Θα περίμενε κανείς ότι μετά από το σοκ της οικονομικής κρίσης θα αποφασίζαμε να κάνουμε επανάσταση διαρθρωτικών αλλαγών, ώστε να οικοδομήσουμε ένα νέο, σύγχρονο κράτος. Και όμως, ακόμη και σήμερα που γράφω αυτό το άρθρο, το κράτος μας δεν είναι σε θέση να κάνει απογραφή των 500 περίπου ΝΠΙΔ που τα πλείστα εξ αυτών πίνουν κυριολεκτικά το αίμα των φορολογουμένων. Για μήνες ασχοληθήκαμε με το γάλα, πέρασαν δύο μήνες από την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και το φρέσκο γάλα αν και «ενηλικιώθηκε» και από 5 ημερών έγινε 7 ημερών, η τιμή παραμένει η ίδια!
Υπάρχουν εκατοντάδες μη βιώσιμες επιχειρήσεις τις οποίες οι τράπεζες συνεχίζουν να χρηματοδοτούν – προκειμένου να μην αναγκαστούν να διαγράψουν δάνεια και φανούν οι πραγματικές κεφαλαιακές τους ανάγκες – με αποτέλεσμα να μην χρηματοδοτούνται οι υγιείς επιχειρήσεις και στο τέλος να καταστούν και αυτές μη βιώσιμες.
Το υπουργείο οικονομικών θέτει ως στόχο για το 2014 την επιβολή προστίμων και φόρων ύψους 1,32 δις στις μεγάλες επιχειρήσεις, καθορίζοντας δηλαδή εκ των προτέρων τα πρόστιμα που θα επιβάλει χωρίς ούτε καν να γνωρίζει αν υπάρχουν παραβάσεις!
Δηλαδή τόσα χρειάζομαι, τόσα πρόστιμα θα επιβάλω. Και με αυτή την φορολογική πολιτική κάποιοι πιστεύουν ότι οι επενδυτές θα περιμένουν σειρά για να επενδύσουν στη χώρα μας. Μιλώντας για επενδύτες πιστεύω ότι θα πρέπει κάποιος «σοβαρός» άνθρωπος να κάνει μία πρόταση στους Κινέζους από την οποία θα κερδίσουμε και εμείς και εκείνοι: Να τους παράσχουμε κάθε απαιτούμενη διευκόλυνση ώστε να καταστήσουν τη χώρα μας ένα τεράστιο εργοτάξιο συναρμολόγησης βιομηχανικών προϊόντων τους, πράγμα που θα τους δίνει τη δυνατότητα να τους επικολλούν την πολυπόθητη ετικέτα “Made in Europe”. Μόνο με τέτοιες ενέργειες θα επανεκκινήσουμε την οικονομία μας. Αν περιμένουμε ότι θα αναπτύξουμε τη χώρα πουλώντας λιμάνια και αεροδρόμια, θα την πάθουμε σαν τον σκύλο που γαβγίζει κάτω απ’ το δέντρο από το οποίο έχει πετάξει το πουλί! Θα έχουμε όμως μείνει με τους πολιτικούς που θα μας λένε με στόμφο τη μεγάλη ανακάλυψη που έκαναν: Oτι για να πάει μπροστά η Ελλάδα χρειάζεται ανάπτυξη(!)
Σημείωση
Σίγουρα και δεν είναι επίτευγμα η λιτότητα, οι μισθοί των 500 ευρώ και η τεχνική δημιουργία πλεονάσματος. Υπάρχει όμως ακόμη κάτι χειρότερο: Εκεί που θα μας οδηγήσει ο δρόμος των φαντασιώσεων αυτών που υπόσχονται ότι θα απολαμβάνουμε τους μισθούς του 2010! Ή ακόμη χειρότερα ο δρόμος που προτείνουν για μονομερή διαγραφή των χρεών μας λες και είναι πρωταγωνιστές σε θεατρικό μονόπρακτο του κυρίου Πελεγρίνη.
