Δυστυχώς, δεν έχουμε μπλέξει μόνο με την κυβέρνηση. Έχουμε μπλέξει και με πολλούς πολιτικούς αρχηγίσκους, των οποίων η προσφορά περιορίζεται στην περιγραφή της κατρακύλας της χώρας και των προβλημάτων που βιώνουμε καθημερινά!
Όλοι μιλούν γενικά και αόριστα για μείωση κρατικών δαπανών, αλλά κανείς δεν λέει ευθέως ότι πρέπει να επέλθει γενναία μείωση συντάξεων, μείωση δημόσιων υπαλλήλων και σαρωτικές διαρθρωτικές αλλαγές. Κόπτονται όλοι για την προστασία των συντάξεων, αλλά κανείς δεν λέει ότι τα 2/3 του ελληνικού χρέους δαπανήθηκαν σε παχυλές συντάξεις συνταξιούχων 50 και 55 ετών. Κανείς δεν λέει ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν 413 χιλιάδες συνταξιούχοι που παίρνουν τουλάχιστον 3 συντάξεις. Και φυσικά κανείς δεν ενδιαφέρεται να μειώσει το κόστος της διοικητικής διαχείρισης του ασφαλιστικού, που είναι δέκα φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο σε όλες τις ευνομούμενες χώρες! Θα ήταν επίσης αστείο να μιλήσουμε για την καρικατούρα των «ευγενών» δήθεν ταμείων, όπως της ΕΣΗΕΑ, που κοντά σε αυτά υπάρχουν ασφαλισμένοι οι οποίοι έχουν εισπράξει έως τώρα συντάξεις άνω των 230 χιλιάδων ευρώ, όταν το σύνολο των ασφαλίστρων που είχαν καταβάλει σε όλη τους τη ζωή ήταν μόλις 900 ευρώ!
Η λύση είναι μία: Δημιουργία ενός ενιαίου συνταξιοδοτικού φορέα και σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ακριβώς ανάλογη με τις καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές ενός εκάστου.
Όλοι μιλούν για μείωση φορολογικών συντελεστών, που φυσικά πρέπει να γίνει, αλλά κανείς δεν έχει ένα κοστολογημένο εναλλακτικό πρόγραμμα το οποίο θα πρέπει να λειτουργήσει εδώ και τώρα, γιατί εδώ και τώρα η Ελλάδα έχει ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις. Όλοι μιλούν για ανάπτυξη και επενδύσεις, αλλά συγχρόνως δημιουργούν πολιτική αστάθεια, πράγμα που απομακρύνει κάθε σώφρονα επενδυτή.
Δυστυχώς, υπουργοί και πρωθυπουργοί, θεωρούσαν πάντα εαυτούς προσωπάρχες και όριζαν ακόμη και τους επικεφαλής των εφοριών, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούν τους φίλους και τους ευνοούμενούς τους. Πλειστάκις οι εφοριακοί κατέβαλλαν υψηλό τίμημα ανάλογα με τη θέση που εξαγόραζαν, το οποίο φυσικά απόσβεναν με τους ελέγχους τους! Αλλά και οι επανδρώσεις του ΣΔΟΕ, των διοικήσεων των οργανισμών και των τραπεζών γινόντουσαν από κουμπάρους και φίλους των πρωθυπουργών! Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, ιδιοκτήτες εταιριών με υψηλότατο δανεισμό, αναλάμβαναν και εξακολουθούν να αναλαμβάνουν θέσεις στα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών, στις οποίες ήταν και είναι καταχρεωμένοι!
Σημείωση
Από κάθε εκλογική αναμέτρηση θα πρέπει να κερδίζει η χώρα και όχι όσοι γυροφέρνουν έναν εν δυνάμει πρωθυπουργό που συνήθως είναι άχρηστοι και επαγγελματικά αποτυχημένοι, αλλά υπόσχονται να μας σώσουν! Τους χρήσιμους για τη χώρα θα πρέπει να τους αναζητά ο ίδιος ο πρωθυπουργός γιατί συνήθως δεν βρίσκονται στο περιβάλλον του!
