Χρονογράφημα
Μύρισε καλοκαιράκι και άρχισαν να κυκλοφορούν οι πρώτες ευρωπαϊκές σημαίες στα μπλουζάκια τα οποία ενδύουν πλαδαρά ερυθρόλευκα κορμιά αλλοδαπών επισκεπτών .Δεν ξέρω αν έχει υποπέσει στην αντίληψή σας, αλλά οι εκ Βρετανίας περιηγητές συνηθίζουν να λανσάρουν ένα περίεργο είδος εθνο-κολεξιόν με μπλουζάκια και καπελάκια με έμβλημα: θυρεούς, οικόσημα ή την σημαία της χώρας τους…τι να κάνουμε; περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Το άλλο αξιοσημείωτο είναι το ότι τα οχήματα τους ιδιόκτητα ή ενοικιαζόμενα τις περισσότερες φορές τα οδηγούν οι γυναίκες τους και ο ανδρικός πληθυσμός περιορίζεται στην θέση του συνεπιβάτη ή συνοδηγού. Το δε θέαμα που παρουσιάζεται είναι απίστευτου κάλους. Eεμφανίζεται μια αιθέρια ύπαρξη να κουμαντάρει -όπως μπορεί- ένα ατίθασο ΙΧ (καμία φορά βέβαια η «αιθέρια» γίνεται γήινη , καθώς η περίσσια των κιλών ευνοεί την δύναμη της βαρύτητας, παρεμποδίζοντας τις αέρινες κινήσεις) και στο διπλανό κάθισμα , ριπισμένος, ένας γεματούλης έως ευτραφής αρένας, χαμένος στη νιρβάνα της περιπλάνησης. Το θέαμα είναι ακόμη πιο αστείο όταν το όχημα είναι δίτροχο. Η γυναίκα παπα-σούζας είναι βαρέων βαρών και ηγείται περιπάθως της κούρσας, ενώ πίσω της σέρνει ένα καχεκτικό κατάλευκο ή έστω ροδοψημένο αρσενικό, το οποίο την σφικτάγκαλιάζει έντρομο, φορώντας κάσκα προστασίας και πασχίζοντας απεγνωσμένα να βολευτεί στην κουτσουλιά χώρου που του αναλογεί πάνω στο μηχανάκι (εννοείται ότι η οδηγός θηρίο, έχει καταλάβει δικαιωματικά την μερίδα του λέοντος πάνω στο κάθισμα). Μην το πολύ γελάτε όμως. Άλλοι λαοί, άλλες κουλτούρες.
Τα δικά μας σερνικά που παριστάνουν τους ψευτο-νταήδες είναι καλύτερα; Τουλάχιστον τούτοι εδώ οι φουκαριάρηδες αναγνωρίζουν την αξία της γυναίκας ακόμη και σε τομείς που δεν άπτονται των γνωστών πεδίων επιτυχούς δραστηριότητάς της. Όχι σαν τους δικούς μας…… Που τους πλένεις , τους φροντίζεις, τους αγαπάς και δεν αναγνωρίζουν τίποτα. Τα θεωρούν όλα δεδομένα και στο παραμικρό ατόπημα πχ άμα δεν πετύχει και το φαγητό, αλαλάζουν σαν ιθαγενείς εν ώρα θρησκευτικής έκστασης. Όμως δεν φταίνε αυτοί. Είναι καθαρά ζήτημα ισορροπιών. Διδάχθηκαν τουλάχιστον μετά γάμου να μας θεωρούν δεδομένες. Πιστές στα χριστά ήθη και ταπεινές δούλες στον οίκο του συζύγου ή συντρόφου.
Ενώ η αγγλίδα, έχει δεν έχει σταθερό δεσμό, αδιάφορο αν είναι παντρεμένη, μόλις έρθει στην Ελλαδίτσα, θες ο ήλιος, θες η μπύρα θες οι αφθονία των αντρών που έχουν δεδομένες τις δικές τους γυναίκες και αναζητούν περιπέτειες και να σου… τα πάσης φύσεως έκτροπα. Που να διανοηθεί ο έρμος Βρετανός να περιφρονήσει ή να καταπιέσει το ταίρι του. Μόλις αυτή διαφύγει από τα δεσμά της πουριτανικής κοινωνίας τους, αίφνης παρεκτρέπεται ολοσχερώς και επιδίδεται σε ασύδοτα όργια. Είδατε άμα είσαι δεδομένη και «ηθικό στοιχείο», τι τραβάς; Σου βγαίνει η πίκρα στην γκρίνια, γίνεσαι αντιπαθητική και μοιραία δίνεις στον άλλον το γνωστό άλλοθι : «Ουφ με έπρηξες με την γκρίνια σου, είσαι ανυπόφορη. Πάω να ξεθυμάνω δεν μπορώ άλλο» και αρχίζουν οι κραιπάλες με τις ευλογίες του ανδρικού δικαίου της ελληνικής κοινωνίας, που δυστυχώς παρά τον ψευτοφεμινιστικό προφίλ της, τελικά παραμένει σταθερή στις σατράπικες αξίες του παρελθόντος. Πάντως επιμένω ότι τα θηλυκά έχουν όλο το μερίδιο ευθύνης.
Αγαπητή Γυναίκα ,ενενήντα τις εκατό την δουλειά σου την σήμερον ημέρα την διαθέτεις. Τι ανάγκη έχεις αρσενικά που δεν αξίζουν; Θές γάμο ; Ναι να τον κάνεις! Να επιτελέσεις τον υπέρτατο προορισμό σε αυτή την ζωή! Να γίνεις μανούλα! Άλλα όχι με τον ρέμπελο της παρέας. Όχι με τον τύπο που θα σε καταστήσει παραδουλεύτρα και εκείνος θα γεύεται τα- εκτός οίκου- θέλγητρα της ζωής. Αλλά με κάποιον που να σε σέβεται και να αναγνωρίζει ισότιμα την παρουσία σου. Που να κατανοεί ότι -αν όχι τόσο σεξουαλικά όπως οι άνδρες-, αλλά σίγουρα ψυχικά, οι γυναίκες έχουν ανάγκες. Μεγάλες ανάγκες. Ανάγκες για σεβασμό, θαυμασμό, αναγνώριση και ισότιμη μεταχείριση. Και αν ο νυν δεν τις καλύπτει πρέπει ανυπερθέτως, να γίνει τέως. Και πάμε για άλλα, πάμε για άλλαααα οέο…. Και είναι πολλάκις πιο δίκαιο να προδώσεις για την ψυχή, παρά για τα ευτελή πάθη της σάρκας. Πάψτε λοιπόν κυρίες μου να είστε δεδομένες! Ειδικά τώρα το καλοκαίρι……
Για να οδηγάτε επιτέλους εσείς το τιμόνι του ΙΧ σαν τις Βρετανίδες επισκέπτριές μας και όχι να είστε πάντα στην θέση του συνοδηγού. Έτσι μπας και ταρακουνηθούν οι σύζυγοι και σας δώσουν την σημασία που δικαιούστε.
Και για να μην αδικήσουμε και τα έρμα τα αρσενικά υπάρχει ένα τουλάχιστο θηλυκό στην ζωή τους που δεν θα προδώσουν και δεν θα ταπεινώσουν ποτέ, την μητέρα τους!!!! αμή τι άλλο όσες είστε μανούλες αγοριών έχετε πάντα έναν άντρα να σας αγαπά και να σας σέβεται ειλικρινά .
Καλό καλοκαίρι και μην τα παίρνετε όλα στα σοβαρά!!
