Του Κωνσταντίνου Κωνσταντάτου*

Ο φυσικός κόσμος μας διδάσκει πως οποιοσδήποτε οργανισμός δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί πώς λειτουργεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει κι επομένως να προσαρμοστεί, είναι καταδικασμένος να εξαφανιστεί. Το ίδιο συμβαίνει και με ευρύτερους οργανισμούς όπως είναι οι κοινωνίες και τα κράτη.

Μία μεγάλη μερίδα Ελλήνων και πολιτικών κομμάτων πιστεύουν στ’ αλήθεια ότι η οικονομική εξαθλίωση της χώρας οφείλεται στα μνημόνια και όχι στο γεγονός ότι η Ελλάδα πρακτικά χρεοκόπησε. Τα μνημόνια είναι ο τρόπος με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση σε συνεργασία με τις Ελληνικές κυβερνήσεις προσπάθησαν να αποτρέψουν τα χειρότερα. Δεν θα μπω στον κόπο να συζητήσω σε αυτό το άρθρο αν τα μνημόνια μπορούσαν ν’ αποφευχθούν και να βρεθεί άλλος τρόπος για ν’ αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία γιατί ακόμα κι αν υπήρχε αυτή η δυνατότητα χάθηκε το 2010.

Θέλω να επισημάνω για άλλη μια φορά ότι οι επισημάνσεις μου σε αυτό το άρθρο θα ήταν αυτονόητες για οποιαδήποτε άλλη χώρα του δυτικού κόσμου, όχι όμως και στην Ελλάδα που κυριαρχεί η έλλειψη κοινής λογικής σ’ ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και των πολιτικών κομμάτων.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα δεν είναι κατά τη γνώμη μου το οικονομικό αλλά αυτό που κρύβεται πίσω από το οικονομικό και έχει να κάνει με την αντίληψη της πραγματικότητας. Και είναι πιο σημαντικό γιατί μπορεί να μας οδηγήσει σε χειρότερες καταστάσεις ακόμα κι απ’ αυτές που ζούμε σήμερα. Λειτουργούμε μέσα σ’ ένα καθεστώς πλήρους αντιστροφής ανάμεσα στο αίτιο και το αποτέλεσμα το οποίο μόνο σε καταστροφή μπορεί να οδηγήσει αν το λάθος δεν συνειδητοποιηθεί εγκαίρως.

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι το αίτιο είναι η χρεοκοπία της Ελλάδας και το αποτέλεσμα είναι η εξαθλίωση και τα μνημόνια. Δεν έφεραν τα μνημόνια την οικονομική κρίση αλλά η χρεοκοπία του Ελληνικού κράτους, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η χώρα θα ήταν εξαθλιωμένη οικονομικά ανεξάρτητα από το αν υπήρχαν η όχι μνημόνια. Τα μνημόνια υπογράφηκαν για ν’ αποφευχθεί η άτακτη χρεοκοπία και να γίνει συντεταγμένη έτσι ώστε να μην έχουμε νεκρούς στους δρόμους από συγκρούσεις ή από πείνα.

Έχει κανείς αμφιβολία για το σημαίνει άτακτη χρεοκοπία; Αν ναι, τότε δεν έχει παρά να μπει στο Google και να κάνει αναζήτηση για τις συνέπειες και το ιστορικό διαφόρων άτακτων χρεοκοπιών όπως της Αργεντινής. Οι συνέπειες μιας άτακτης χρεοκοπίας είναι πάνω κάτω ίδιες παντού. Νεκροί στους δρόμους από ταραχές, ελλείψεις βασικών καταναλωτικών αγαθών όπως τρόφιμα, βενζίνη κλπ, λεηλασίες σε super market, ουρές και δελτία για την εξασφάλιση βασικών ειδών διατροφής και άλλα πολλά, μπροστά στα οποία η τωρινή κατάσταση φαντάζει ‘’παράδεισος’’.

Υπάρχουν κάποιοι που να νομίζουν ότι η Ελλάδα θ’ αποτελούσε την εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα; Ναι, υπάρχουν σας λέω εγώ. Όλοι όσοι έχουν υιοθετήσει αβασάνιστα την φράση «δεν μπορεί να γίνει χειρότερα». Σε όλους αυτούς θέλω να υπενθυμίσω ότι από τα 7 περίπου δις του ανθρώπινου πληθυσμού τα 5,5 ζουν μέσα σε συνθήκες οικονομικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής εξαθλίωσης, με λιμούς, έλλειψη βασικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ακραίο θρησκευτικό φανατισμό. Μην πάμε όμως μακριά. Ας κοιτάξουμε λίγο τα γειτονικά μας κράτη, όπως η Βουλγαρία, η Αλβανία και τα Σκόπια. Με όλο το σεβασμό που τρέφω για τους λαούς αυτούς δεν έχω ακούσει κανένα Έλληνα να πηγαίνει μετανάστης στα Σκόπια για μια καλύτερη ζωή. Όχι ότι αποκλείεται κάτι τέτοιο να συμβεί στο μέλλον. Η μοίρα των οργανισμών, έμβιων ή κοινωνικών, που δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν την πραγματικότητα στη σωστή της διάσταση είναι μόνο μία: η εξάλειψη.

*Κωνσταντίνος Κωνσταντάτος

M.Sc. Finance