Σημείωμα γιά την ζωγραφική τής Μαρίνας Στελλάτου.

Με αφορμή την ολοκλήρωση τής έκθεσής της ”Μέσα από τον Καθρέφτη”,
στην γκαλερί ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ στην Αθήνα.

Από τις ”Αποικίες” και ”Αταξίες” ”Παιχνιδιών”
-εκθέσεις της το 2009 κ΄2010 αντίστοιχα-
η Μαρίνα Στελλάτου πέρασε μέσα από τον καθρέφτη τής ύπαρξης,
διαθλώντάς τον δημιουργικά.
Τα παιχνίδια τής Μαρίνας ζωντάνεψαν.
Η ίδια ωρίμασε. Γέννησε.
Τα παιχνίδια της πήραν σάρκα κ΄οστά.
Ένα ευλογημένο αγοράκι γεννήθηκε,
ένας ρωμαλαίος Ανίκητος!
Μέσα από τον καθρέφτη μνήμης,
που μάς παρουσιάζει υπό το πρίσμα τού γεγονότος τής γέννας τού γιού της,
γίνεται η ίδια παιδάκι που ξαναγεννιέται ζωγραφικά,
μέσα σε μήτρα Νεοκλασσικού Οίκου
κι αφήνεται σε χέρια προστατευτικά αρσενικής ισχύος
στην οποία επιτρέπει να την κυριαρχήσει.
Το έργο της Συμβολιστικό κ΄με την Τεχνική τού Ονείρου,
με κάτι σκούρο καθισμένο στον περίγυρο,
σε αντικατάσταση τού φόντου λαμπρότητας
τής προηγούμενης ενότητας.
Ηδονή… Οδύνη… και σύνθεση νέας Χαράς.
Ευλογημένο χώνεμα τού Σπόρου στη Γη
μαζί μ’ένα σκίρτημα αποσιωπημένου ρίγους και βαθειάς ηρεμίας
αποτυπωμένων ζωγραφικά.
Πάντα κυρίαρχη τής τεχνικής της
λέει με τα χρώματά της αυτό που εννοεί
κι εννοεί αυτό που χρωματικά απλώνει.
Ο ζωγραφικός της κόσμος δεν αποτελεί φαντασίωση
αλλά αποτύπωση τού υπαρκτού ψυχικού της γίγνεσθαι.
Ένα άηχο τραγούδι
παίρνεις καθώς επισκέπτεσαι το ζωγραφικό της σπίτι,
από ένα πάρτυ παιδικό που συνεχίζεται
πριν καν αρχίσει…

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος
Ηθοποιός Σκηνοθέτης Εικαστικός
Σχολής Καλών Τεχνών -Τμήματος Θεάτρου-
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.