Υπενθυμίζω τα λόγια του τραγικού ποιητή Ευρυπίδη «Έστιν η λίαν δυσπραξία λίαν διδούσα μεταβολάς», δηλαδή «οι πολύ δύσκολες καταστάσεις φέρνουν και μεγάλες αλλαγές».

Είναι καιρός η παλάμη επιτέλους να γίνει γροθιά .

Τώρα που εμείς οι Έλληνες, λαθρεπιβάτες της μέχρι χθες ευημερίας υποκύπτουμε στα τραύματα μας, τα κυριότερα των οποίων είναι η εγκατάλειψη της υπαίθρου και η μετατροπή της αγοράς σε ζούγκλα λόγω απουσίας στέρεων αξιών και ήθους.
Αναγκαίο είναι στο λιμάνι της ουτοπίας που μας αποβίβασε η Ε.Ε. που δεν συμπεριλαμβανόταν στον χάρτη και αφού πρώτα λάβουμε  υπόψιν τα λόγια του Κοσμά Αιτωλού «θα ρθει καιρός να σας πάρουν οι εχθροί σας και τη στάχτη από τη φωτιά, αλλά σεις να μην αλλάξετε την πίστη όπως θα κάνουν οι άλλοι».

Να σταθμίσουμε τις ευθύνες μας, καθότι και κατά τον Ν. Kαζαντζάκη ο τόπος μου είναι… «φοβερή γη και ΕΥΘΥΝΗ». Και από το λιμάνι της ουτοπίας, δίνοντας διάρκεια στην αστραπή που προέκυψε στην πορεία μας να ατενίσουμε μια καλύτερη χώρα.

Τώρα που η ανάγκη μπαίνει από την πόρτα δεν έχουμε την πολυτέλεια για αντικατάσταση κοινωνικών δομών, αλλά είναι καιρός να ανοίξουμε πανιά στο αντίθετο ρεύμα, κάνοντας τον φόβο κινητήριο δύναμη, γιατί μόνο έτσι είναι εφικτή και η αντικατάσταση των ηττοπαθών σκέψεων, με ζωντανές λειτουργικές εικόνες, γιατί μόνον έτσι μετατρέπεται η αμφιβολία σε εμπιστοσύνη.

Και υπενθυμίζω ο λαός δεν σώζεται, ο λαός σώζει!

Παναγής Ρασσιάς

Πρώην δημοτικός σύμβουλος Κεφαλονιάς