Ο αγώνας των κατοίκων και επιχειρηματιών του Αγίου Αντωνίου για την αποφυγή «μπαζώματος» της περιοχής και όσων τους συμπαραστέκονται, είναι ο ειλικρινέστερος, ο ευγενέστερος και ο αποδοτικότερος όσων κινητοποιήσεων έχουν γίνει από τους σεισμούς του 2014 μέχρι σήμερα στο Ληξούρι. Αυτό συμβαίνει γιατί «η κίνηση του Αγίου Αντωνίου» υπερασπίζεται την πόλη της, την κοινωνία της, τον τρόπο ζωής της, «αμύνεται του πατρίου εδάφους», μπορούμε να πούμε, χωρίς να έρχεται σε «διάλογο» και «διαπραγματεύσεις» με τους καλλικρατικούς και «ισχυρούς» της νήσου. Ο αγώνας τους συνίσταται από την πλήρη άρνηση της παρακμής και της γελοιοποίησης του Ληξουριού, που κάποιοι ευαγγελίζονται ως «ανάπτυξη». Η στάση τους εκφράζεται με ένα «ξερό» και απόλυτο «ΟΧΙ». Και, ως γνωστόν, τα απόλυτα ΟΧΙ, δύσκολα κατανικούνται και μόνο προσωρινά.
Η Δημοτική Αρχή και τα πάσης φύσεως καλλικρατοειδή, έχουν δοκιμάσει ανεπιτυχώς όλα τα γνωστά «κόλπα» για την σπίλωση αυτού του αγώνα. «Τα μπάζα θα χρησιμοποιηθούν για την αγροτική οδοποιία», «τα μπάζα θα χρησιμοποιηθούν για το σχολείο που οριοθετήσαμε ήδη και θα κατασκευαστεί σε δέκα τέρμινα, του Αγίου Τριψίλη ανήμερα», «αν δεν δεχθείτε τα μπάζα δεν θα τελειώσει η πλατεία του καημένου του Αργοστολιού» κλπ κλπ κλπ.. Η κίνηση του Αγίου Αντωνίου, όμως, δεν φαίνεται να κάμπτεται. Πεισματικά και με το θάρρος του γνήσιου αγωνιστή επιμένει.
Εσχάτως τα καλλικρατοειδή αποφάσισαν να παίξουν το τελευταίο τους χαρτί, το πιο επικίνδυνο: Την διασπορά διχόνοιας μεταξύ των Ληξουριωτών. Μετά από τρία ολόκληρα χρόνια, άρχισε να επισκευάζεται ο «σεισμοπαθής» δρόμος των Λεγατάτων και τα …. «εκατομμύρια τόνοι» των μπάζων που θα εξαχθούν, πρέπει οπωσδήποτε, κατά την Δημοτική Αρχή, να τοποθετηθούν στην περιοχή Αγίου Αντωνίου, αλλιώς το έργο δεν θα προχωρήσει!
Προφανέστατη και χονδροειδής η σκοπιμότητα των καλλικρατοειδών: Θέλουν να διχάσουν το Ληξούρι, πείθοντας τους Λεγατάδες ότι ο Άγιος Αντώνιος (μεγάλη η Χάρη Του) αντιτίθεται σε αυτό το κατακαημένο έργο «ανάπτυξης» της περιοχής τους.
Μένει να δούμε αν θα πιάσει το κόλπο. Αν οι Λεγατάδες, αλλά και οι υπόλοιποι Ληξουριώτες θα πέσουν στην καινούργια παγίδα και δεν θα καταλάβουν ότι για τα προβλήματα του Ληξουριού δεν φταίνε όσοι αρνούνται να γίνει το Ληξούρι τόπος υποδοχής υποπροϊόντων κατασκευαστικών, οικοδομικών, στομαχικών κλπ, αλλά όσοι θέλουν να καταστήσουν το Ληξούρι χαβούζα.
Προσωπικά αποκλείω μία τέτοια εξέλιξη. Ο Ληξουριώτης δεν μπορεί να έχασε την εξυπνάδα του, την λογική του, την αγάπη για την πόλη του.
Αποκλείεται στο τρόπαιο της κίνησης του Αγίου Αντωνίου να γραφεί: «Σπυρογιάννης ο Γεωργίου και οι Ληξουριώτες πάντες, πλην Λεγατάδων»….
Ιωσήφ Λουκέρης του Βασιλείου
