Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο, με παλιούς και νέους φίλους, με παλιούς και νέους εχθρούς (ορκισμένους και μη). Αναφέρομαι στην προσπάθεια του Αλέκου Καλαφάτη, να συνενώσει όλα αυτά τα πρόσωπα. Ο σκοπός (η σωτηρία του τόπου φαντάζομαι) επιχειρείται να δικαιολογήσει αυτές τις συμπλεύσεις. Είναι εξ’ άλλου τάση και στην κεντρική πολιτική σκηνή, γι’ αυτό και προκύπτουν εναλλασσόμενα, σχήματα σωτηρίας, τύπου «Κίνηση των 58», «Ελιές», «Ποτάμια», …«Λίμνες» κλπ. Κοινό χαρακτηριστικό? Η επιθυμία προσφοράς και η έλλειψη πολιτικοοικονομικής ανάλυσης, για το πώς και γιατί φτάσαμε ως εδώ.

Και ο Αλέκος ο Καλαφάτης εκεί το πήγε. Να προσφέρουμε στο νησί και στα προβλήματα του. Ποιοι να προσφέρουν? Οι πολιτικοί του «ναι σε όλα»? οι πολιτικοί της θεωρίας του μονόδρομου? οι πολιτικοί της λογικής του «άσωτου  Έλληνα» που σωστά τιμωρείται? οι πολιτικοί που αγόγγυστα δέχθηκαν την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα?

Όχι. Δεν το δέχομαι. Και δεν πρέπει να το δεχθούμε. Μετά τα χρόνια της πλαστής ευμάρειας και μετά τα 4 χρόνια της κρίσης, οφείλει νομίζω ο Έλληνας να έχει πολιτική προσέγγιση στα πράγματα, να είναι πιο «ψαγμένος», να μην κοιτά μικροσυμφέροντα, εξυπηρετήσεις, ακόμα και φιλίες. Και εγώ φίλος είμαι με τους περισσότερους της κίνησης Καλαφάτη. Είναι όμως φίλτατη η πολιτική ανάλυση και λάθος ο διαχωρισμός της από την αυτοδιοίκηση.

Ελπίζω οι συμπολίτες μας να ψηφίσουν πολιτικά στις επερχόμενες εκλογές, να καταδικάσουν λογικές και νοοτροπίες ετών, διεκδικώντας μια εθνικά κυρίαρχη Ελλάδα και ένα Δήμο Ριζοσπάστη με νέες ιδέες και αριστερό πρόσημο.

Γιάννης Απέργης

 αρχιτέκτων μηχανικός

μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Κεφαλονιάς