Όσο μεγάλη επιθυμία και αν έχει κάποιος να αγιάσει σε μοναστήρι, αν ο ηγούμενος του ζητάει 25 πιστοποιητικά και βεβαιώσεις προκειμένου να υποβάλει αίτηση, η οποία θα τελεί υπό την έγκριση του Δεσπότη και αφού φυσικά προηγηθεί η προβλεπόμενη ταλαιπωρία της δοκιμαστικής περιόδου, μάλλον ο υποψήφιος θα ξέχναγε τα της αγιοσύνης και θα επέλεγε να μείνει με τα εγκόσμια προβλήματά του. Κάτι τέτοιο περίπου θα υποστούν και όλοι όσοι αποφασίσουν να υποβάλουν αίτηση εξωδικαστικού συμβιβασμού ρύθμισης οφειλών. Ο οποίος όμως εξωδικαστικός συμβιβασμός είναι εξωδικαστικός κατ’όνομα αφού απαιτεί και δικαστική απόφαση.
Το βασικό όμως ερώτημα είναι ποια είναι τα κορόιδα που θα πληρώσουν τα επαγγελματικά και προσωπικά χρέη των ανίκανων επιχειρηματιών, στους οποίους δίνεται η δυνατότητα να «μαγειρέψουν» κατά το δοκούν τον ισολογισμό του 2016 ώστε να επωφεληθούν από τον εν λόγω απαράδεκτο νόμο. O νόμος έπρεπε να δίνει δυνατότητα εξωδικαστικού συμβιβασμού μόνο στις βιώσιμες επιχειρήσεις που είναι είτε εξαγωγικές, είτε παραγωγικές ή τέλος πάντων προσθέτουνε αξίες στα προϊόντα που πουλούν. Σε κάθε όμως περίπτωση κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να προσδοκά ότι οι σημερινοί αποτυχημένοι επιχειρηματίες μπορούν ξαφνικά να γίνουν ικανοί. Η Ελλάδα γέμισε από πτωχευμένες επιχειρήσεις και πλούσιους όμως επιχειρηματίες. Δεν μπορεί οι νοικοκυραίοι να καλούνται να πληρώσουν τα χρέη αποτυχημένων επιχειρηματιών. Η χώρα έχει γεμίσει με 800.000 «επιχειρηματίες» η πλειοψηφία των οποίων είναι αεριτζήδες. Ο εν λόγω νόμος είναι χειρότερος και από τον νόμο Κατσέλη που γέμισε την χώρα μπαταχτσήδες. Εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυραίοι συμπολίτες μας μένουν στο ενοίκιο, αν και μπορούσαν να είχαν πάρει στεγαστικό δάνειο, αλλά απλούστατα δεν ήθελα να «ξανοιχθούν». Αυτοί λοιπόν οι έντιμοι εργαζόμενοι συμπολίτες μας πληρώνουν σε φόρους και εισφορές το 40% του εισοδήματός τους για να μη χάσουν κάποιοι τα σπίτια τους, που ουσιαστικά δεν τους ανήκουν, και κάποιοι επιτήδειοι επιχειρηματίες τις καταχρεωμένες επιχειρήσεις τους από τις όμως οι ίδιοι πλούτισαν! Σε αυτή τη χώρα υπερηφανεύονται οι φοροφυγάδες, μεσουρανούν οι αεριτζήδες, πλειοψηφούν οι λαϊκιστές, και οι έντιμοι νοικοκυραίοι είναι τα μεγάλα θύματα. Πάντως μία χαραμάδα αισιοδοξίας ξεπρόβαλε: Η αξιολόγηση κλείνει έστω και με τον τρόπο που κλείνει, τα περιφερειακά μας αεροδρόμια σύντομα θα αποτελούν διαφήμιση και όχι δυσφήμιση της χώρας μας και οι εθνικοί αυτοκινητόδρομοι τελειώνουν και η ζωή μας θα κινδυνεύει λιγότερο.
Σημείωση
Προσωπικά θα ήθελα κάθε πολιτικός που καταχράται το μόχθο του ελληνικού λαού να του κατάσχεται όλη η προσωπική περιουσία, να χλευάζεται δημοσίως και όχι απλά να φυλακίζεται αλλά να πεθαίνει στην φυλακή. Κάποιοι εξ αυτών δεν είναι μόνο εντελώς ανίκανοι αλλά είναι και λωποδύτες.
Χριστός Ανέστη και καλό Πάσχα
