Του Σπύρου Συμεών
Σύμφωνα με την παράδοση στην νότια Κεφαλονιά, στο χωριό Μαρκόπουλο πριν πάρα πολλά χρόνια οι κάτοικοι είδαν ένα δέντρο να καίγεται και οι φλόγες να φτάνουν πολύ ψηλά.
Έτρεξαν να σβήσουν τη φωτιά για να μην καεί το δάσος και το χωριό.
Όταν έφθασαν οι χωρικοί είδαν το δέντρο εντελώς καμένο και στην καμένη ρίζα του ήταν ακουμπισμένη μια πολύ όμορφη εικόνα της Παναγίας, η οποία ήταν ανέπαφη από την φωτιά.
Οι κάτοικοι πήραν την εικόνα στα χέρια τους, την προσκύνησαν και την κατέβασαν στο χωριό και την τοποθέτησαν στην εκκλησία του χωριού τους, που ήταν στην πλατεία.
Το επόμενο πρωί πήγαν και οι άλλοι στην εκκλησία για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας. Όμως η εικόνα έλειπε και δεν βρισκόταν πουθενά.
Κάποιος πήγε στο βουνό και βρήκε την εικόνα στο καμένο δέντρο, την κατέβασε στο χωριό και ρωτούσε ποιος την πήγε εκεί.
Έτσι οι κάτοικοι αποφάσισαν να κλειδώσουν την εκκλησία. Όμως τρεις φορές η εικόνα έλειπε και την ξανάβρισκαν στο καμένο δέντρο.
Τότε οι χωρικοί πίστεψαν πως η επιθυμία της Παναγίας είναι να βρίσκεται εκεί και γι’ αυτό έχτισαν μία εκκλησία και τοποθέτησαν εκεί την Παναγία.
Μετά από λίγο καρό χτίστηκε γυναικείο μοναστήρι. Μία μέρα όμως είδαν να πλησιάζουν πειρατικά καράβια και να πλησιάζουν πειρατές στο μοναστήρι με σκοπό να το λεηλατήσουν.
Τότε οι μοναχές φοβήθηκαν και ζήτησαν την προστασία της Παναγίας.
Ζήτησαν από την Παναγιά να τις κάνει πουλιά ή φίδια, να φύγουν, να πετάξουν, για να παραμείνουν αμόλυντες από τους πειρατές που είχαν άσχημες διαθέσεις και ω του θαύματος η προσευχή τους εισακούσθηκε και η Παναγία τις μετέτρεψε σε φιδάκια.
Και από τότε και κάθε Δεκαπενταύγουστο συμβαίνει κάτι περίεργο και θαυμαστό.
Από την εορτή της Μεταμορφώσεως εμφανίζονται μέσα κι έξω από τον ναό φίδια. Είναι τα λεγόμενα «φίδια της Παναγίας».
Ειδικοί που τα έχουν εξετάσει δεν μπορούν να τα εντάξουν σε κανένα είδος και τα θεωρούν μοναδικά.
Είναι λευκόγκριζα με μάτια σπινθηροβόλα και στο κεφαλάκι τους σχηματίζεται ένας μικρός σταυρός.
Είναι αυτά, τα φιδάκια της Παναγιάς, θαύμα μοναδικό και ανεπανάληπτο που μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να το κατανοήσει και όχι με τον νου.
