Αυτό που χρόνια τώρα δεν αντιλαμβάνομαι είναι γιατί θα πρέπει κατά τη διάρκεια της παρωχημένης έκθεσης Θεσσαλονίκης, και η οποία κατ’ευφημισμόν ονομάζεται «Διεθνής», να ανακοινώνονται οι υποσχέσεις των πολιτικών με περιτύλιγμα προγράμματος. Έτσι, οι μεν κυβερνήσεις αρέσκονται στην απαρίθμηση των«επιτευγμάτων» τους, οι δε αντιπολιτεύσεις στην κριτική των κυβερνήσεων, που ακόμη και ένας πνευματικά καθυστερημένος μπορεί ευστόχως να ασκήσει (και κυρίως στη σημερινή τραγική κυβέρνηση). Έτσι ανακυκλώνουν τη μίζερη πολιτική τους, διαιωνίζοντας όμως ταυτόχρονα και τη μιζέρια του λαού.
Αυτό που επίσης δεν αντιλαμβάνομαι είναι γιατί θα πρέπει οι στυγνά φορολογούμενοιπολίτες να σώζουν μη παραγωγικές επιχειρήσεις,των οποίων οι ιδιοκτήτες πλούτισαν αφαιμάζοντάς τις. Η χαριστική απαλλαγή από τις δανειακές υποχρεώσεις των ενλόγωεπιχειρήσεων, με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στη δημιουργία νέωνπροβληματικών επιχειρήσεων. Αν μάλιστα δεν διωχθούν ποινικά οι επιχειρηματίες, οιοποίοι θησαύρισαν αφαιρώντας ζωτικά κεφάλαια από τις εταιρίες τους, είτε ωςαμοιβές διοικητικού συμβουλίου, είτε πουλώντας πάγια στοιχεία της επιχείρησης στους εαυτούς τους, η αγορά δεν πρόκειται ποτέ ναεξυγιανθεί. (Έχουμε ένα μεγάλο πρόσφατο και μάλιστα πολύ θλιβερό παράδειγμα)
Δυστυχώς δεν βάζουμε μυαλό. Από τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και τηνΟλυμπιακή, μέχρι τη βιομηχανία ζάχαρης, οι φορολογούμενοι έχουν πληρώσει τόσαπολλά δισεκατομμύρια, που θα μπορούσαν οι εν λόγωεπιχειρήσεις να κλείσουν και οι εργαζόμενοι σε αυτές να αμείβονται, χωρίς να εργάζονται,εφ’ όρου ζωής με διπλάσιους μισθούς!
Για να εξυγιανθεί η αγορά,θα πρέπει να λειτουργήσει ελεύθερα και η δικαιοσύνη ναείναι αμείλικτη προς όλους τους επιχειρηματίες οι οποίοι παράνομα αφαίμαξαν τις εταιρίες τους. Σχετικά πρόσφατα στην καπιταλιστική Αμερική, οι γνωστοί οικονομικοίεγκληματίες BernardMadoff, RobertAllenStanford, AndrewFastow της Enron και Kozlowski της Τyco καταδικάστηκαν σε 150 χρόνια, 110 χρόνια, 6.5 χρόνια και 6χρόνια φυλάκιση, αντιστοίχως, για τις απάτες που διέπραξαν εις βάρος των εταιριώντους. Στη χώρα μας, έχουμε κάποιους κυρίους που υπερηφανεύονται για το πώςέκλεψαν την εφορία ή πως φαλίρισαν τις εταιρίες τους, ενώ οι ίδιοι πλούτισαν… καιόμως τους ανεχόμαστε και τους αποκαλούμε και «επενδυτές»!
Σημείωση
Αν ο τηλεοπτικός σου σταθμός είχε δανειακές υποχρεώσεις 230 εκατομμυρίων ευρώ και είχες τη δυνατότητα να απαλλαγείς από όλες τις υποχρεώσεις του, μήπως τελικά θα έβλεπες τον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών ως μάννα εξ ουρανού και ως ευκαιρία να το παίξεις προστάτης των εργαζομένων τους οποίους πλήρωνες μόνο όταν «ήθελες»; Μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ τι θα κερδίσει η κυβέρνηση αν εισπράξει 240 εκατομμύρια από τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά συγχρόνως οι τράπεζες και οι πιστωτές των εν ενεργεία τηλεοπτικών σταθμών αναγκαστούν να διαγράψουν ένα δις ευρώ! Πανάκριβη «νομιμότητα», ή πανάκριβη άγνοια;
