Ελένη Κυριαζή

Ζωγράφος – Γλύπτρια

Eκθέτει στο Ιόνιο Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού

από 24 – 27 Mαίου 2013   μέρος από την συλλογή έργων της με Τίτλο

‘’ Πέτρινο τριαντάφυλλο.’’

Τίτλοι  επιλεγμένων   έργων:

Τα φύλλα της Άνοιξης

Το λουλούδι της δύσης

Κρόκοι

Παγωμένη Αργολίδα

Πέτρινα χρώματα

Λευκό τριαντάφυλλο

Το πέτρινο τριαντάφυλλο

Μοβ λουλούδι

Η γη που κατοικώ

Τρίπτυχο.

Μία ανάλυση των έργων  από τον κριτικό Αντώνιο Δεμπεγιώτη .

//Τα λουλούδια ενσωματώνουν στη φόρμα τους την ομορφιά της φύσης, που εκδηλώνεται, μέσα από την αναγέννηση του φυτικού κόσμου.
Μια φόρμα που παραπέμπει σε κύλικα, βάζο, δοχείο δεκτικό της ενέργειας της ζωής, της βροχής και της πάχνης, που αναπλάθει τη συνέχειά της, σε άρρηκτη σχέση με το θηλυκό πόλο του Σύμπαντος και την εσωτερική, (και πνευματική), διεργασία της ανανέωσης. Το λουλούδι αντιπροσωπεύει την ψυχή και μετατρέπεται σε ένα σύμβολο αγάπης και αρμονίας.
Ένας ζωντανός ύμνος στη δημιουργία… μια αισιόδοξη αλλά και πρόσκαιρη, μεταβατική παραπομπή στην άνοιξη και την ομορφιά.
Από αυτή την πλευρά, παράλληλα με το μήνυμα αγάπης, τα λουλούδια μας προειδοποιούν για τη μικρή διάρκεια του πάθους, αλλά και το μεθυστικό άρωμά του, που μας σπρώχνει στην αναζήτηση του εφήμερου.
Πιασμένοι από το δόλωμα του αισθησιασμού, με την ελπίδα ότι η πετονιά της αγάπης στηρίζεται σε κάτι πιο σημαντικό, βαθύτερο, σταθερό, που θα μας δώσει τη δυνατότητα ν’ αφουγκραστούμε το τραγούδι, να χορέψουμε με τη διονυσιακή ελαφρότητα της έκστασης, να απελευθερώσουμε και να απελευθερωθούμε.
Να εκτονώσουμε την κρυφή δύναμη που μέσα μας ασφυκτιά να συναντήσει τον κόσμο και να ενωθεί μαζί του σε μια ολότητα που μας καλεί να χαθούμε, σαν σε μέθη απόλυτη, σε έναν απέραντο ωκεανό λήθης.
Μα με την κρυφή ελπίδα, ότι όταν θα εξαφανιστεί, όταν θα σβήσει το πάθος, θα φέρουμε πίσω τον καρπό της αγάπης και του νου, που αντέχει στις καταιγίδες, που είναι σφιχτά δεμένος στο κατάρτι….
Αυτόν τον καρπό ψάχνει, με ανήσυχο πνεύμα, με εκφραστική γλώσσα πλούσια, βασανιστική και με ένα, φαινομενικά, ανέμελο ταξίδι στα χρώματα και τις φόρμες των λουλουδιών η Ελένη Κυριαζή.
Είμαι πεπεισμένος ότι μέσα από την ονειρική δίνη αυτής της εικαστικής περιπέτειάς της, καταφέρνει να μας αποδώσει, με γλαφυρό αλλά άμεσο τρόπο, το απτό αποτέλεσμα της αναζήτησης της, σε μια σειρά από εύμορφα και φρέσκα ανθισμένα πορτρέτα //. Αντώνιος  Δεμπεγιώτης,  κριτικός Τέχνης