Του Ναπολέοντος Λιναρδάτου
Οι παλαιότεροι μας λένε ότι οι επόμενες γενιές που δεν περάσαν κατοχή και εμφύλιο δεν έχουν δει τα δύσκολα. Τώρα όμως που έχουμε χρεοκοπία με πρόεδρο Πάκη, πρωθυπουργό Τσίπρα και πρόεδρο της Βουλής Κωνσταντοπούλου, θα πρέπει να κοπούν οι παραπάνω εξυπνάδες.
Ήταν αναπόφευκτο να μείνει στην μνήμη μου ο Πάκης ήδη από το 2008. Είναι ο άνθρωπος που έστω προσωρινά έκανε την Αθηνά πόλη του φωτός. Και αυτό το επέτυχε χωρίς καν να χρειαστεί η ολοσχερής καταστροφή της πόλης. Όπως τότε είχε δηλώσει: «Περισσότερα είναι τα κτίρια που δεν καίγονται από εκείνα που καίγονται».
Ο Νέρωνας πρώτα έγινε αυτοκράτορας και μετά έκαψε την Ρώμη. Εμείς θα κάνουμε τον Πάκη πρόεδρο αφού πρώτα έχει κάψει την Αθήνα. Που σημαίνει ότι έχουμε προχωρήσει το θέμα που λέγεται παρακμή αρκετές λεύγες πιο πέρα από εκεί που το άφησαν οι Ρωμαίοι.
Πάντως η συγκεκριμένη κίνηση Τσίπρα μου δείχνει ότι είναι ένας σιγουρατζής πολιτικός. Με Κωστάκη και Γιωργάκη ξέρει ότι έχει σκληρό ανταγωνισμό για τον τίτλο του χειρότερου πρωθυπουργού. Άμα δεν παίξει το χαρτί επίσημη χρεοκοπία, έχει τον Πάκη καβάτζα που θα του δώσει το προβάδισμα.
Ο Πάκης δεν διέπρεψε μόνο σε θέματα λαμπαδιάσματος, αλλά σ’ όλους του τομείς των αρμοδιοτήτων του. Αφού ευχαρίστησε του λαθρομετανάστες που προτιμούν την χώρα μας, προχώρησε σε μαζικές νομιμοποιήσεις και ελληνοποιήσεις. Προχώρησε και σε μόλις 865.000 προσλήψεις στο δημόσιο. Βέβαια θα ήταν οικονομικότερο και ταχύτερο να είχαμε μετρήσει πόσους δεν διόρισε.
Ποιος μπορεί να τον αδικήσει για μια τόση φιλολαϊκή πολιτική στο θέμα των διορισμών; Λεφτά υπήρχαν. Τον τελευταίο χρόνο της επανίδρυσης του κράτους το πρωτογενές έλλειμμα ήταν 24 δις ευρώ, δηλαδή ίσα με 9 ΕΝΦΙΑ. Το συνολικό έλλειμμα του κράτους μόνο το 2009 ήταν 36 δις ευρώ, δηλαδή σχεδόν 14 ΕΝΦΙΑ. Ζωή να έχουμε να τα ξεπληρώσουμε κάποια μέρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι μέγας πολιτικός και αυτό το βλέπεις γιατί μπορείς να τον συγκρίνεις με άλλους μεγάλους της σύγχρονης ιστορίας, όπως ο Steve Jobs της Apple. Του Steve Jobs του άρεσε η ρήση ενός άλλου μεγάλου των υπολογιστών που έλεγε ότι όσοι παίρνουν στα σοβαρά το λογισμικό που δημιουργούν, θα πρέπει να κατασκευάζουν και την ανάλογη συσκευή που να δένει άρτια με αυτό το λογισμικό. Κάπου εκεί βρίσκεται και η εξήγηση για την επιλογή του Πάκη Φαυλόπουλου. Η επιλογή Πάκη δένει τόσο πολύ με την υπάρχουσα κατάσταση που αγγίζει τα όρια της τελειότητας. «Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» που έλεγε και ο άλλος μεγάλος των κομπιούτερς Ντίνος Ηλιόπουλος.
Ο Πάκης είναι ένας αξιοθαύμαστος πολιτικός. Αφού για μια πενταετία άσκησε μια ακραία δημαγωγική και καταστροφική πολιτική, όταν ήρθαν τα δύσκολα το λάκισε στην νησίδα της προσωπικής του ευημερίας μακριά από την μιζέρια των εκατομμυρίων θυμάτων του. Τώρα επιστρέφει με την αργομισθία της προεδρίας πλέοντας σε πελάγη αυταρέσκειας χωρίς την παραμικρή αίσθηση ενοχής και ευθύνης. Είναι ο καταλληλότερος.
