Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κ. Δημητρίου η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία ανήμερα της Αγ. Παρασκευής στο ομώνυμο παλαιό εξωκλήσι στα Λουρδάτα – Με μεγάλη συμμετοχή και επιτυχία το Πανηγύρι στον περίβολο χώρο παραμονή της Αγίας Παρασκευής. Τα έσοδα της πανήγυρεως θα διατεθούν για την αποκατάσταση των τοιχογραφιών.
Ένας προσηνής, απλός άνθρωπος, που αν του απευθύνεις το λόγο θα σου απαντήσει και θα προσπαθήσει να σου δώσει λύση. Ο Ποιμένας των Κεφαλλήνων Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ. Δημήτριος, ευαίσθητος και σαν αρχαιολόγος, η πρώτη του δουλειά μόλις έφθασε στο εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, ήταν να ασπασθεί τις εικόνες της παλιάς εκκλησίας που μόλις φαίνονταν στον τοίχο.
Στην είσοδο του ναού τον υποδέχθηκε ο Αιδεσιμώτατος π. Δημήτριος Ρασσιάς όπου ο κ. Δημήτριος χοροστάτησε της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας της Αγίας Παρασκευής, ακολούθησε η αρτοκλασία και Θεία Κοινωνία των πιστών από το χέρι του Δεσπότη.
Με το τέλος της Λειτουργίας και με το μοίρασμα του άρτου στους πιστούς, φίλεμα με γλυκά που είχαν φέρει οι κυρίες του Συλλόγου “Ο Πλάτανος”, και συζήτηση για τις καταρρέουσες τοιχογραφίες και την άμεση ανάγκη αποκατάστασης και συντήρησης αυτής της μοναδικής πολιτιστικής μας κληρονομιάς. “Δεν θα τ’ αφήσουμε έτσι. Θα κάνουμε ότι μπορούμε ώστε η αρχαιολογική υπηρεσία να έλθει και να επιληφθεί του θέματος. Τώρα βρίσκεται στην Ιθάκη” τόνισε ο κ. Δημήτριος, ενώ νωρίτερα στον λόγο του, αναφέρθηκε στην ειδική ατμόσφαιρα που αποπνέει η Λειτουργία σ’ έναν τέτοιο ναό. “…Τώρα, δίνουμε σ’ έναν εργολάβο και μας κάνει μία εκκλησία, τότε πολλοί άνθρωποι δούλευαν σε αντίξοες συνθήκες τρώγοντας μόνο ψωμί, κρεμμύδι και αλάτι, ενώ οι ιερείς λειτουργούσαν και μνημόνευαν κάθε μέρα αυτούς που δούλευαν για να κτιστεί η εκκλησία, και όπως τότε αυτοί οι ναοί μιλούσαν, έτσι και σήμερα μιλούν…”, είπε ο κ. Δημήτριος για να χαρακτηρίσει την ιδιαιτερότητα της σημερινής Λειτουργίας.
Άμεση ανάγκη η συντήρηση των τοιχογραφιών
Άμεση είναι η ανάγκη να ενδιαφερθεί η πολιτεία για την συντήρηση των τοιχογραφιών αγιογραφιών πριν καταρρεύσουν ολοσχερώς. Η υγρασία στους τοίχους της εκκλησίας εμφανής, τρώει καθημερινά, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες, τον τοίχο ξηλώνοντας τις γάζες που είχαν τοποθετήσει προηγούμενοι συντηρητές για να συγκρατήσουν τις τοιχογραφίες.
Η πολιτιστική μας κληρονομιά μαζί με τις ομορφιές του τόπου μας είναι το μεγαλύτερο ίσως κεφάλαιο που διαθέτουμε για την οικονομική μας ανάπτυξη, μέσω της μεγαλύτερης βιομηχανίας που έχουμε, τον τουρισμό.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λουρδάτων “Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ” καθώς και οι Σύλλογοι, Σιμωτάτων “Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΒΡΑΧΟΣ” και Βλαχάτων “Ο ΑΙΝΟΣ”, έχουν αναλάβει την υποχρέωση να βοηθήσουν όπως μπορούν για την αποκατάσταση και συντήρηση των τοιχογραφιών.
Πρέπει να τονιστεί ότι η όλη εκστρατεία για την αποκατάσταση – συντήρηση των τοιχογραφιών, ξεκίνησε μετά από όχληση προς τον σύλλογο Λουρδάτων, από τον Αγιογράφο – Συγγραφέα κ. Γεράσιμο Λυκούδη, καθώς και σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού “ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟΣ” της κας Αμαλίας Βουτσινά.
Την παραμονή της Αγίας Παρασκευής, όπως και κάθε χρόνο, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Λουρδάτων “Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ” διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία το πανηγύρι, με τα καθιερωμένα πλέον σουβλάκια, ποτό και πολύ χορό με ζωντανή μουσική από την ορχήστρα “Λαϊκά Δρώμενα”.
Τα έσοδα από την εκδήλωση θα διατεθούν για την αποκατάσταση – συντήρηση των τοιχογραφιών.
Λίγα λόγια για το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής
Λένε, ότι ο Προφήτης Ηλίας έχει τις πιο ωραίες θέες αφού τα εξωκλήσια του είναι κτισμένα επάνω σε λόφους και ψηλά σημεία από όπου έχουν υπέροχη θέα. Στην περίπτωση της Αγίας Παρασκευής Τζιφάτων στα Λουρδάτα – ας με συγχωρέσει ο Προφήτης Ηλίας – χάνει κατά κράτος, γιατί εκτός την υπέροχη θέα του Αίνου να δεσπόζει από τον βορρά και το απέραντο γαλάζιο του Ιονίου από το νότο, μέσα στα πεύκα και τις κουτσουπιές, το πετρόκτιστο ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής είναι… χάρμα οφθαλμών!
Το ξωκλήσι βρίσκεται στις παρυφές τριών χωριών, των Λουρδάτων, Βλαχάτων και Σιμωτάτων, στο παλαιό χωριό των Τζιφάτων που δεν υπάρχει πια.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες μας στις αρμόδιες υπηρεσίες, δεν μπορέσαμε να βρούμε επίσημες μαρτυρίες για το ιστορικό του Ιερού Ναού, παρά μόνο από διηγήσεις ηλικιωμένων που θυμούνται ότι με τον μεγάλο σεισμό του 1953 γκρεμίστηκε μεγάλο μέρος της παλιάς εκκλησίας και ανακαινίστηκε κατόπιν ιδιωτικής πρωτοβουλίας, λέγεται, της οικογένειας “Ορφανού” και στη συνέχεια η συντήρησή του, από τους κατοίκους των Λουρδάτων.
Η ιστορία του ναού χάνεται σε βάθος χρόνου τουλάχιστον πέντε αιώνων, με τις τοιχογραφίες – σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού “Κεφαλονίτικη Πρόοδος” – να χρονολογούνται τον 17ο αι .
Όπως γράφει στο άρθρο της στην “Κεφαλονίτικη Πρόοδο” η κα Ευαγγελία Λυκούδη, “…Βαδίζοντας προς την έξοδο, άκουγα μέσα μου το παράπονο των αποξεχασμένων μορφών:
Μας σεβάστηκαν οι αιώνες, από τον 17ο μέχρι σήμερα.
Μας σεβάστηκαν οι σεισμοί και οι πλημμύρες.
Μας σεβάστηκε η φωτιά, δείτε τις καμένες ελιές δίπλα.
Θα μας αφήσετε στο έλεος του χρόνου και των καιρικών συνθηκών εσείς, οι εντεταλμένοι για την προστασία μας; Κάνετε κάτι, όσο είναι ακόμα καιρός.
Χανόμαστε μέρα με τη μέρα. Είμαστε κομμάτι της ιστορίας σας και του πολιτισμού σας. Έλεος πια! Επιθυμείτε κάποια στιγμή να κληθείτε απλώς να υπογράψετε, διά το νόμιμον, την πλήρη καταστροφή μας, μετά οδυρμών και μεταμελείας;
Ο μη γένοιτο.”
Εμείς λέμε ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ!
Λιβέριος Πετρίδης
Πηγή: lourdas.gr
