Πριν από 52 χρόνια ο άνθρωπος που έδωσε σάρκα και οστά στην Παναθηναϊκή ιδέα άφησε την τελευταία του πνοή. Ο λόγος για τον Γιώργο Καλαφάτη ο οποίος στις 19 Φεβρουαρίου 1964 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών.

Ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου του 1890 στα Εξάρχεια και ανήκε σε μια οικογένεια με άλλα πέντε αδέλφια, έναν μεγαλύτερο αδελφό και τέσσερις αδελφές. Σπούδασε στη «Γυμναστική Σχολή» και όντας ασχολούμενος από πολύ μικρός με τον αθλητισμό διακρίθηκε ως αθλητής του Εθνικού ΓΣ και του Πανελληνίου στο άλμα σε μήκος και στις ταχύτητες 100μ. και 200μ. Σε ηλικία 15 ετών μυήθηκε στο ποδόσφαιρο και στις 3 Φεβρουαρίου του 1908, ίδρυσε τον ΠΟΑ, τον Ποδοσφαιρικό Όμιλο Αθηνών, που αργότερα μετονομάστηκε σε Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Όμιλο και Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο.

Τον Φεβρουάριο του 1917 προτίμησε να δεχθεί τη θέση στου διδασκάλου της γυμναστικής στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Παράλληλα, είχε αρχίσει σπουδές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι οποίες γίνονταν επί πληρωμή εκείνη την εποχή, τις οποίες και κατάφερε να ολοκληρώσει μπαίνοντας στη συνέχεια στο στράτευμα. Πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αποστρατεύτηκε με το βαθμό του υποναυάρχου.

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’20, ο Καλαφάτης φόρεσε την πράσινη φανέλα ενώ στη συνέχεια ανέλαβε διοικητικό πόστο στην ομάδα, οργανώνοντας πολλά τμήματα με πρωτοποριακό για την εποχή τρόπο, ενώ ήταν εκείνος ο οποίος διεκδίκησε για τους ποδοσφαιριστές κατάλληλες συνθήκες για να αγωνίζονται.

Το 1919 κατά την παρουσία του μάλιστα στους Πανσυμμαχικούς Αγώνες στο Παρίσι «γνωρίστηκε» με το μπάσκετ. Με την επιστροφή στου στην Ελλάδα φρόντισε να δημιουργηθεί αντίστοιχο τμήμα στον Παναθηναϊκό, το οποίο φυσικά σήμερα είναι το κορυφαίο στην Ευρώπη.

Από τον Ιούλιο του 1929 ο Γιώργος Καλαφάτης ήταν πλέον παντρεμένος, με τη σύζυγό του Βασιλική, ζώντας τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του σε ένα διαμέρισμα στην Κυψέλη. Ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού έφυγε από τη ζωή στις 19 Φεβρουαρίου 1964, στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, από καρδιακή πάθηση σε ηλικία 74 ετών, ωστόσο το πολύτιμο έργο του δεν έχει ξεχαστεί από κανέναν στην Παναθηναϊκή οικογένεια.

Ο συγγραφέας, Βαγγέλης Μελέκογλου, ο οποίος και έφερε στο φως την ακριβή ημερομηνία ίδρυσης του Παναθηναϊκού, μετά από μεγάλη έρευνα, συγκέντρωσε μέσα στις σελίδες του βιβλίου του «Γιώργος Καλαφάτης – Ο Ιδρυτής του Παναθηναϊκού», τους κυριότερους σταθμούς της ζωής και του έργου του Γιώργου Καλαφάτη, του ιδρυτή του συλλόγου.

Διαβάστε λοιπόν κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Ο Γιώργος Καλαφάτης, ο γεννημένος στις 17 Μαρτίου του 1890 στη Νεάπολη, στα ωραία Εξάρχεια των Αθηνών, με καταβολές Κεφαλλονίτικες, γιος του Διονύση και της Μαρίας, είχε ένα αδελφό κατά δύο χρόνια μεγαλύτερο -τον Αλέξανδρο, άριστο χημικό με σπουδές στο Κάιρο και συναθλητή του στα πρώτα χρόνια στον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο αλλά και στον Πανελλήνιο Γ.Σ.- και τέσσερις αδελφές. Τη Μαρίνα, την Σμαράγδα, την Ειρήνη και την Ευφροσύνη. Θα τελειώσει τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και θα πάρει το πτυχίο του μαζί με κάποιους συνοδοιπόρους του, όπως τον Γιάννη Σταυρόπουλο, λαμπρό παιδίατρο και υφηγητή του Πανεπιστημίου που απεβίωσε τα χρόνια της κατοχής (το Νοέμβριο του ‘43). Η ιατρική θα τον γοητεύσει και αυτό το ιερό επάγγελμα θα το ακολουθήσει πιστά, για να καταταγεί στο Πολεμικό Ναυτικό κι εκεί, να γνωρίσει άλλες πιένες, μέχρι το τέλος της ζωής του. Η ιστορία όμως αυτού του ανθρώπου, δεν είναι τόσο… μικρή, κρύβει πολλές περιπέτειες.

H ίδρυση

Η επιθυμία του Καλαφάτη, ήταν και επιθυμία όλων των άλλων. Ποια ήταν αυτή; Να δημιουργηθεί ένας σύλλογος, που να ασκεί αποκλειστικά την ποδοσφαιριστή. Κάποιος όμως, έπρεπε να κάνει την αρχή… Η παρέα, σε κάθε ευκαιρία έβγαινε στις αλάνες να παίξει μπάλα. Πότε στο Ρουφ, πότε στο Γουδί, οπουδήποτε υπήρχε η δυνατότητα. Ο Καλαφάτης όμως, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Δεν γινόταν να παίζει ποδόσφαιρο στις αλάνες, όταν άλλοι αθλητές έπαιζαν μπάλα στις κονίστρες ή, προπονούνταν ακόμη και στο Ποδηλατοδρόμιο, που ήταν το μεγαλύτερο γήπεδο της εποχής. Έτσι, το πήρε απόφαση να προχωρήσει στην υλοποίηση της σκέψης του: στη δημιουργία ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου!

Πρώτος άκουσε το μικρό Γιώργο ο αδελφός του, που δεν ήθελε και πολύ για να πειστεί. Αμέσως μετά, σειρά πήραν οι φίλοι τους, εκείνοι που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για το άθλημα και ανήκαν κατά κύριο λόγο στον Πανελλήνιο, με πρώτο και καλύτερο το Δημήτρη Δουκάκη. Αφού συνεννοήθηκαν, έκλεισαν και το ραντεβού για την πρώτη άτυπη συνέλευση. Ήταν για το πρωί της Κυριακής, 3 Φεβρουαρίου του 1908. Ο χώρος συγκέντρωσής τους, ήταν το Πολύγωνο, ψηλά, στο Πεδίον του Άρεως. Θα έπαιζαν μπάλα σίγουρα αλλά, το σημαντικότερο, εκείνοι οι 14 νέοι, θα συζητούσαν για το σύλλογο που θα ίδρυαν.

Ο Γιώργος το ’χε πει το μυστικό του σε κάποιους φίλους του. Τους πιο κολλητούς. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Δημήτρης ο Δουκάκης. Ίσως να το είχε εκμυστηρευτεί και στο Γιάννη το Σταυρόπουλο που μπήκε λίγο αργότερα στην ομάδα. Μπορεί να το ήξερε και ο Κωστής ο Τσικλητήρας, ίσως και κάποιοι ακόμη. Φυσικά με τον Αλέξανδρο τον αδελφό του που είχε επιστρέψει από το Κάιρο, μ’ αυτόν είχε μοιραστεί πριν απ’ όλους τον πόθο του για δημιουργία.

Το όνομα

Μετά από ώριμη σκέψη λοιπόν, εκείνη την Κυριακή της 3ης Φεβρουαρίου του 1908, βγήκε η απόφαση: ο νέος σύλλογος που θα ασκούσε αποκλειστικά το ειδικό άθλημα της ποδοσφαιρίσεως -ο δεύτερος, μετά το Γουδί που θα τολμούσε κάτι τέτοιο- θα αποκαλείτο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών. Π.Ο.Α. δηλαδή, αυτός ήταν ο τίτλος του -που θα μπορούσε να λεγόταν και ΠΑΟ, αν η απόφαση είχε να κάνει με τον «Ποδοσφαιρικό Αθηναϊκό Όμιλο» ή, με τον «Ποδοσφαιρικό Αθλητικό Όμιλο» (αντί του τίτλου που εν τέλει δόθηκε, του «Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών»). Τι πιο απλό και πόσο κοντά στην… επόμενη πραγματικότητα θα ήταν. Αντί για ΠΟΑ δηλαδή, να λεγόταν ΠΑΟ, ο Όμιλος που θα δημιουργούσαν εκείνοι οι νεαροί ιεροφάντες του αθλητισμού. Και θα ήταν κάτι το απόλυτα λογικό (και φυσιολογικό…) καθώς στη σκέψη τους κυριαρχούσε η δημιουργία ενός συλλόγου της Αθήνας…

Φοιτητής και δάσκαλος

Το 1916 ο Καλαφάτης ολοκληρώνει τις σπουδές του στη «Γυμναστική Σχολή». Διορίζεται τον Σεπτέμβριο στο γυμνάσιο Μεσολογγίου αλλά δεν ακολουθεί αυτή τη διαδρομή. Αντίθετα, από τις 7 Φεβρουαρίου του 1917 αναλαμβάνει διδάσκαλος Γυμναστικής στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Είναι και φοιτητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πλήρωνες τότε για να παρακολουθήσεις τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο και, γενικά, στις ανώτατες σχολές. Ο Καλαφάτης και πολλοί άλλοι αθλητές –μέλη εύπορων οικογενειών- δεν είχε πρόβλημα να το κάνει.

Ο γάμος

Το απόγευμα (ώρα 19.30) εκείνης της Κυριακής, 7 Ιουλίου του 1929, ο Γιώργος Καλαφάτης νυμφεύεται την Βασιλική, κόρη του Λεωνίδα και της  Όλγας Ανδροπούλου, στο Ναό της Αγίας Ζώνης. Αυτός, στα 39 του, εκείνη, όπως δηλώθηκε στο ληξιαρχείο, στα 24 χρόνια. Το ζεύγος Καλαφάτη, ο Γιώργος με τη Βασιλική, θα κατοικήσουν στην Κυψέλη, στην οδό Θήρας στον αριθμό 20, και εκεί θα περάσουν το υπόλοιπο του βίου τους.

Ο θάνατος

Τον Ιανουάριο του 1964, ο ιδρυτής αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Νοσηλεύεται στο Ναυτικό Νοσοκομείο. Ημέρα Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου του 1964, ο Γιώργος Καλαφάτης άφηνε την τελευταία του πνοή. Στο Ναυτικό Νοσοκομείο, την αποφράδα εκείνη μέρα, στις 5.15 το απόγευμα, έφευγε από τη ζωή προδομένος από την καρδιά του, όπως κατέγραψε ο ιατρός Ανδρέας Παρασκευόπουλος. Ο Ιδρυτής του Παναθηναϊκού, ταξίδευε στις γειτονιές των αγγέλων…»