Του Ιλινόιου- Τσουρούφλη Γεράσιμου*
Το παρόν άρθρο γράφεται λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις συμπόρευσης του κ. Λοβέρδου με τον Ευάγγελο Βενιζέλο στον  δρόμο του τελευταίου για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Προσωπική μάλιστα εκτίμηση είναι πως το δίδυμο θα έλθει να συμπληρώσει άμεσα και η Υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου.
Η παραπάνω εξέλιξη “καθαρίζει” σε μεγάλο βαθμό το εσωκομματικό πεδίο. Δεδομένων των προεδρικών φιλοδοξιών Χρυσοχοϊδη και Τζουμάκα γίνεται σαφής η διάκριση βάση της οποίας θα πραγματοποιηθούν οι (κομματικές) διαδικασίες. Η ασταθής περίοδος που βιώνουμε υποχρεώνει  την “σύγκρουση” να λάβει ευδιάκριτα ιδεολογικά χαρακτηριστικά με το επικρατέστερο δίλημμα να είναι αυτό των “εκσυγχρονιστών” έναντι των “κοινωνιστών”.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σταθούμε στη λογική με την οποία η βάση του κόμματος (εάν τελικά προσφύγουν οι της Ιπποκράτους στην ετυμηγορία της) θα κληθεί να επιλέξει αρχηγό. Ένας τρόπος “εξήγησης” της επιλογής ψήφου αποτελεί η ιδεολογική ταύτιση. Ο ψηφοφόρος κάνει την επιλογή του επειδή θεωρεί πως οι απόψεις του εκφράζονται στην συγκεκριμένη υποψηφιότητα. Μια διαφορετική προσέγγιση είναι αυτή που θεωρεί πως η επιλογή ενός προσώπου έρχεται ως αποτέλεσμα της πεποίθησης του ατόμου πως η επιλογή του είναι η επικρατέστερη στον εκλογικό αγώνα και μπορεί να “φέρει τη νίκη”.
Είναι κοινώς αποδεκτό πως το κομματικό σύστημα έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα την ανάδειξη δυνάμεων ακραίων, λαϊκίστικων και άκρως επικίνδυνων. Το πρόταγμα της ιδεολογικής διάστασης και της κοινής λογικής μπορεί να αναστρέψει το κλίμα. Το ερώτημα συνεπώς έχει ως εξής: Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να επιβιώσει και υπό ποία μορφή;

*Ο Ιλινόιου-Τσουρούφλης Γεράσιμος είναι Πολιτικός Επιστήμονας