Μαζική ήταν η συμμετοχή των μαθητών στο συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί στο Αργοστόλι, το οποίο διοργάνωσαν η ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς – Ιθάκης, η Ένωση Γονέων καθώς και Μαθητικά Συμβούλια του νομού μας.
Ιδιαίτερος ήταν ο τόνος της εκπαιδευτικής κοινότητας από την πιο σεισμόπληκτη περιοχή του νομού μας, την Παλική, ενώ μαζικό «παρών» εκτός από μαθητές του ΓΕΛ και του ΕΠΑΛ Ληξουρίου έδωσαν μαθητές από το ΕΠΑΛ Αργοστολίου, τα ΓΕΛ της πρωτεύουσας, της Πάστρας και της Σάμης και μαθητές από το Λύκειο Κεραμειών.
Στην εκδήλωση χαιρέτισε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κεφαλονιάς – Ιθάκης, ενώ μίλησαν όλοι οι φορείς που συμμετείχαν.
Οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί διεκδίκησαν μαχητικά λύσεις στα οξυμένα προβλήματα. Κατάγγειλαν την κατάσταση στις υποδομές, τις μεταφορές, τα δεκάδες κενά στα σχολεία και τις δομές Ειδικής Αγωγής στο νομό.
Στη συνέχεια συγκροτήθηκε πορεία με συνθήματα όπως «Όχι στου ΝΑΤΟ τα σφαγεία – πουλήστε κάνα πύραυλο και φτιάξετε σχολεία», «Θέλουμε σχολεία – καθηγητές – βιβλία και όχι διαβατήρια για την ανεργία» η οποία κατέληξε στο Δημαρχείο Αργοστολίου.
Στη συνάντηση που έγινε με το δήμαρχο Αλέξανδρο Παρίση και τον αντιπεριφερειάρχη Παναγή Δρακουλόγκωνα αναδείχτηκαν και οι ευθύνες της Τοπικής Διοίκησης.
Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι ούτε στοιχειώδη μέτρα δεν έχουν παρθεί από τη Δημοτική Αρχή (ΝΔ) και την Περιφέρεια (ΣΥΡΙΖΑ – ΛΑΕ) για την ασφάλεια των μαθητών και τη λειτουργία των σχολείων. Δεν έχουν γίνει καν μια σειρά επείγουσες παρεμβάσεις όπως φανάρια σε διαβάσεις μαθητών, μέτρα για να μην προαυλίζονται οι μαθητές του ΕΠΑΛ Ληξουρίου στο δημόσιο δρόμο ή για να μπορούν να κάνουν μάθημα οι μαθητές στα κοντέινερς.
Έχουν παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες τα νέα σχολικά συγκροτήματα και ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες για τις επιδιορθώσεις ή τα νέα κτίρια στην Παλική, ενώ 267 μαθητές παραμένουν χωρίς μεταφορά και κάποιοι διακόπτουν, εξαιτίας αυτού του λόγου, ακόμη και τη φοίτησή τους. Παραμένουν επίσης τα 55 περίπου κενά στη Δευτεροβάθμια και τα πάνω από 130 στην Πρωτοβάθμια, ενώ κάποια σχολεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Έγινε φανερό ότι τόσο οι κυβερνητικές προτεραιότητες όσο και εκείνες της Τοπικής Διοίκησης βρίσκονται μακριά και αντίθετα από τις σύγχρονες ανάγκες των σχολείων.
Εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές, μέσα από μαζικές διαδικασίες και με μεγαλύτερο πείσμα δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα για να γίνει λαϊκή υπόθεση η Παιδεία. Δεσμεύτηκαν να εναντιωθούν ακόμη πιο αποφασιστικά στις πολιτικές κυβερνήσεων – μονοπωλίων που κλέβουν τη μόρφωση από τα παιδιά του λαού και γεννούν τους ταξικούς φραγμούς και την ανέχεια.
