Μιλούν στον «Ριζοσπάστη» μαθητές που βιώνουν τις συνέπειες μιας πολιτικής που δεν αντιμετώπισε τις συνέπειες της σεισμικής δραστηριότητας

Σε κοντέινερ αντί για σχολείο, άστεγοι και σε δεινή οικονομική θέση βρέθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη μαθητές από την Κεφαλονιά. Ο σεισμός του περασμένου Φλεβάρη ήταν η αφορμή για να φανεί η γύμνια της πολιτικής που κλίνει τις λέξεις «ανταγωνιστικότητα» και «ανάπτυξη» σε όλες τις πτώσεις. Όταν πρόκειται για ικανοποίηση στοιχειωδών αναγκών αποδεικνύεται ότι πρόκειται για μια πολιτική που χαρίζει στο μεγάλο κεφάλαιο και καταδικάζει τις λαϊκές οικογένειες και τα παιδιά τους.

Σήμερα, ένα χρόνο σχεδόν μετά την έναρξη ουσιαστικά μιας πολύμηνης σεισμικής ακολουθίας, οι μαθητές της Κεφαλονιάς εξακολουθούν στο πλευρό της ΕΛΜΕ και άλλων φορέων να διεκδικούν τα αυτονόητα.

Ο Βασίλης και ο Αλέξανδρος είναι μέλη του 15μελούς του Γενικού Λυκείου Ληξουρίου και τους συναντήσαμε τη Δευτέρα 15 Δεκέμβρη στη διάρκεια του διαβήματος διαμαρτυρίας που έκαναν, μαζί με άλλους φορείς της Κεφαλονιάς, στη Βουλή, διεκδικώντας λύσεις στα προβλήματα των σχολείων.

Οι μαθητές περιγράφουν την κατάσταση που αντιμετωπίζουν όταν, μετά το σεισμό, το κτίριο που στέγαζε το ΓΕΛ Ληξουρίου, προβληματικό και πριν το σεισμό, κρίθηκε ακατάλληλο και το σχολείο μεταφέρθηκε σε προκάτ αίθουσες στην παραλία, στη θέση «Φύκια». Οι αίθουσες βρίσκονται εκτεθειμένες σε καιρικά φαινόμενα, χωρίς φυσική προστασία, όταν φυσάει το χτυπά η άμμος, όταν βρέχει η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Όπως μας λένε οι μαθητές, λόγω της υγρασίας έχουν παρουσιάσει ήδη φθορές, με αποτέλεσμα να κάνουν μάθημα σε σκουριασμένες «αίθουσες». Φυσικά, ούτε λόγος για εργαστήρια, αθλητικές εγκαταστάσεις κ.λπ.

Το γεγονός ότι ο σεισμός των 6,1 Ρίχτερ έγινε την Κυριακή το μεσημέρι, ήταν, όπως λένε οι μαθητές, και ο λόγος που δεν θρηνήσαμε θύματα στα σχολεία, επισημαίνει ο Βασίλης.

Το κτιριακό δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές. Ακόμα και η πρόσβαση στο σχολείο είναι μετ’ εμποδίων λόγω των καταστροφών που επέφερε η σεισμική δραστηριότητα στο οδικό δίκτυο.

Και αν η παραπάνω εικόνα, στην οποία προστίθενται και τα γενικότερα προβλήματα, όπως οι καθυστερήσεις στις τοποθετήσεις εκπαιδευτικών, συνιστά ένα κάθε άλλο παρά παιδαγωγικό περιβάλλον στο σχολείο, τα παιδιά του Ληξουρίου και άλλων περιοχών της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης έχουν να αντιμετωπίσουν την έκφραση μιας αντιλαϊκής πολιτικής και στο σπίτι.

Χωρίς σπίτι μαθητές και οι οικογένειές τους

Ο Βασίλης και ο Αλέξανδρος μας μιλούν για 600 οικογένειες που ξεσπιτώθηκαν μετά το σεισμό στην περιοχή της Παλικής και για συμμαθητές τους που ζουν τους τελευταίους δέκα μήνες σε δύσκολες συνθήκες μετά το σεισμό, 6-7 άτομα σε ένα δυάρι, άλλους που δεν είχαν ρεύμα. Μιλούν για οικογένειες που «οικονομικά έχουν καταστραφεί» μετά το σεισμό, που ούτε λόγος γίνεται για εξωσχολική βοήθεια στα παιδιά τους, τα οποία ωστόσο θα κληθούν να «ανταγωνιστούν» τους υπόλοιπους συμμαθητές τους για μία θέση στην Ανώτατη Εκπαίδευση, να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πανελλαδικού τύπου εξετάσεων της «τράπεζας θεμάτων». Τονίζουν ότι όλοι οι μαθητές του νησιού έχουν πληγεί στον ένα ή τον άλλο βαθμό και υπάρχει ανάγκη αντισταθμιστικών μέτρων.

Οι μαθητές Λυκείων του νησιού μαζί με τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και άλλους φορείς διεκδικούν μέτρα στήριξης των σεισμόπληκτων μαθητών, όπως η εφαρμογή του μέτρου της ποσόστωσης του 0,5% για εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση μέχρι να αποφοιτήσει και η φετινή Β’ Λυκείου. Απαιτούν να μη μείνει κανένας σεισμόπληκτος μαθητής χωρίς στέγη, ρεύμα, πόσιμο νερό, σίτιση. Να λειτουργήσουν ολοκληρωμένα τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλα τα σχολεία. Να πραγματοποιηθούν ουσιαστικοί έλεγχοι και να παρασχεθούν πιστοποιητικά καταλληλότητας σε όλα τα σχολεία. Να ανεγερθούν σύγχρονα ασφαλή σχολικά συγκροτήματα, να υπάρχει απρόσκοπτη πρόσβαση των μαθητών στον αθλητισμό – πολιτισμό. Παράλληλα οι μαθητές του Λυκείου Ληξουρίου συμμετείχαν στις πανελλαδικές μαθητικές κινητοποιήσεις ενάντια στην πολιτική που υψώνει νέους φραγμούς στη μόρφωση, με τις συνέπειες που οι ίδιοι βιώνουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό.

Το διάστημα αυτό, που φορείς της Κεφαλονιάς διεκδικούν τα αυτονόητα μέτρα ανακούφισης και αποκατάστασης της λειτουργίας και των σχολείων, οι μαθητές σχολείων του νησιού βρέθηκαν εκεί, στις συγκεντρώσεις, στις συσκέψεις, στο δρόμο της διεκδίκησης. Δίνοντας παράλληλα το «παρών» και στις κινητοποιήσεις ενάντια στο «νέο λύκειο» και την «τράπεζα θεμάτων».

«Ριζοσπάστης» Πέμπτη 1 Γενάρη 2015, σελ. 10