Κείμενο //φωτό: Γεράσιμος Μαζαράκης

Εμείς για αλλού κινήσαμε και αλλού η Κυριακή μας πήγε. Τελευταία στιγμή, «Σόνια Θέλοντος » μέρος πιστών και μη του Συλλόγου σηκωθήκαμε μπονόρα για να είμαστε 7:30 στα Περατάτα . Πρώτος εγώ στην μια ρόδα αφού καθυστέρησα έφτασα στο σημείο και περίμενα τους υπόλοιπους για μια ξεχωριστή διαδρομή, όχι ορειβατική ,μέσα στην φύση και τα χωριά  της Λειβαθούς.

Μαζευτήκαμε πολλοί και σε κάθε χωριό που περνούσαμε ερχόταν και άλλοι. Η διαδρομή φανταστική , μας δόθηκε η δυνατότητα να δούμε πιο κοντά από ότι βλέπουμε όταν κάνουμε την διαδρομή με αυτοκίνητο. Ο λόγος για τις φανταστικές αυλές των σπιτιών μέσα στα χωριά και εκτός. Η μποκαμβίλια κυρίαρχη σε όλες τις αποχρώσεις. Τα χρώματα , τα συναισθήματα , και οι εκπλήξεις εναλλασσόταν  ιδιαίτερα για μένα που έκανα για πρώτη φορά την διαδρομή.

Ήταν όλοι εκεί . Γνωστοί , άγνωστοι , όλοι με πίστη στην καρδιά και την ελπίδα στην σκέψη. Για κούραση δεν κάνω λόγο. Ακόμα και οι άπιστοι παίρνουν θάρρος με το αντίκρισμα της εικόνας και η διαδρομή στο τέλος φάνηκε τόσο μικρή . Στο κάτω – κάτω και το πνεύμα θέλει να τραφεί και όχι μόνο «Κανναβούρι – κανναβούρι » . Είχα τις επιφυλάξεις μου . Τώρα είμαι σίγουρος , αν η Παναγία θέλει του χρόνου θα είμαι ξανά εκεί.

Στην συνέχεια για μπάνιο στο Κορώνη. Όνειρο!

Ορειβατικός Σύλλογος Κεφαλονιάς