Τρεις εβδομάδες μετά και δεν έχει υπάρξει ο απαιτούμενος βηματισμός για να μπουν τα πράγματα σε μία σειρά στη σεισμόπληκτη Κεφαλονιά.
Τα κύρια προβλήματα είναι επιγραμματικά:
· Έλλειψη συντονισμού της κατάστασης (ο ορισθείς ως συντονιστής Περιφερειάρχης κ. Σπύρου μονίμως λείπει στην Κέρκυρα)
· Έλλειψη οργανωμένου σχεδιασμού αποκατάστασης και χρηματοδότησης των κατεστραμμένων υποδομών του νησιού (δρόμων, λιμανιών, σχολείων κ.λ.π. με πρωτεύον το έργο της υδροδότησης του Ληξουρίου).
· Επαναλειτουργία των σχολείων με ασφάλεια (τρεις εβδομάδες τα σχολεία είναι κλειστά, ακόμη …. και αυτά στις περιοχές που δεν επλήγησαν από το σεισμό!)
· Άμεση στέγαση των αστέγων (οι σκηνές δημιούργησαν άσχημη εικόνα για την τουριστική εικόνα του νησιού αν και δεν χρησιμοποιήθηκαν, ενώ τα καράβια χρησιμοποιούνται ανοργάνωτα)
· Διαφάνεια και οργανωμένη διαχείριση στη διανομή της τεράστιας βοήθειας που φθάνει ακόμη στο νησί.
· Ενδιαφέρον για τα ξεχασμένα σεισμόπληκτα χωριά της ανατολικής πλευράς του κόλπου του Αργοστολίου (Φάρσα, Κουρουκλάτα, Καρδακάτα, Κοντογουράτα, Πετρικάτα, Ρίζα, Νύφι, Αγκώνα και Ζόλα) αφού μόλις την τρίτη εβδομάδα εμφανίστηκαν οι υπηρεσίες Δήμου και Περιφέρειας.
· Το έργο του Χάρακα στην περιοχή του Μύρτου που μόλις είχε ξεκινήσει, μάλλον είναι αδύνατον να συνεχιστεί με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να αποκοπεί η Βόρεια Κεφαλονιά (Φισκάρδο, Άσσος κ.λ.π.) με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον τουρισμό
· Ανακαλύπτονται συνεχώς αφανείς ζημιές όπως οι εκτεταμένες ζημιές στα κοιμητήρια πλήθους χωριών και οι τεράστιες κατολισθήσεις σε παραλίες εμβληματικές για τον τουρισμό της Κεφαλονιάς (π.χ. Μύρτος, Πετανοί)
· Παντελή έλλειψη από την Περιφέρεια και το Δήμο, σχεδίου διαχείρισης των συνεπειών του σεισμού στον τουρισμό που σε δύο μήνες ξεκινάει. Το κουκούλωμα της κατάστασης ότι «όλα είναι καλά» στην Κεφαλονιά, σίγουρα δεν αποτελεί λύση.
· Τα Κυβερνητικά μέτρα καθυστερούν να υλοποιηθούν και η έκτακτη χρηματοδότηση σε Δήμο και Περιφέρεια ακόμη (!) δεν έχει γίνει.
Η «Νέα Κεφαλονιά» που εξαγγέλθηκε από τον Πρωθυπουργό και όλους τους Υπουργούς που παρέλασαν από την Κεφαλονιά …. ακόμη δεν έχει φανεί στον ορίζοντα.
Το ζητούμενο βέβαια δεν είναι η εξαγγελία, αλλά του τι «Νέα Κεφαλονιά» πρέπει να δημιουργηθεί και πως.
Και εδώ τα πράγματα δεν δείχνουν καθόλου αισιόδοξα.
Υπάρχει η πρόθεση να τρέξουν οι διαδικασίες αλλά πως;
Με το ίδιο αρτηριοσκληρωτικό – γραφειοκρατικό σύστημα που δεν επιτρέπει ούτε …. στα φορτηγά με την βοήθεια να έχουν προτεραιότητα στα φέρυ μποτ;
Υπάρχει η πρόθεση να βοηθηθούν οι ξεσπιτωμένοι, αλλά πως;
Με το να δίνεται το έκτακτο βοήθημα στους πληγέντες από το σεισμό από πόρους του Δήμου γιατί ακόμη δεν έχει εκταμιευθεί η έκτακτη επιχορήγηση που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός;
Υπάρχει η πρόθεση να υπάρξουν φορολογικές κ.λ.π. διευκολύνσεις, αλλά πως;
Με υπηρεσίες αποψιλωμένες από προσωπικό και οι οποίες ακόμη δεν έχουν λάβει διευκρινιστικές οδηγίες;
Υπάρχει η πρόθεση να υπάρξει συντονισμός αλλά πως;
Με το συντονιστή Περιφερειάρχη μονίμως στην Κέρκυρα και τα κέντρα εξουσίας να παραμένουν στην Αθήνα;
ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ
Ας ξεκαθαριστεί εξ αρχής ότι άλλο «η ανοικοδόμηση» που αφορά την αποκατάσταση του δομημένου περιβάλλοντος (κτίρια –δημόσια και ιδιωτικά – δρόμοι και λοιπές υποδομές) και άλλο «η ανασυγκρότηση» της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας που αφορά την εκ νέου συγκρότηση τους.
Η πρώτη αφορά τις πληγείσες από τον εγκέλαδο περιοχές και κυρίως το Ληξούρι και τα χωριά της Παλλικής και η δεύτερη την τοπική κοινωνία και οικονομία ολόκληρης της Κεφαλονιάς (εννοείται με προτεραιότητα της Παλλικής), αφού οι συνέπειες της σεισμικής δραστηριότητας διαχέονται σε κάθε σημείο του νησιού.
Είναι ευκαιρία τώρα («ο σεισμός – σωσμός» λέγανε οι παλιοί) να δημιουργηθούν νέες και σύγχρονες υποδομές, όπως για παράδειγμα νέο οδικό δίκτυο στην Παλλική (είναι γνωστό πως είναι το χειρότερο και πλέον επικίνδυνο τμήμα της Κεφαλονιάς), νέο δίκτυο ύδρευσης, νέο λιμάνι, νέο γηροκομείο Ληξουρίου, στο Αργοστόλι νέο λιμάνι στο Δράπανο, νέο μουσείο, νέος δρόμος Αργοστολίου – Ληξουρίου – Φισκάρδου.
Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ
Τα ποσά που θα απαιτηθούν για την ανοικοδόμηση και την ανασυγκρότηση είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπολογιστούν με ακρίβεια αυτή την ώρα.
Ο σχεδιασμός των νέων έργων που θα απαιτηθούν δεν έχει ακόμη ξεκινήσει.
Η διαπραγμάτευση που ήδη έχει ξεκινήσει με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ένταξη στο Ταμείο Αλληλεγγύης, όπως από την αρχή είχα προτείνει , προχωράει με αργούς ρυθμούς.
Η έλλειψη συντονισμού στην Κυβέρνηση και το κράτος, το Δήμο και την Περιφέρεια, δείχνει να αποτελεί μειονέκτημα και τροχοπέδη, για να υπάρξει αξιόπιστη διαπραγμάτευση και αποτελεσματική κατάληξη.
Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει να υπάρξει εναλλακτική λύση.
Και η εναλλακτική λύση δεν είναι άλλη από το ΕΣΠΑ που τελειώνει και το ΣΕΣ που βρίσκεται στο ξεκίνημά του.
Ο Περιφερειάρχης κ. Σπύρου είναι επικεφαλής του ΕΣΠΑ και του ΣΕΣ των Ιονίων Νήσων και οφείλει άμεσα με τον προϊστάμενο της διαχειριστικής αρχής αφενός «να μαζέψουν» το ΕΣΠΑ και αφετέρου να προγραμματίσουν για το ΣΕΣ (το πρόγραμμα θα κατατεθεί τον ερχόμενο Ιούλιο) προκειμένου να δούμε τις δυνατότητες χρηματοδότησης των αναγκών της Κεφαλονιάς από τα δύο αυτά δικά μας προγράμματα.
Ταυτόχρονα το ίδιο θα πρέπει να γίνει στα υπόλοιπα 12 προγράμματα των άλλων περιφερειών και στα 9 τομεακά.
Εκτιμώ ότι σε ένα σύνολο 24 δισεκατομμυρίων ευρώ πρόγραμμα που βρίσκεται στα τελειώματα και έχει απορρόφηση μόνο 67% (στις 31/12/2013) και νομικές δεσμεύσεις 113% (επίσης στις 31/12/2013) μπορεί να βρεθούν τα απαιτούμενα κονδύλια για την Κεφαλονιά.
Μόνο έτσι μπορεί έτσι να δημιουργηθεί ένα Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ανασυγκρότησης της Κεφαλονιάς, με πόρους από το ΕΣΠΑ που τελειώνει και το ΣΕΣ που ακόμα δεν έχει ξεκινήσει – κατά τα πρότυπα του προγράμματος που είχε δημιουργηθεί στην Αττική με το σεισμό του 1999.
Ο Υπουργός Υποδομών κ. Χρυσοχοΐδης, υπεύθυνος από την Κυβέρνηση για την Κεφαλονιά, ας φροντίσει να βρεθεί αξιόπιστη πηγή χρηματοδότησης για την ανασυγκρότηση και την ανοικοδόμηση της Κεφαλονιάς.
Μαζί βεβαίως με την θεσμοθέτηση αντιγραφειοκρατικών διαδικασιών.
Αυτή θα είναι και η μεγαλύτερη προσφορά του.
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
Αν θέλουμε πάντως γρήγορα και αξιόπιστα η Κεφαλονιά να ορθοποδήσει, μία λύση υπάρχει αφού βρεθούν τα λεφτά και στηθεί ο αντιγραφειοκρατικός διοικητικός μηχανισμός που ήδη έχω προτείνει με την ίδρυση της Γενικής Γραμματείας Σεισμοπλήκτων Περιοχών Κεφαλονιάς.
Να δοθεί όλο το έργο της ανοικοδόμησης της Κεφαλονιάς «πακέτο» σε μια μεγάλη και με κάθετη οργάνωση εταιρεία π.χ. την ΕΓΝΑΤΙΑ Α.Ε. που θα μελετήσει και θα εκτελέσει με εξπρές διαδικασίες όλες τις υποδομές δημόσιες και ιδιωτικές.
Η δε ανασυγκρότηση της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας, να δοθεί στο Δήμο, τα Επιμελητήρια, το Εργατικό Κέντρο και το τοπικό συλλογικό δυναμικό.
Με προγράμματα απασχόλησης, ενίσχυσης των επιχειρήσεων, διευκολύνσεις με επιδοτούμενα προγράμματα σε πολίτες και επιχειρήσεις, ενίσχυση των πολιτιστικών και αθλητικών σωματείων, ανάπτυξη προγραμμάτων για νέους και άλλες κοινωνικές ομάδες και φυσικά δράσεις τουριστικής προβολής της Κεφαλονιάς,
ΝΕΑ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΘΩΡΑΚΙΣΗ
Τη μετασεισμική περίοδο την δεκαετία του 1950 η Κεφαλονιά και ο αείμνηστος Τάκης Παυλάτος δώσανε στο νησί και την Ελλάδα τον πρώτο αντισεισμικό κανονισμό της χώρας το 1955.
Με αυτό τον κανονισμό θωρακίστηκε η Κεφαλονιά και άντεξε 60 χρόνια.
Άντεξε σε 6άρια και 7άρια όλα αυτά τα χρόνια, έτσι που όλοι σήμερα να μιλάνε με θαυμασμό για την Κεφαλονιά που άντεξε και αντέχει στα ξεσπάσματα του εγκέλαδου.
Όμως πρέπει να δούμε κατάματα την πραγματικότητα.
Τη φύση δεν μπορούμε να την διατάξουμε να μην κάνει σεισμούς !
Γι’αυτό και εκείνο που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να ξεκινήσει και πάλι η επανάσταση της νέας αντισεισμικής θωράκισης της χώρας από την Κεφαλονιά.
Με νέους τύπους κτιρίων, με σύγχρονες αντισεισμικές τεχνικές και νέα υλικά.
Ακόμα και οι επισκευές των λαβωμένων κτιρίων να γίνουν με τις σύγχρονες τεχνικές αντισεισμικής θωράκισης των κτιρίων (π.χ. Ενίσχυση φέροντος οργανισμού κτιρίου με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα (γκανάιτ)
Οι δρόμοι και τα λιμάνια μας να κατασκευαστούν με νέες και δοκιμασμένες σε άλλα κράτη αντισεισμικές τεχνικές.
Τι νόημα έχει ένα σπίτι με βλάβες από τους σημερινούς σεισμούς στο Ληξούρι ή ένα δημόσιο έργο, να επιδιορθωθούν με τις καθιερωμένες τεχνικές του τσιμέντου, του ασβέστη και του γύψου, αφού κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα μπουν και πάλι στη δοκιμασία του εγκέλαδου;
Και επειδή σήμερα δεν υπάρχει μια εμβληματική μορφή στον τεχνικό κόσμο όπως το 1953 με τον Τάκη Παυλάτο, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και το παράρτημά του στην Κεφαλονιά οφείλουν να πάρουν αυτοί την πρωτοβουλία.
ΤΩΡΑ !!!
Με ένα συνέδριο στην Κεφαλονιά, άμεσα σε διάστημα πολύ μικρό, που θα χαράξει τη νέα εποχή για την Κεφαλονιά.
Η ΝΕΑ Κεφαλονιά έτσι και μόνο έτσι θα αποκτήσει σάρκα και οστά και όχι με κενές περιεχομένου επικοινωνιακού τύπου εξαγγελίες που μόνο εντός εισαγωγικών αποκτούν νόημα.