Μπορεί ο κύριος Βαρουφάκης να «καλωσόρισε το μίσος» ασπαζόμενος τη φράση του Ρούσβελτ, μόνο που η κατάσταση μού θυμίζει λιγότερο Ρούσβελτ και περισσότερο Καντ: «Όποιος μεταβάλλεται σε σκουλήκι, δεν πρέπει κατόπιν να μεμψιμοιρεί ότι ποδοπατείται». Γιατί κάπως έτσι έχει μεταβληθεί σήμερα η χώρα μας και ποδοπατείται, όσο και αν εμείς βαυκαλιζόμαστε ότι δίνουμε αγώνα αξιοπρέπειας και εθνικής υπερηφάνειας. Οι έννοιες αυτές έχουν κουρελιαστεί από τους πολιτικούς μας εδώ και χρόνια.
Η ανταγωνιστικότητα της χώρας έφθασε στο ναδίρ και σύμφωνα με το W.E.F δεν είμαστε ούτε καν μέσα στις 140 πρώτες χώρες στην προσέλκυση επενδύσεων, ενώ η φερεγγυότητά μας είναι μία από τις χειρότερες του κόσμου.
Σήμερα, ο κύριος Τσίπρας έχει αντίπαλο μόνον τον εαυτό του, γιατί στις ξύλινες αντιπολιτευόμενες φωνές που ακούγονται ως θλιβεροί απόηχοι μιας αποτυχημένης αλλά και καταστροφικής επικοινωνιακής στρατηγικής, ουδείς πλέον δίνει σημασία. Ας εγκαταλείψει λοιπόν τους αιθεροβάμονες του κόμματός του και όλους εκείνους που αναδύονται μέσα στη φορμαλδεΰδη ιδεοληψιών περασμένων δεκαετιών, ας απαλλαγεί από οποιονδήποτε γραφικό πιστεύει ότι το ύφος του και τα σκέρτσα του εγείρουν το παγκόσμιο οικονομικό ενδιαφέρον και ας πάει μπροστά ενισχύοντας την κυβέρνησή του με ανθρώπους της παραγωγής και των επιχειρήσεων.
Το πρόβλημα της χώρας μας είναι καθαρά δομικό και θα διαιωνίζεται όσο κάποιοι πολιτικοί φαντασιώνονται λύσεις στην Ινδία, την Κίνα και την Λατινική Αμερική και κάποιοι άλλοι θα προσβλέπουν στην αποτυχία της κυβέρνησης, δηλαδή της χώρας, προκειμένου να δικαιωθούν οι ίδιοι. Δυστυχώς, τα προσωπικά πολιτικά συμφέροντα δεν επιτρέπουν την δημιουργία εθνικού μετώπου που σίγουρα θα έβαζε κάποιους φραγμούς στην τιμωρητική διάθεση των κυρίων Σόιμπλε και Ντάισελμπλουμ.
Κανέναν δεν συμφέρει να βρεθούμε εκτός Ευρώπης και ευρώ. Μόνο η άγνοια και οι επικίνδυνοι ακροβατισμοί μας μπορεί να μας οδηγήσουν εκεί. Ακόμα και αν η χώρα μας αναπτυσσόταν κατά 10% ετησίως τα επόμενα δέκα χρόνια, και πάλι δεν θα μπορούσαμε να αποπληρώσουμε τα χρέη μας. Ας αφοσιωθεί λοιπόν η κυβέρνηση στο εσωτερικό της χώρας και ας αφήσει τους Ευρωπαίους να μας λύσουν το θέμα του χρέους, γιατί γνωρίζουν καλά ότι από «πεθαμένο» δεν θα μπορέσουν να πάρουν 300 δις ευρώ. Σήμερα βουλιάζουμε, μας δίνουν ένα σωσίβιο (όχι με καλές προδιαγραφές), ας το πάρουμε και βλέπουμε…!
Η άρνηση ισοδυναμεί με εθνική ήττα τεραστίων διαστάσεων.
Σημείωση
Όταν η στρατηγική και οι στόχοι σου συναντούν ντουβάρι, οφείλεις να τους προσαρμόσεις στα νέα δεδομένα. Και η προσαρμογή της στρατηγικής σου δεν αποτελεί κυβίστηση ή κωλοτούμπα, αλλά υποχρέωση. Οι στρατηγικές, και προσαρμόζονται και αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες. Μόνο τα «ντουβάρια» δεν αλλάζουν θέση.
