Η Έλλη Μαζωνάκη (Ε.Μ.), γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και κατάγεται από τη Σητεία. Σπούδασε οικονομικά και θεολογία και είναι εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Από το 2009 μέχρι και σήμερα, διδάσκει σε σχολεία της Κεφαλονιάς.
Η Έλλη, εκτός από εκπαιδευτικός, είναι και συγγραφέας. Το συγγραφικό της έργο μέχρι τώρα, μετρά δυο μυθιστορήματα. Το πρώτο με τίτλο, “Κι όμως, αν με ρωτούσες”, αναφέρεται σε “Τρία κορίτσια, που μεγαλώνουν και ονειρεύονται το μέλλον τους σ’ ένα μικρό χωριό της ηπειρωτικής Ελλάδας…
Τρεις κοπέλες, που αγωνίζονται να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα στην όμορφη Θεσσαλονίκη…Τρεις γυναίκες της εποχής μας, ανάμεσα σε ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι τις αγαπούν, χωρίς ποτέ να τις ρωτήσουν ποιες είναι οι σκέψεις, οι επιθυμίες, οι φόβοι τους. Τις χωρίζουν διαφορετικές φιλοδοξίες αλλά μοιράζονται τον ίδιο πόθο να αφουγκραστούν τη ζωή και να την κατακτήσουν…
Όταν έρχεται η στιγμή να αναλογιστούν αν τα κατάφεραν, ένας δισταγμός ανεβαίνει στα χείλη τους: “Κι όμως, αν με ρωτούσες”. Και τότε, το φουσκωμένο ποτάμι του πάθους πλημμυρίζει ξανά τις καρδιές τους και η τράπουλα των επιλογών ανοίγει πάλι μπροστά τους…”
Το δεύτερο μυθιστόρημα, “Το καλοκαίρι που σταμάτησε ο χρόνος”, ήταν η αιτία, αυτής της μικρής συνέντευξης.
Και αυτό γιατί, η “βάση” αυτού του βιβλίου, είναι το νησί μας, η Κεφαλονιά και συγκεκριμένα οι σεισμοί του 1953.
Έτσι λοιπόν ένα πρωινό του Φλεβάρη, βρεθήκαμε με την Έλλη, σε καφέ της Σάμης, να συζητάμε για το “καλοκαίρι που σταμάτησε ο χρόνος”
Η πρώτη ερώτηση λοιπόν, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη. από το…
Γιατί επιλέξατε το νησί μας, ως “βάση”, για την ιστορία του νέου σας Βιβλίου.
Ε.Μ.Επειδή, ζω εδώ, έχω γνωρίσει το νησί, πολλά πράγματα μου έχουν συμβεί όμορφα, αποφάσισα να τοποθετήσω την ιστορία εδώ. Και επειδή οι σεισμοί του 1953, θεωρώ ότι άλλαξαν ριζικά τη ζωή και τη καθημερινότητα των ανθρώπων, αλλά και τη μετέπειτα ζωή τους, ήταν ορόσημο δηλαδή για το νησί, αποφάσισα ότι θα ήθελα και να το ψάξω καλλίτερα ( να το μελετήσω σαν θέμα ) και να τοποθετήσω τους ήρωές μου, πάνω σε αυτό το ιστορικό υπόβαθρο.
Έχετε επισκεφτεί μέρη της Κεφαλονιάς, που έχουν πληγεί από τους σεισμούς του ’53;
Ε.Μ. Ασφαλώς!! Κατ’ αρχάς, έχουμε εδώ δίπλα, τα Παλιά Βλαχάτα, τα οποία (το γράφω και στον πρόλογο του βιβλίου) όταν τα επισκεφτεί κανείς, εισπράττει κάτι…από όλο αυτό το εγκαταλελειμμένο του χωριού, είναι μια εμπειρία, που εμένα προσωπικά με άγγιξε και θεώρησα ότι κάτι μου έδωσε, στη συγγραφή του βιβλίου.
Θεωρώ πως οι πέτρες από τα χωριά αυτά και όχι χαλάσματα…”μιλάνε”! Μπαίνοντας σ’ αυτούς τους χώρους, μεταφέρεσαι, σε άλλο χρόνο, σ’ ένα άλλο επίπεδο…
Ε.Μ. ναι έτσι είναι! Έχουν να σου “διηγηθούν” πράγματα! Κι’ ενώ η ζωή έχει μεταφερθεί παρακάτω, λίγα μέτρα παρακάτω, πάντα αυτή η ηρεμία, αυτή η ησυχία, η απραξία, κάτι σου λέει, κάτι σου δίνει…
Τους βασικούς ήρωες του βιβλίου σας και ιδιαίτερα τις δυο γυναίκες, Ιουλία και Αγγιολίνα τους χαρακτήρες τους, τους συναντήσατε στη σημερινή Κεφαλονιά, ή τους “πλάσατε” εσείς, μέσα από ακούσματα;
Ε.Μ. Νομίζω ότι υπάρχουν! Υπάρχουν αυτοί οι χαρακτήρες. Είναι οι Κεφαλονίτισσες γυναίκες, οι οποίες είναι τώρα σ’ αυτή την ηλικία, είναι μεγάλες πλέον, αλλά έχουν αυτό το δυναμισμό και τη γνώση των τόσο χρόνων, την αγάπη προς τα παιδιά τους, θέλουν επίσης να δίνουν το καλλίτερο στους γύρω τους, είτε είναι τα παιδιά τους, είτε η οικογένειά τους, είτε είναι ακόμα, οι γείτονες και οι φίλοι τους.
Έτερος ήρωά σας..ο Γρηγόρης, από ξεροκέφαλος Κεφαλονίτης, με το πρώτο μόλις σεισμό, αλλάζει εντελώς…
Ε.Μ. Στην ουσία ο Γρηγόρης, είναι ένας κουρασμένος άνθρωπος. Παλεύει με τα λιγοστά μέσα της εποχής, να συντηρήσει τη γυναίκα του, το παιδί του και το νέο μέλος της οικογένειας που περιμένει. Είναι κουρασμένος, απογοητευμένος, δεν κυλάει η ζωή του όπως θα ήθελε, τον έχει κυριεύσει η απογοήτευση. Όλα αυτά, τον έχουν απομακρύνει από τη γυναίκα του, (που λίγα χρόνια πριν την είχε αγαπήσει), να κλειστεί στον εαυτό του και σκεπτόμενος όλη τη μέρα, πως θα τα βγάλει πέρα..
Η πρώτη μέρα του σεισμού άλλαξε τον Γρηγόρη, άλλαξε τα πάντα. Υπάρχει μια μέρα και για τον καθένα, που τον αλλάζει ριζικά;
Ε.Μ. Όταν συμβεί κάτι πολύ μεγάλο στη ζωή κάποιου…ναι μπορεί να τον αλλάξει μέσα σε μια μέρα. Ο Γρηγόρης ένιωσε, ότι ακόμα και αυτά τα λίγα που είχε χάθηκαν ακόμα και αυτά! Μπορεί σαν χαρακτήρας να παρουσιάζεται λίγο απρόσιτος, και πολλές φορές να κάνει τον αναγνώστη να θυμώνει, αλλά να το εξετάσουμε, έχει τα δίκια του.
Μέσα από τα γεγονότα και την εξέλιξή τους, όπως περιγράφονται στο βιβλίο σας, βγαίνει αβίαστα το αξίωμα, πως η Φύση είναι αυτή που καθορίζει και εξουσιάζει τη πορεία μας στη ζωή.
Ε.Μ. Ναι έτσι είναι. Ένα φυσικό γεγονός που δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει…να το ελέγξει, έρχεται και καταστρέφει τη ζωή.Με λίγα λόγια, απρόβλεπτα φυσικά γεγονότα, σε κάνουν να χάνεις τα δεδομένα που είχες.
Γεγονότα των σεισμών του ’53 που περιγράφεται στο βιβλίο σας, μου θύμισαν διηγήσεις αγαπημένων μου προσώπων που έζησαν τους σεισμούς…
Ε.Μ. Χαίρομαι γι’ αυτό. Έκανα αρκετή έρευνα, να μπορέσω να αποδώσω πιστά τα γεγονότα. Να μην υπάρχει αναντιστοιχία, στα γεγονότα που κάποιος θυμάται ή του διηγήθηκαν οι δικοί του.προσπάθησα να είμαι πιστή και με τα γεγονότα και με το κλίμα εκείνης της εποχής. Μεγάλοι άνθρωποι που το διάβασαν, μου πιστοποίησαν την ακριβή απόδοση των γεγονότων και της ζωής της εποχής εκείνης. Αυτό, ήταν μεγάλη χαρά για μένα!
Να πούμε επίσης, πως τόσα χρόνια στη Κεφαλονιά, έζησα και το σεισμό του 2014.Ήταν για μένα ένα βίωμα, πολύ δυνατό! Μπόρεσα να καταλάβω, πως είναι να βιώνει κάποιος, ένα τέτοιο μεγάλο φυσικό γεγονός. Ομολογώ δε, πως τα κομμάτια του σεισμού, τα ξαναέγραψα, μετά το σεισμό (του 2014) πάλι! Τελικά, αυτό που βιώνεις, μπορείς να το αποδώσεις καλλίτερα!
Οι γονείς κάνουν λάθη ενίοτε και ως προς τα παιδιά τους;
Ε.Μ. Ναι, κάνουν λάθη! Ακόμα και από υπερβολική αγάπη, κάνουν λάθη!
Είπαμε πολλά ακόμα με την Έλλη, για την αυθεντικότητα και καλοκαρδία των Κεφαλονιτών, για την αλληλεγγύη που η ίδια βίωσε στο σεισμό του 2014, για την ενσωμάτωσή της στο νησί, ύστερα από τόσα χρόνια παραμονής σε αυτό, για τα παιδιά, για τους κρητικούς,για ιστορίες της εποχής εκείνης που σημάδεψαν ανθρώπους και επηρέασαν χαρακτήρες. Αναφερθήκαμε και σε άλλα θέματα, που πραγματεύεται το βιβλίο της, θέματα θα βρείτε διαβάζοντάς το και που ξέρετε…ίσως εκεί, κάποιοι μεγαλύτεροι, αναγνωρίσουν και μια ιστορία, που δεν θα απέχει και πολύ από τη δική τους!!
Ευχαριστώ θερμά, την Έλλη Μαζωνάκη, για την καλοσύνη που είχε να μου δώσει αυτή την συνέντευξη, και για την ευγένεια και υπομονή που αντιμετώπισε την δική μου απειρία.
Το μυθιστόρημα της Έλλης Μαζωνάκη “καλοκαίρι που σταμάτησε ο χρόνος”, εκδόσεις Ownbook, μπορείτε να το βρείτε στα βιβλιοπωλεία είτε να το παραγγείλετε ιντερνετικά.
