Τον Ιούνιο του 2012 το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας είχε ουσιαστικά λυθεί. Προκειμένου όμως η κυβέρνηση να λύσει το εναπομείναν μικρό μέρος του, διέλυσε την ελληνική οικονομία και την κοινωνία συγχρόνως! Τις μεταρρυθμίσεις τις άφησε στην άκρη, και απομάκρυνε τον κύριο Θεοχάρη -κλονίζοντας έτσι την εμπιστοσύνη της προς τους δανειστές. Πλάσαρε το αξέχαστο success story, αφού προηγουμένως είχε προηγηθεί τo PSI που πτώχευσε τα συνταξιοδοτικά ταμεία, τις τράπεζες αλλά και χιλιάδες ιδιώτες που είχαν αγοράσει ελληνικά ομόλογα. Τέλος ανακοίνωσε την κατά φαντασία περήφανη έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και την επιτήρηση του ΔΝΤ. Ακολούθησε ο «σωτήριος» ανασχηματισμός, και οι εκλογές μιας διαχειρήσιμης ήττας, με φυσιολογική συνέπεια την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. (Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε).
Τέσσερεις μήνες τώρα διαπραγματευόμαστε με ηγεσίες κρατών που λειτουργούν με κανόνες ελεύθερης οικονομίας, ενώ εμείς θέλουμε ένα κράτος που να λειτουργεί με τις απολιθωμένες θεωρίες των αποφωλίων του κρατικισμού.
Έτσι, την πρώτη Ιουνίου που γινόταν η σύσκεψη της Μέρκελ, Ολάντ, Γιουνγκέρ για την τύχη της χώρας μας, την ίδια ώρα στο Μαξίμου συσκέπτονταν, πώς οι αποτυχημένοι πολιτευτές και οι άνεργοι κομματάρχες θα βολευόντουσαν στις ΔΕΚΟ. Δηλαδή τα γνωστά των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας είναι ερείπια και αντί να παρακαλάμε να τα αναλάβουν ιδιώτες, με υποχρέωση να τα αναβαθμίσουν και να τα χρηματοδοτήσουν, εμείς προκειμένου να βολεύουμε τους ανίκανους ημέτερους, θέλουμε να συνεχίσουμε να τα διαχειρίζεται το δημόσιο. Ένα δημόσιο που καθημερινά στραγγαλίζει κάθε προσπάθεια ιδιωτικής δημιουργικής ανάπτυξης.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος διάνοια για να αντιληφθεί ότι, ούτε το κράτος θα έχει έσοδα και ούτε η ανεργία θα μειωθεί αν δεν γίνουν ιδιωτικές επενδύσεις. Όπως επίσης κανείς δεν επενδύει σε μία χώρα που οι κυβερνήσεις περιμένουν τον επενδυτή όπως η αράχνη περιμένει το θύμα στον ιστό της.
Έτσι, ενώ άρχισε να συντάσσεται ο μελλοντικός οδικός χάρτης της Ευρώπης, εμείς χαράζουμε το μέλλον της χώρας με οδηγό το Κούγκι, με την ασαφή θεωρεία της επηρμένης ασχετοσύνης, με γεωπολιτικούς εκβιασμούς που αναβαθμίζουν την Τουρκία, αλλά και τις εσχάτως αναπτυσσόμενες θεωρίες ότι το χρήμα δεν ενδιαφέρει τους Έλληνες! Η αναδιάρθρωση δε της δημόσιας διοίκησης, θεωρείται υποδούλωση στις απαιτήσεις των ανθελλήνων ευρωπαίων! Δυστυχώς, όση βοήθεια να μας δώσουν-που φυσικά θα μας δώσουν- πάλι στα ίδια χάλια θα καταλήξουμε. Βλέπεις… μας χρειάζεται Δραχμή. Πολύ δραχμή!
Σημείωση
Οι ξενοδόχοι ωρύονται ότι αν αυξηθεί το ΦΠΑ στα ξενοδοχεία θα μειωθεί ο τουρισμός και άλλα τινά. Οι ίδιοι όμως αύξησαν τις τιμές των ξενοδοχείων τους στην Αθήνα σε σχέση με πέρσι από 30.2% έως και 40%!!! Δυστυχώς, αυτή είναι η θεωρεία μας: Εμείς να κερδίσουμε και ας καταστραφεί η χώρα.