Πολλές από τις αρμοδιότητες κοινωνικής κυρίως πολιτικής, με τον Καλλικράτη μεταφέρθηκαν από το κεντρικό κράτος στο τοπικό με επιδιωκόμενο σκοπό την κατάργηση του δωρεάν κοινωνικού τους χαρακτήρα και τελικά τη σταδιακή ιδιωτικοποίησή τους. Ταυτόχρονα επήλθε η τεράστια μείωση της χρηματοδότησης των Δήμων και Περιφερειών, με την ουσιαστική κατάργηση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων με μειώσεις πάνω από 60% των κεντρικών αυτοτελών πόρων, λόγω δημόσιου χρέους όπως μας είπαν. Επίσης, η αποκλειστική σχεδόν χρηματοδότηση σε ποσοστό 75% του τοπικού κράτους από το ΕΣΠΑ και τις και τις χρηματοδοτήσεις της Ε.Ε., λειτούργησε ως χείρα βοήθειας για την υπαγωγή κυρίως της Περιφέρειας σε πρωτοπόρο θεμελιωτή όλου του οπλοστασίου των Μνημονίων εναντίον των συμφερόντων της εργαζόμενης πλειονότητας. Καταργήθηκαν όσα εργατικά δικαιώματα απέμειναν μέσω της αλυσίδας (διαθεσιμότητες-απολύσεις-«κοινωφελής εργασία»). Επίσης τα κριτήρια εκλεξιμότητας των ΕΣΠΑ προσανατολίζουν τα ποσά των χρηματοδοτήσεων στην ενίσχυση των ισχυρών του τοπικού κεφαλαίου. Ο Καλλικράτης δημιούργησε τους όρους να λειτουργούν οι Περιφέρειες κυρίως αλλά και οι Δήμοι σαν εταιρίες για τις εταιρίες.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ανοίγονται δύο δρόμοι. Ο ένας εκφράζεται κυρίως από τον νυν Περιφερειάρχη και δεν φαίνεται να αμφισβητείται από την πλειονότητα των αντίπαλων συνδυασμών. Βασικό σημείο του, η αποδοχή του πλαισίου άγριας λιτότητας που επιβάλει η κυβερνητική πολιτική και η στήριξη όλων των αντιλαϊκών μέτρων που επιβλήθηκαν με τα Μνημόνια. Ο άλλος δρόμος υποστηρίζει την αντίληψη πως δεν πρόκειται να πάρουμε ποτέ ανάσα αν δεν σταματήσει να εκποιείται ο πλούτος του τόπου μας για ένα χρέος που δεν μας ανήκει, είναι ήδη χιλιοπληρωμένο και πρέπει να διαγραφεί. Δεν πρόκειται να πάρουμε ποτέ ανάσα αν δεν μπει φρένο στην ασυδοσία των τραπεζών μέσα από την εθνικοποίηση τους και την υπαγωγή τους σε κοινωνικό έλεγχο. Δεν πρόκειται να πάρουμε ποτέ ανάσα αν δεν σπάσουμε τα δεσμά της ευρωφυλακής και της επιτροπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που καταστρέφει τις παραγωγικές δυνατότητες του τόπου μας μέσω της ΚΑΠ (Κοινής Αγροτικής Πολιτικής). Δεν πρόκειται να πάρουμε ποτέ ανάσα αν δεν αποκατασταθούν οι απολαβές των εργαζομένων.
Τέλος σε ότι αφορά το μεγαλύτερο κοινωνικό μας πρόβλημα, την ανεργία, δεν πρόκειται να βρουν δουλειά τα εκατομμύρια ανέργων, αν σε μια εποχή που η τεχνολογία και η επιστήμη έχει εκτινάξει την παραγωγικότητα της εργατικής δύναμης στα ύψη, το κεφάλαιο δεν χάσει πλούτο και δύναμη.
Αυτή την αντίληψη θα προσπαθήσω να εκφράσω μέσα από την ΑΝΑΣΑ για την ανατροπή στα Ιόνια Νησιά. Δεν θα να γίνουμε εργολάβοι της ελπίδας ούτε θα δημιουργήσουμε αυταπάτες. Η κατάργηση των Μνημονίων και του Καλλικράτη δεν είναι απλά και μόνο ζήτημα της ψήφου μας είναι καθημερινός αγώνας.
Εμπρός λοιπόν για την μεγάλη ανατροπή στα Ιόνια Νησιά, για να πάρουν ανάσα από τη σύγχρονη βαρβαρότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Αργοστόλι, 14 Μαιου 2014
Παναγιώτης Φιλίππου
Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με την ΑΝΑΣΑ
