Ήταν αδύνατο να μην αναφερθώ και εγώ για το Μάκη Τζιλιάνο.
Διότι πρέπει εμείς που τον ζήσαμε έστω και λίγο στην Κεφαλονιά, να θυμόμαστε και να ενημερώσουμε τους φίλους μας ότι μέσα σε όλα τα χαρίσματα που είχε, ήταν και αθλητής αλλά και συνιδρυτής του Ναυτικού Ομίλου Αργοστολίου.
Πιστεύω, ότι μια αναφορά στο έργο του για την Κεφαλονιά είναι καλύτερη , από έναν αποχαιρετιστήριο λόγο, γιατί ο Μάκης στις μνήμες , στις καρδιές μας ζει και είναι αείμνηστος.
Εγώ προσωπικά έχω μια ψυχική σύνδεση με το Μάκη για τρεις λόγους:
Α. Ο πατέρας μου υπήρξε οικογενειακός γιατρός και βοήθησε επανειλημμένα όλη την οικογένεια τα δύσκολα χρόνια, τα πέτρινα χρόνια.
Β. Έμαθε στη νεολαία, τη νέα τεχνολογία στην κολύμβηση , Water polo, ίδρυσε το Ναυτικό Όμιλο Αργοστολίου.
Γ. Σε αίτημά μου για να μου διαθέσει υλικό από το αρχείο του, που αφορά την ιστορία του Ν.Ο.Αργοστολίου, ανταποκρίθηκε πρόθυμα αλλά και σύντομα. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να εκδώσουμε το βιβλίο παρ’ ότι είναι συγγραφικά έτοιμο, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Λυπάμαι και ζητώ συγνώμη από το Μάκη που του είχα υποσχεθεί ότι το πρώτο βιβλίο θα είναι δικό του, στο οποίο γίνεται μεγάλη αναφορά στην αθλητική του δράση.
1953: Σεισμός- καταστροφή. Ο Μάκης μέσα στα χαλάσματα βοήθησε αρκετό κόσμο, τραυματίες, όπως μου διηγήθηκε ο πατέρας μου, μόνος του, χωρίς κανένας να τον επιτάξει.
1957: Τον θυμάμαι που υπηρετούσε στο Λιμενικό Σώμα στο Αργοστόλι. Τότε η Κυανή Ακτή, ο Μέτελας και μαζί με το Γεράσιμο Απέργη, ήταν χώρος συνάντησης των νέων και έκφρασης των κολυμβητικών ικανοτήτων τους. Δημιουργεί άτυπους κολυμβητικούς αγώνες και καταδύσεων στην Κυανή Ακτή. Είχε την πλήρη διοργάνωσή τους με πρώτο γυμναστή τον κ. Σπ. Λουκέρη.
Με εντολή του Λιμενάρχη κ. Λυμπεράτου στο Μάκη, δόθηκε η προτροπή ίδρυσης Ναυτικού Ομίλου και κολυμβητικού τμήματος λόγω της έναρξης Ναυτικής Εβδομάδας 1957, στην οποία συμμετείχαν η Βαλλιάνειος Επαγγελματική Σχολή, ο Πανληξουριακός και ο Ολυμπιακός Αργοστολίου. Όλη τη διοργάνωση των αγώνων την είχε ο Μάκης και μετά τον κ. Λουκέρη βοήθησε ως γυμναστής ο κ. Καραγιάννης Γεώργιος , ο οποίος υπήρξε και μέλος στο Δ.Σ. του Ν.Ο.Αργοστολίου. Κατασκευάστηκε γραφείο και εντευκτήριο πλησίον της Αστυνομίας με προτροπή του Μάκη και με χρηματοδότηση του κ. Ρ. Βεργωτή. Άρχισε αμέσως η επιστράτευση παιδιών, μεταξύ αυτών και η δική μου ηλικία και άρχισε ο Μάκης να μας διδάσκει crawl (ελεύθερη κολύμβηση). Δε γνωρίζω από πού αυτός ο άνθρωπος είχε διδαχθεί την ελεύθερη κολύμβηση, μάλιστα ήταν τόσο τέλειο σε σημείο που εμείς τα παιδιά που βλέπαμε ταινίες της εποχής εκείνης, τον παρομοιάζαμε με τον Τζόνυ Βαϊσμίλερ. Στη συνέχεια , ούτε κι αυτό το γνωρίζουμε από πού το διδάχθηκε, έφτιαξε ομάδα water polo που λειτούργησε δειλά- δειλά και υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Για μας τους νέους της εποχής εκείνης ήταν το παράδειγμα προς μίμηση, που σε μερικούς από εμάς καρποφόρησε. Έξαφνα, μετά τη θητεία του στο Λιμενικό Σώμα , δηλ. μετά το 1960, έφυγε για επαγγελματική αποκατάσταση στην Αφρική.
Το μεγαλύτερο επίτευγμά του για τον αθλητισμό της Κεφαλονιάς , σε δύσκολη περίοδο, έκφρασε την πρόοδο και τον πολιτισμό δημιουργώντας υποδομή , μαζί με το γυμναστή κ. Γ. Καραγιάννη, το δικηγόρο κ. Σ. Κοκκόλη και άλλους συμπολίτες μας στο Δ.Σ. του Ν.Ο.Αργοστολίου για το ναυταθλητισμό της Κεφαλονιάς.
Σε φωτογραφικό υλικό το οποίο σας παραθέτω , θα διαπιστώσετε τη συμμετοχή του Μάκη , τις βραβεύσεις του. Πάντα είχαμε μια επαφή, εκφράζοντας το ενδιαφέρον του για την πορεία του Ομίλου μας.
Ως Πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου Αργοστολίου , αλλά και ως παλιός αθλητής που υπήρξαμε μαζί με το Μάκη, εκφράζω προς όλα τα μέλη της οικογένειάς του, τα συγχαρητήριά μου για την προσωπικότητα του Μάκη και πρέπει να είναι βέβαιοι ότι, όλοι εμείς ποτέ δε θα τον ξεχάσουμε και έχει καταχωρηθεί στην ιστορία του τόπου μας.
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ν.Ο.Α.
Λουκάς Νιφοράτος
