Προσωπικά δεν με ενδιαφέρουν τα διάφορα σενάρια περί εμβολίων και άλλα τινά που κυκλοφορούν για τον κύριο Αβραμόπουλου την στιγμή που δεν έχουν ακόμη αποδειχθεί δικαστικώς. Καλό θα ήταν όμως να μην υπάρχουν, γιατί είναι και κάποιοι που πιστεύουν ότι καπνός χωρίς φωτιά δεν υπάρχει.

Σήμερα, ο κύριος Αβραμόπουλος είναι αντιπρόεδρος της ΝΔ και ο επίτροπος της χώρας μας στην Ευρώπη. (Kατά την γνώμη μου, κακώς κάκιστα ο κύριος Σαμαράς τον επέλεξε για αυτή την τόσο καίρια θέση, γιατί τον γνώριζε και μάλιστα καλά).

Και εδώ ακολουθεί το δικό μου σενάριο. Πριν ακόμη ο κύριος Αβραμόπουλος γίνει επίτροπος είχε ήδη κλείσει την συμφωνία του με τον ΣΥΡΙΖΑ η οποία, βάση του δικού μου σεναρίου, περιελάμβανε τα ακόλουθα. α) Θα είμαι ουδέτερος και δεν πρόκειται να βοηθήσω σε καμία περίπτωση στις βουλευτικές εκλογές τη ΝΔ. Και όπως είδατε  ο άνθρωπος τήρησε τον λόγο του β) Μόλις έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα παραιτηθώ από επίτροπος, γ) Ο ΣΥΡΙΖΑ θα βάλει τον κύριο Μηλιό στην θέση του επιτρόπου, δ) Η Ευρώπη αποκτά  αριστερό επίτροπο για πρώτη φορά, και τέλος, εγώ ο Αβραμόπουλος,  ξεκινώντας ως ένα απόλυτο «τίποτε»  –πόσο δίκιο είχε ο Πάγκαλος- γίνομαι προεδράρα!

Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι το σενάριο αυτό είναι και πραγματικό, θα υπάρξουν  άραγε νεοδημοκράτες βουλευτές που θα ψήφιζαν για πρόεδρο δημοκρατίας τον Αβραμόπουλο; Πιστεύω πως όχι. Το ίδιο φυσικά ισχύει για όλους τους βουλευτές, γιατί σε καμία περίπτωση ο πρόεδρος της δημοκρατίας δεν μπορεί να είναι προϊόν συνδιαλλαγής. (Αν φυσικά ευσταθεί το δικό μου σενάριο). Λέτε να κάνω λάθος;

Σημείωση

Έχω όμως μία ελπίδα. Ο κύριος Τσίπρας έχει αποδείξει ότι μόλις χρησιμοποιήσει το περιεχόμενο του λεμονιού πετάει τη λεμονόκουπα. Και μπράβο του. Εξ άλλου, ποιος χρειάζεται τέτοιους χαρακτήρες τριγύρω του…