Γ ια πρώτη φορά η Νέα ∆ηµοκρατία «φλερτάρει» πραγµατικά µε την αυτοδυναµία, καθώς παραµένει σταθερά µεγάλη η διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε κλίµακα µάλιστα ανιούσα από την αρχή του χρόνου, ενώ υπάρχουν πολύ µεγάλες πιθανότητες να µπουν στη Βουλή και άλλα κόµµατα από τον αριστερό χώρο, κάτι που σηµαίνει ότι θα «κόψουν» ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και αναφερόµαστε στο κόµµα του κ. Λαφαζάνη και στην Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατη µυστική δηµοσκόπηση διαπιστώνεται µια διαρροή ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ που είναι µικρότερη προς τη Νέα ∆ηµοκρατία και πολύ µεγαλύτερη προς τα αριστερά του κυβερνώντος κόµµατος. Επίσης, λόγω των µεγάλων ποσοστών της αδιευκρίνιστης ψήφου και των αναποφάσιστων, υπάρχουν πολλές πιθανότητες να διασπαρούν οι ψήφοι προς άλλους σχηµατισµούς, που δεν είναι βέβαιο ότι θα µπουν στο Κοινοβούλιο. Κάτι, δηλαδή, σαν ψήφος διαµαρτυρίας συνολικώς προς το σηµερινό πολιτικό σύστηµα. Κι έτσι να είναι αυξηµένο το ποσοστό των κοµµάτων που θα µείνουν εκτός Βουλής, γεγονός που ευνοεί την αυτοδυναµία, καθώς όσο πιο υψηλό είναι το ποσοστό αυτό τόσο χαµηλότερο είναι το ποσοστό που χρειάζεται το πρώτο κόµµα για να την επιτύχει.
Σύµφωνα µε τη µυστική δηµοσκόπηση που πραγµατοποίησε γνωστή εταιρεία ερευνών για λογαριασµό επιχειρηµατικού οµίλου, στο διάστηµα µετά τις εξαγγελίες του Αλ. Τσίπρα για τον χριστουγεννιάτικο «µποναµά» προς τους χαµηλοσυνταξιούχους, τα στοιχεία της σχετικής έρευνας δείχνουν ότι σε εκλογική προοπτική η Νέα ∆ηµοκρατία µπορεί να επιτύχει ένα ποσοστό 32%-35%, διά του οποίου θα µπορέσει
(α) είτε να εξασφαλίσει αυτοδυναµία, υπό τις προϋποθέσεις που προαναφέρθηκαν,
(β) είτε να συγκεντρώσει 145-146 βουλευτικές έδρες, οπότε µειώνεται κατά πολύ ο αριθµός των βουλευτών που χρειάζεται για την κυβερνητική πλειοψηφία. Στη δεύτερη περίπτωση ο απαιτούµενος µειωµένος αριθµός δίνει στον κ. Μητσοτάκη τη δυνατότητα πλειόνων της µίας επιλογών για τον κυβερνητικό συνεταίρο, χωρίς αντιστοίχως να µπορεί να πέσει θύµα πολιτικού εκβιασµού από τον δυνητικό κυβερνητικό σύµµαχό του.
ΔΙΑΦΟΡΑ
Στην ίδια µυστική δηµοσκόπηση η διερεύνηση της πρόθεσης ψήφου έβγαλε µια δηµοσκοπική διαφορά µεταξύ Ν.∆. και ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της πρώτης 8,5%. Η διαφορά αυτή µε αναγωγή επί των έγκυρων ψηφοδελτίων αυξάνεται στις 10 ποσοστιαίες µονάδες. Στο σηµείο αυτό έχει ενδιαφέρον να επισηµάνουµε πόσο ενδεικτική της κοινωνικής τάσης είναι η πορεία της διαφοράς που καταγράφεται µεταξύ της Νέας ∆ηµοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου υπέρ του κόµµατος της αξιωµατικής αντιπολίτευσης µέσα στον χρόνο που φεύγει – όσο και αν κάποιοι αµφισβητούν τα ευρήµατα των δηµοσκοπήσεων.
Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι σε δύο έρευνες της MRB που διενεργήθηκαν πριν και μετά την εξαγγελία των μέτρων για τους συνταξιούχους (13η εφάπαξ σύνταξη), η διαφορά ήταν 12,9% πριν από τα μέτρα, για να αλλάξει ελάχιστα κατά 1,5% (11,4%) μετά τις εξαγγελίες Τσίπρα. …περί 13ης εφάπαξ σύνταξης
Τα αποτελέσματα της τελευταίας αυτής έρευνας έχουν ιδιαίτερη σημασία, διότι κατά τη δημοσκόπηση επιχειρήθηκε να διερευνηθεί η απήχηση της εξαγγελίας των μέτρων του Αλέξη Τσίπρα. Πέραν του γεγονότος ότι η μείωση της διαφοράς είναι ελάχιστη, κάτι που σημαίνει ότι λίγοι πείστησαν από τη «γαλαντομία» του πρωθυπουργού, οι δημοσκόποι θεωρούν ότι το προσεχές διάστημα η όποια συγκράτηση της διαφοράς -σε διψήφια πάντως επίπεδαθα έχει εξανεμιστεί για τους εξής λόγους:
(α) Μετά τον «μποναμά» οι συνταξιούχοι θα αντιμετωπίσουν την περικοπή των επικουρικών και την κατάργηση αρκετών κατηγοριών του ΕΚΑΣ.
(β) Η δημοσιοποίηση της επιστολής του Ευ. Τσακαλώτου -μετά από πιέσεις της Ν.Δ.ουσιαστικώς έχει δημιουργήσει αρνητικό κλίμα στην κοινωνία, δεδομένου ότι αποκαλύφθηκε, πρώτον, ένας εμπαιγμός και, δεύτερον, η δέσμευση για πρόσθετα μέτρα, αν χρειαστεί, τα οποία θα κληθούν να σηκώσουν στις πλάτες τους οι… συνταξιούχοι και μόνον!
Τα σενάρια περί οικουµενικής
Τις τελευταίες ηµέρες άρχισαν να αναβιώνουν τα σενάρια περί οικουµενικής κυβέρνησης, µε αφορµή και σχετικές επ’ αυτού νέες προτάσεις του προέδρου της Ενωσης Κεντρώων. Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι τα sites που προέβαλλαν τα σχετικά σενάρια φέρεται να πρόσκεινται, όπως ανέφεραν συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη, στον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαµαρά. Με ό,τι κι αν αυτό σηµαίνει. Οι ίδιοι κατηγορηµατικώς απέκλειαν τη συµµετοχή της Ν.∆. σε ένα τέτοιο σχήµα, επισηµαίνοντας επίσης τα εξής:
Οτι ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει κανέναν λόγο να διασώσει τον καταρρέοντα ΣΥΡΙΖΑ. ¢Οτι ούτε ο κ. Τσίπρας ευνοεί ένα τέτοιο σενάριο, από τη στιγµή που σε µια τέτοια περίπτωση οικουµενικής κυβέρνησης ένας από τους όρους θα είναι να µην είναι ο ίδιος πρωθυπουργός. Και, όπως υπογράµµιζαν, έχει αποδείξει µέχρι σήµερα ότι δεν θέλει να χάσει την καρέκλα.
Οτι οι σχετικές προτάσεις είναι ευσεβείς πόθοι µικρών κοµµάτων, τα οποία έχουν κάθε λόγο να θέλουν να πάρουν οσµή εξουσίας, χωρίς συγχρόνως να επωµίζονται πολιτικό κόστος, αφού, υποτίθεται, σε µια οικουµενική κυβέρνηση συµµετέχει σχεδόν το σύνολο του πολιτικού συστήµατος του δηµοκρατικού τόξου…
«Πονοκέφαλος» για τον ακραίο λαϊκισµό και τις συνεργασίες
ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ στοιχεία για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα εντοπίζονται, όχι µόνο από έµπειρους δηµοσκόπους, αλλά και από κορυφαία στελέχη της Ν.∆. σε µια σειρά συσκέψεων που πραγµατοποιούνται για την επόµενη ηµέρα, σε κάποιες σηµαντικές δυσκολίες κυβερνησιµότητας, οι οποίες συνίστανται στα εξής:
(α) Στο ότι στη νέα Βουλή θα υπάρχουν ακραίες φωνές, που θα παρεµποδίζουν την εφαρµογή της κυβερνητικής πολιτικής, στο µέτρο που οι φωνές αυτές θα συµπαρασύρουν και τµήµα της κοινωνίας για πεζοδροµιακές αντιδράσεις. Εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, που στη Ν.∆. πιστεύουν ότι θα επιστρέψει στην τακτική του άκρατου λαϊκισµού, θα προκαλείται και µια πλειοδοσία στον λαϊκισµό αυτό, στην περίπτωση που µπουν στη Βουλή και τα κόµµατα του κ. Λαφαζάνη και της κ. Κωνσταντοπούλου.
(β) Ενώ η ως άνω περίπτωση δυσκολίας αφορά πρώτιστα, αλλά και όχι µόνο την περίπτωση της αυτοδυναµίας της Ν.∆., εγείρονται και ορισµένα ερωτήµατα στα στελέχη του κόµµατος πρώτον για το ποιοι θα ήταν πρόθυµοι να συµµαχήσουν κυβερνητικά µε την Νέα ∆ηµοκρατία στην περίπτωση της µη αυτοδυναµίας.
Και ο σχετικός προβληµατισµός είναι µεγάλος για τους εξής λόγους:
Είτε η µη αυτοδύναµη κυβέρνηση της Ν.∆. θα δέχεται κοινοβουλευτική στήριξη από άλλα κόµµατα κατά περίπτωση, οπότε θα είναι έρµαια των πολιτικών τους επιδιώξεων.
Είτε τα µικρά κόµµατα θα προτιµήσουν να συµπήξουν κυβερνητική συµµαχία µε το δεύτερο κόµµα, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε και πάλι θα είναι στην εξουσία το κόµµα που θα έχει αποδοκιµαστεί από τον ελληνικό λαό.
Είτε θα έχουµε νέες εκλογές, µε απλή αναλογική, που, όπως προβλέπουν όλοι, θα είναι το προοίµιο µιας παρατεταµένης πολιτικής αστάθειας. Ο προβληµατισµός αυτός στη Ν.∆. δεν είναι άσχετος από πληροφορίες που έχουν φτάσει στην Πειραιώς ότι στο λεγόµενο σοσιαλιστικό στρατόπεδο, δηλαδή τη ∆ηµοκρατική Συµπαράταξη και το «σηµιτικής» επιρροής Ποτάµι, έχουν αρχίσει να επικρατούν σκέψεις για άρνηση της κυβερνητικής συνεργασίας µε τη Ν∆, µε την προοπτική ενός αυτόνοµου πολιτικού βηµατισµού, ο οποίος θα βασίζεται στη λογική ότι από τη διασπορά ψήφων, κυρίως από διαρροές από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα ενισχύσουν την εκλογική τους θέση. Και έτσι θα µπορέσουν να είναι ρυθµιστές της επόµενης ηµέρας.
ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Ενας άλλος προβληµατισµός, που βασίζεται πάντως σε µια πιο αισιόδοξη προοπτική, αφορά την πιθανότητα τελικώς κυβερνητικής συµµαχίας µε τη Φώφη Γεννηµατά, καθώς θεωρείται περίπου βέβαιο ότι ο κ. Μητσοτάκης ως πρώτη επιλογή για κυβερνητική συµµαχία έχει τη ∆ηµοκρατική Συµπαράταξη, στην περίπτωση που δεν επιτύχει αυτοδυναµία. Κάτι αντίστοιχο, δηλαδή, µε το σχήµα Σαµαρά-Βενιζέλου το 2012. Οµως, το ερώτηµα για την πιθανή εξέλιξη της κυβερνητικής αυτής συµµαχίας προκύπτει από το γεγονός ότι είναι πολύ πιθανό, από ένα χρονικό σηµείο και µετά κοινής διακυβέρνησης, η κ. Γεννηµατά να αρχίσει να αντιλαµβάνεται ότι µε τη συµµετοχή της στην εφαρµογή µνηµονιακών υποχρεώσεων -έστω και αν τις έχει υπογράψει ο κ. Τσίπρας θα επιµερίζεται και στη ∆Η.ΣΥ. το πολιτικό κόστος.
Υπενθυµίζεται σχετικώς ότι στην αντίστοιχη συγκυβέρνηση Σαµαρά-Βενιζέλου είχαµε το ΠΑΣΟΚ του 12%, το οποίο µερικούς µήνες µετά την κοινή διακυβέρνηση µε τη Ν.∆. έπεσε στο 6%. Αρα, µένει να δούµε αν και ποιους όρους θα θέσει η κ. Γεννηµατά όταν της προταθεί κυβερνητική συνεργασία. Υπενθυµίζεται, ακόµη, ότι, λαµβάνοντας υπ’ όψιν το πολιτικό κόστος που επωµιζόταν και η ∆ΗΜ.ΑΡ., ο κ. Κουβέλης αποφάσισε να εγκαταλείψει τη συµµετοχή του στην κυβέρνηση Σαµαρά. Το αποτέλεσµα, βεβαίως, ήταν η εξαφάνιση της ∆ΗΜ.ΑΡ. και η αλλαγή τελικώς και ηγεσίας στο κόµµα αυτό.
Πηγή: parapolitika.gr/
