Όλοι πιστεύω λίγο-πολύ θα έχετε ακούσει ή διαβάσει κάποια στιγμή για τις περιπτώσεις εγκλεισμού ανθρώπων και απομόνωσης τους από τα εγκόσμια τύπου Κωσταλέξι… Ντροπιαστικές ιστορίες φρίκης που σημάδεψαν εσαεί την ιστορία της πατρίδας μας.
Δεν είχαμε όμως φανταστεί ποτέ ότι θα συναντούσαμε τέτοια ανάλογη υπόθεση με θύμα εγκλεισμού μια τρισχαριτωμένη σκυλίτσα. Κάπου σε κάποιο χωριό της Πυλάρου κάποιος καλοσυνάτος συνάνθρωπός μας είχε φυλακίσει για 6 ολόκληρα χρόνια περίπου,όπως μάθαμε την σκύλα που βλέπετε σε ένα παλιοδωμάτιο, απομονωμένο, του κατά τα υπόλοιπα πολύ περιποιημένου εξωτερικά σπιτιού του. Η άτυχη σκυλίτσα δεν είχε βγει ποτέ από το χώρο εγκλεισμού της, δεν είχε δει ποτέ άλλους ανθρώπους ή ζώα, δεν είχε μυρίσει ποτέ το φρέσκο αγέρι, τα λουλούδια στο κήπο, δεν είχε γαβγίσει ποτέ της αφού ήταν τρομοκρατημένη, δεν είχε γνωρίσει ότι ήταν ζωντανή, αν και ήταν ήδη 6 χρονών. Βουτηγμένη στη βρώμα, αφού ο βασανιστής της θεωρούσε είδος πολυτελείας τον καθαρισμό των ακαθαρσιών της. Μες στην ατυχία της όμως ο Δημιουργός της έδωσε μια χαραμάδα ζωής, αφού στο κάτω μέρος της παλιόπορτας ένα κομμάτι σάπιο υποχώρησε, η έγκλειστη σκύλα έβγαζε έξω δειλά δειλά τη μουσουδίτσα της, αλυχτούσε χαμηλόφωνα για να μην την αντιληφθεί ο βασανιστής της, αρκετά όμως για να την αντιληφθούν κάποιοι περαστικοί, να μας ειδοποιήσουν και εν τέλη να κερδίσει την ελευθερία της.
Προφανώς μιλάμε για ένα ακόμη σαλεμένο ανθρώπινο, επικίνδυνο μυαλό, που θεωρεί τον εαυτό μου μοναδικό παντογνώστη. Μακάρι να μπορέσει ο άνθρωπος να βρει γαλήνη στη ψυχή του, τι άλλο να του ευχηθούμε; Η σκυλίτσα ήταν σαν να επέστρεφε από άλλο πλανήτη, χαμένα τα μάτια της προσπαθούσαν να αντιληφθούν τις εικόνες που πρώτη της φορά έβλεπε! Είχε μια τρομερή κακοσμία αποτέλεσμα του χρόνιου εγκλεισμού της και εμφανή έλλειψη προσανατολισμού και δυνατότητας να αποκωδικοποιήσει τη γρήγορη εναλλαγή των πρωτόγνωρων εικόνων. Δεν είναι και τόσο εύκολη η προσαρμογή από τη κόλαση στη πραγματική ζωή. Μας έμεινε εντυπωμένο ο αποσβολωμένος τρόπος που καθισμένη στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου προσπαθούσε να ρουφήξει μονομιάς την νέα της ζωή. Κορίτσι μου θα είμαστε δίπλα σου, θέλεις πολύ υπομονή, αλλά κυρίως αγάπη για να συμφιλιωθείς με την πραγματική ζωή που κάποιος ανώμαλος αποφάσισε να στη στερήσει ετσιθελικά για 6 ολάκερα χρόνια. Θα είμαστε δίπλα σου, δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι…

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΖΩΟΦΙΛΩΝ ΔΗΜΟΥ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ “ΝΤΟΡΙΣ”