Παρά το γεγονός ότι η επικείμενη νέα ανακεφαλαίωση των ελληνικών τραπεζών σημαίνει εξ ορισμού ζημία για το κράτος και για το λαό που έχει χρεωθεί ήδη πάνω από 50 δις. για τη σωτηρία των τραπεζιτών, η κυβέρνηση την υποδέχθηκε με ενθουσιασμό. Ο υπουργός Τσακαλώτος δήλωσε στο Reuters (31/10/2015) “Τα στοιχεία του βασικού σεναρίου [ανακεφαλαίωσης] (σσ. 4,5 δις σύνολο) είναι ικανοποιητικά”. Το σκεπτικό τους ήταν ότι με χαμηλή ανακεφαλαίωση οι παρούσες διοικήσεις θα παρέμεναν στη θέση τους και θα ήταν εφικτός ένας συμβιβασμός ντόπιων και ευρωπαίων κεφαλαιοκρατών με εγγυητή την κυβέρνηση και θύμα το λαό. Είχαν βρει μάλιστα και το άλλοθι ότι όλα αυτά τα κάνουν τάχατες για να προστατέψουν την πρώτη κατοικία από τους δανειστές.
Δεν χρειάσθηκαν περισσότερες από δέκα ημέρες για να γίνει προφανές ότι το εικαζόμενο ύψος της ανακεφαλαίωσης είναι χαμηλό διότι προϋποθέτει την πώληση δανείων, ιδιαίτερα στεγαστικών δανείων, σε διάφορους οίκους (κοράκια) του εξωτερικού. Για να διαλύσει κάθε αμφιβολία ο κ. Ντράγκι δήλωσε εχθές “δεν υπάρχει ανακεφαλαίωση χωρίς τα κόκκινα δάνεια”. Όμως η πώληση δανειακών χαρτοφυλακίων προϋποθέτει απελευθέρωση πλειστηριασμών και μεταβολή του πτωχευτικού κώδικα, αφού τα κάθε λογής κοράκια δεν είναι διατεθειμένα να μοιραστούν τη λεία τους με την εφορία ή/ και τα ασφαλιστικά ταμεία. Επιπλέον, ο πρόεδρος του ESM κ. Regling κατέστησε σαφές ότι, εάν οι Έλληνες τραπεζίτες δεν καταφέρουν να βρουν τα χρήματα της ανακεφαλαίωσης, η συμμετοχή του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης θα γίνει απευθείας και ως εκ τούτου το ταμείο
χρηματοπιστωτικής σταθερότητας θα καταστεί βασικός μέτοχος των τραπεζών. Το τελευταίο θα σημάνει και το τέλος των σημερινών διοικήσεων.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης που συνεπάγεται ευθεία επίθεση στη λαϊκή κατοικία. Αν περάσει η πολιτική αυτή ΕΕ-κυβέρνησης-κεφαλαίου μεγάλο κομμάτι εργαζομένων θα μείνει κυριολεκτικά στο δρόμο, αφού θα υπάρξει έξαρση των πλειστηριασμών και η προστασία της πρώτης κατοικίας θα περιοριστεί στο ελάχιστο. Όμως δεν σταματάει εκεί, οι δανειστές επιδιώκουν να βάλουν στο χέρι τις τράπεζες και το τραγικότερο είναι ότι αφού έχουν γίνει όλα αυτά θα τους χρωστάμε και από πάνω.
Το εργατικό – λαϊκό κίνημα πρέπει να προασπίσει το δικαίωμα στην κατοικία και να αποτρέψει την εκποίηση της λαϊκής οικίας προς όφελος των αρπακτικών και των τραπεζών. Κανένα σπίτι να μη χαθεί. Αποκτούν μεγάλη σημασία για τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα τα αιτήματα για εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση με εργατικό – λαϊκό έλεγχο, η διαγραφή του χρέους, η ρύθμιση – διαγραφή του ιδιωτικού χρέους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, η έξοδος από ευρωζώνη και ΕΕ, ως προϋπόθεση για την αποτροπή αυτής της πολιτικής και για την ικανοποίηση των εργατικών συμφερόντων.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με όλες της τις δυνάμεις θα συμβάλλει στην συγκρότηση ενός πλατιού αγωνιστικού μετώπου ανατροπής της επίθεσης, τόσο στο επίπεδο του κινήματος όσο και σε πολιτικό επίπεδο για έναν άλλο δρόμο χωρίς χρέος, ευρώ, ΕΕ και μνημόνια.
·
