Την ιστορία, μου την έχει εκμυστηρευτεί ο γηραιός Ληξουριώτης, και αγαπητός φίλος μου, Γεώργιος Παρίσης του Χρήστου, που κατοικεί στην Αθήνα, στον Βύρωνα. Συνέβη πριν τον πόλεμο .

Η φιλαρμονική κάποια χρονιά, με μαέστρο τον Σπύρο Ζερβό Κουτσουμπή, έλαβε μέρος στο πανηγύρι της Λάμιας και μετέβη στο μοναστήρι της Παναγίας, με όλα τα δυνατά της όπλα, το σύνολο των μελών της, άριστους μουσικούς. Τα στελέχη συμμετείχαν και στην κρασογουρουνοκατάνυξη που συνήθως, ακολουθεί. Αφού τελείωσε η γιορτή, με φορτηγά γύρισαν στο Αργοστόλι μέσω της γέφυρας και αφού συντάχθηκαν έξω από την Σισσιώτισα, ξεκίνησαν την πορεία διαμέσου του παραλιακού δρόμου προς την Ντογκάνα για να επιβιβαστούν στην μπεζίνα των Ποταμιάνων,με σκοπό την επιστροφή στο Ληξούρι. Η φήμη της φιλαρμονικής ήταν (και είναι) γνωστή. 

Ο μαέστρος, λοιπόν, διέταξε και η μπάντα ξεκίνησε να παίζει, κατά την διάρκεια της πορείας στον παραλιακό δρόμο, ένα εύθυμο εμβατήριο. Όμως κάτι «γαργαλούσε» το μουσικό αυτί του….Κάτι έλειπε…Κάποιος ήχος από το εμβατήριο, δεν αποδιδόταν σωστά….Πλησιάζοντας ένα ένα τα χάλκινα πνευστά της Φιλαρμονικής, διαπίστωσε με έκπληξη ότι ένα από τα μέλη της, ο Λίπιος που είχε ευφώνιο (ο οποίος σύμφωνα με τον γηραιό Ληξουριώτη, έγινε αργότερα και μαέστρος) δεν συμμετείχε……..Δεν μπορούσε να παίξει….. «Δεν σε ακούω» ψιθυρίζει ο μαέστρος….Ο Λίπιος “κάνει” προς παίζει….. «Δεν σε ακούω» του ξαναλέει ο Κουτσουμπής. Και πλησιάζοντας τον Λίπιο …τι διαπιστώνει έκπληκτος….Πως να παίξει ο Λίπιος , που μέσα στο ευφώνιο ……υπήρχε μισό ψημένο γουρουνόπουλο κομματιασμένο και …πανέξυπνα κρυμμένο!!!!!!!!!! Ο Λίπιος είχε γεμίσει το ευφώνιο, με Δηλινάτικο έδεσμα από το πανηγύρι τσι Λάμιας…….

Πηγή: κομπόγιο τση Κεφαλονιάς