Στο άκουσμα της λέξης πρόγραμμα, τρίζει ο κόσμος συθέμελα, επικρατεί, πανικός, ταραχή και δέος, δυσπιστία, προσδοκία και ενίοτε απαγοήτευση…..και μέσα σε όλα αυτά κάπου εμπλέκεται και η θεωρία της συνομωσίας, εκείνων που τα παίρνουν, των άλλων που τα δίνουν, εκείνων που γνωρίζουν, των άλλων που δεν λένε, του μπάρμπα που έχει άκρες στην άνω Παναγιά, του κουμπάρου που είναι δικός τους στην κάτω Παναγιά και όσων λοιπών έχουν την Παναγιά μαζί τους και την ευλογία του Κυρίου……..
Μύθοι, παραφιλολογία και ένα βαθύ μυστήριο στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, γεγονός που έχει καταστήσει για πολλούς την διαδικασία ένταξης σε κάποιο Πρόγραμμα χρηματοδότησης ανάλογη με τις τελετές μύησης στο κοινό της Σιών, στις στοές των Τεκτόνων! και κάπου μέσα σε όλα αυτά αργοσβήνει ασθμαίνοντας η ουσία, η οποία εις μάτην παλεύει να βγει στην επιφάνεια προσφέροντας μια ανάσα σε όσους μπορούν και θέλουν πραγματικά να αξιοποιήσουν αυτά που τους προσφέρονται.
Είναι αλήθεια ότι με τα προγράμματα δεν βρέχει λεφτά ως μάνα εξ ΄ουρανού στους εκλεκτούς του Κυρίου, για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Απευθύνονται σε ανθρώπους, που έχουν ζητούμενα αλλά και ιδέες, δημιουργικούς στόχους και χρειάζονται μια ώθηση, μια στήριξη, για να προχωρήσουν παραπέρα. Και σαφώς τίποτα δεν χαρίζεται. Το κεφάλαιο που προσφέρεται σε κάθε επιχειρηματία συμβάλλει στη τόνωση της αγοράς και στην διακίνηση του χρήματος, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της τοπικής οικονομίας, ενώ παράλληλα στηρίζει και το τραπεζικό σύστημα που συνήθως παρεμβαίνει διαμεσολαβητικά στην εκταμίευση των χρημάτων προς τους δικαιούχους. Ουδείς μοιράζει πάμπερς ευρώ-δεσμίδων σε φίλους και γνωστούς, ούτε καρπώνεται χρήμα στην λογική της ρεμούλας και της απάτης, με μαγικούς τρόπους.
Είναι αλήθεια ότι απαιτείται κόπος, μελέτη, χαρτιά και διαδικασίες. Πολύ μελέτη, αρκετές διαδικασίες και ακόμη περισσότερα χαρτιά. Εκείνος ο επιχειρηματίας που θέλει πραγματικά να επενδύσει ή να επεκτείνει τις δραστηριότητές του, με συγκεκριμένο, σχεδιασμό και όραμα δεν έχει πρόβλημα. Εννοείται εφόσον έχει καλύψει τις οικονομικές του υποχρεώσεις προς την πολιτεία. Τα προγράμματα δεν αποτελούν δεκανίκια στους οφειλέτες, μέσο βιοπορισμού, ανάσα για χρεοκοπημένους, ευκαιρία για υπερτιμολογήσεις, για όσους εμπορεύονται φούσκες και τους απανταχού αεριτζήδες. Όχι ότι κάποιοι με λίγη τύχη δεν τα χειρίζονται και έτσι. Απλά δεν απευθύνονται σε αυτούς.
Η συγκέντρωση εγγράφων αποδείξεων και δικαιολογητικών είναι η εργασία που απαιτείται με αντίτιμο την χρηματοδότηση. Κοινώς διαβάζεις τις οδηγίες με σπουδή, μαζεύεις τα απαιτούμενα χαρτιά και παραστατικά, καταθέτεις το σχεδιασμό σου, με μυαλό και προσοχή κι αναλόγως πόσο καλός και επιμελής μαθητής είσαι εγκρίνεται ή όχι η πρότασή σου.
Τα «στο περίπου» σε οδηγούν σε απένταξη.Τα προγράμματα απαιτούν ακρίβεια. Ακρίβεια στα ποσά που δηλώνεις, στις δαπάνες που περιγράφεις και προσοχή στην επιλεξιμότητα. Αν δηλώσεις ένα σχεδιασμό δαπανών και εγκριθεί, στην πορεία δεν μπορείς εύκολα να τον διαφοροποιήσεις μεταπηδώντας από την μια κατηγορία στη άλλη.
Οι πρακτικές τύπου, «έλα μωρέ τι πειράζει δεν θέλω αυτό, θα πάρω παραπάνω από το άλλο, ή δήλωσα ένα ποσό στο επιχειρηματικό σχέδιο εγκρίθηκε αλλά τα τιμολόγια είναι παρακάτω, ε και τι έγινε θα τα βολέψουμε!!!!» δεν συνάδουν με τα προγράμματα. Αυτή η διαχείριση δείχνει ότι ο επενδυτής δεν είναι καλά προετοιμασμένος ή δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει εξ ΄αρχής.
Και μετά αρχίζει το παράπονο και η διαμαρτυρία: «δεν με πληρώσανε με κόψανε, κοροϊδεύουν τον κόσμο κτλ.»
Σε άλλη περίπτωση κάποιος «αγοράζει» ένα προϊόν εικονικά, με τιμολόγιο μαϊμού που απλά έχει δώσει το ΦΠΑ, στον 1ο έλεγχο των «από πάνω» παρουσιάζει το προϊόν και στην 2η ελεγκτική έφοδο, έχει «χαλάσει» ή εξαφανιστεί μαγικά…. του καταλογίζεται η δαπάνη του και ξεκινούν μοιραία οι κατάρες και οι δαιμονοποιήσεις !!!!!
Ας δούμε τα πράγματα καθαρά. Η γραφειοκρατία των προγραμμάτων και η λεπτομέρεια ταλαιπωρεί τον κόσμο, αυτό συνιστά μια αναπόφευκτη και αρκετά επώδυνη πραγματικότητα. Όμως η ταλαιπωρία αυτή είναι και εν μέρει αποτέλεσμα της δικής μας προσπάθειας να λάβουμε χωρίς να προσφέρουμε, γεγονός που ενεργοποιεί ένα πολύπλοκο μηχανισμό ασφαλείας, ο οποίος αποσκοπεί στο να μην επιτρέπει να παρεισφρέουν στο «σύστημα» εκείνοι που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις και επιδιώκουν απλά να εκμεταλλευτούν καταστάσεις.
Αν είμαστε ακριβείς, μελετάμε, ξέρουμε τι θέλουμε, έχουμε ικανοποιήσει τις δεσμεύσεις μας προς την πολιτεία και διαθέτουμε μια οικονομική επιφάνεια τέτοια που να δικαιολογεί επενδύσεις έχουμε δυνατότητα και ελπίδα να διεκδικούμε χρηματοδότηση αλλιώς ….αλάργα να αγαπιόμαστε .
Τα προγράμματα απευθύνονται στους έχοντες και όχι στους μη έχοντες. Δυστυχώς ή ευτυχώς……έτσι είναι.
