Του Ναπολέοντος Λιναρδάτου
Η φθορά της δημοκρατίας άρχισε πολύ νωρίτερα από ότι ήταν το αναμενόμενο με το νόμο λογοκρισίας (βλ. “αντιρατσιστικό”) που είχε περάσει η προηγούμενη κυβέρνηση. Η εισαγγελέας ρατσισμού – ναι, έτσι λέγεται – διέταξε προκαταρκτική έρευνα για ένα φυλλάδιο που εμπεριείχε την πρόταση «έξω οι λαθρομετανάστες από την Ελλάδα».
Έχουμε αφήσει πίσω μας την Ελλάδα που πολίτες θα μπορούσαν να έχουν απόψεις που δεν είναι αρεστές στο κράτος. Έχουμε περάσει σε ένα άλλο στάδιο, που ακόμα και νόμοι που καταπατούν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα εφαρμόζονται με μια απίστευτη ελαστικότητα ώστε να πολλαπλασιάζονται οι αντιφιλελεύθερες συνέπειες τους.
Το «έξω οι λαθρομετανάστες από την Ελλάδα» δεν είναι πλέον μια πολιτική θέση με την οποία κάποιοι μπορεί να συμφωνούν και άλλοι να διαφωνούν. Είναι μια πρόταση που παραβιάζει τις αρχές της άκρας αριστεράς στο θέμα της λαθρομετανάστευσης και έτσι αυτομάτως είναι παράνομη στο νέο νομικό καθεστώς που έχει δημιουργηθεί. Οι νόμοι λογοκρισίας δεν απαγορεύουν ακραίες ιδέες γενικά, αλλά ιδέες που δεν είναι αρεστές στο υπάρχον κατεστημένο. Οι νόμοι λογοκρισίας της χούντας υπήρχαν για να λογοκρίνονται οι αριστεροί. Οι νόμοι λογοκρισίας του μεταπολιτευτικού καθεστώτος υπάρχουν για να λογοκρίνονται όσοι δεν συμφωνούν με τα δόγματα της πολιτικής ορθότητας.
Η συγκεκριμένη εισαγγελέας λειτουργώντας με τον υπερβάλλοντα ζήλο που αρμόζει σε μια τζιχαντιστή της πολιτικής ορθότητας, έκρινε ότι το «έξω οι λαθρομετανάστες από την Ελλάδα» είναι άξια προκαταρκτικής έρευνας. Το μυστικό στην όλη υπόθεση είναι ότι το συγκεκριμένο φυλλάδιο που προσκαλούσε σε εκδήλωση ήταν της Χρυσής Αυγής. Η Χρυσή Αυγή είναι το μεγάλο δώρο σε ένα κατεστημένο που προσπαθούσε εδώ και πολλά χρόνια να περάσει τους συγκεκριμένους νόμους λογοκρισίας.
Η Χρυσή Αυγή είναι το τέλειο μέσο για την επιβολή μιας φασιστικής νοοτροπίας στην ελληνική κοινωνία λειτουργώντας σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο οι διώξεις εναντίον της την κάνουν πολύ πιο ελκυστική σε όλους αυτούς που είναι επιρρεπής στο μήνυμα της. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, οι διώξεις εναντίον της νομιμοποιούν τις φασιστικές τακτικές εις βάρος της, μιας και κανείς δεν θέλει να γίνει ο υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μιας οργάνωσης φασιστοειδών. Έτσι η καθώς πρέπει δημοσιογραφία, οι συνταγματολόγοι και άλλοι, είτε σωπαίνουν, είτε χειροκροτώντας παραβιάσεις βασικών δικαιωμάτων βοηθούν στο να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα κανονικότητας γύρω από ξεκάθαρα αντιφιλελεύθερους νόμους.
Την ίδια εβδομάδα στο Lifo o Άρης Δημοκίδης ζητούσε από τις αρχές να κινηθούν εναντίον του Μητροπολίτη Άνθιμου, λόγω των απόψεων που εξέφρασε σε μια τηλεοπτική εκπομπή. Το Lifo, φρέσκο από το πρόσφατο Je suis Charlie που σύντομα ξέχασε, θα πρέπει να καταλάβει ότι πρώτα πρέπει να υπάρξει μια γενικότερη αποδοχή αυτής της νέας κανονικότητας πριν αρχίσει να ρουφιανεύει και άλλους πολίτες στις αρχές για τις απαγορευμένες απόψεις τους. Ας μην προτρέχουν οι όχι και τόσο Je suis Charlie του Lifo.
