Ο αμπελώνας της Foivos, wines of Greece, στην Κατωγή στο Ληξούρι Κεφαλληνίας (χθαμαλή κατά τον Όμηρο), είναι στο μεγαλύτερο τμήμα του υπερώριμος (70 χρόνων) και δεν θέλουμε να τον θυσιάζουμε με μια αναδιάρθρωση. Τα αμπέλια μας έρχονται από πολύ μακριά στον χρόνο και πρέπει να τα μεταφέρουμε επίσης μακριά στο μέλλον, σώζοντας τις ποικιλίες που κληρονομήσαμε από τους γονιούς μας, τους πάππους των μέχρι και την ομηρική ακόμη εποχή.
Έχουν επί αιώνες εγκλιματιστεί στην περιοχή και στο μικροκλίμα, έχουν μάθει να επιβιώνουν στο χρόνο και με «σοφία» παράγουν την καλύτερη ποιότητα σταφυλιών, έχοντας βρει ανοσία από τους κινδύνους των ασθενειών του αμπελιού. Η φύση διδάσκει!
Στην ποιότητα που μας δίνουν τα σταφύλια του «σοφού» υπερώριμου αμπελώνα, οφείλουμε στο μεγαλύτερο βαθμό, τα πολλά χρυσά (ολυμπιακά βραβεία) που φέραμε στο Ληξούρι και στην Κεφαλονιά (64 διεθνή χρυσά βραβεία και διακρίσεις συνολικά!) και έτσι έγινε , το πιο βραβευμένο οινοποιείο της Ελλάδας στο εξωτερικό, με αποκορύφωμα, την ανάδειξη του οινοποιείου Φοίβος, σαν το καλύτερο οινοποιείο της Ελλάδα (το 2012 στο Βερολίνο, στο μεγαλύτερο διεθνές event κρασιού ανάμεσα σε 12.000 κρασιά από όλον τον κόσμο!).
Στην πρώτη φάση, αποφασίσαμε να δώσουμε στον αμπελώνα την ευκαιρία να αναζωογονηθεί -απομακρύνοντας ή κόβοντας σύριζα τα παλιά κούτσουρα- και σε δεύτερη φάση να τον αναγεννήσουμε σταδιακά από τις ρίζες του, που βρίσκονται 2 και 3 μέτρα βαθειά, κάνοντας και τις απαραίτητες υποστυλώσεις. Πιστεύω ότι κάνουμε το σωστό και ότι θα πετύχουμε το στοίχημα. Όπως σώθηκε η Οδύσσεια, θα σωθούν και οι ποικιλίες και τα κρασιά της: εριστάφυλλος μελιηδύς οίνος (σημερινός Σταλακτίτης, γλυκύ λιαστό Μοσχάτο Κεφαλληνίας του Φοίβου) και μελιηδέας ερυθρός οίνος, (σημερινή Μέθυση, γλυκιά λιαστή Μαυροδάφνη Κεφαλληνίας του Φοίβου).
Ήδη σήμερα ο αμπελώνας υποστυλώθηκε με σίδερα, απομακρύνθηκαν από τα φυτά τα παλιά βλαστάρια και έχουμε κρατήσει 2 γερά βλαστάρια (όπου υπήρχαν) και τα απλώσαμε υποστηριγμένα αριστεροδέξια. Σε όσα φυτά δεν είχαν γερά βλαστάρια, αναδείξαμε με προσοχή τα νέα βλαστάρια από την ρίζα, και από αυτά κρατάμε 2 ή 3 για να τα εντάξουμε στην υποστύλωση, όταν σε λίγο κι αυτά θα μεγαλώσουν.
Σας παραθέτουμε συνημμένα το σχετικό φωτογραφικό υλικό και υποτιθέμενο διάλογο φυτών του αμπελώνα μας!
Υποτιθέμενος διάλογος 3 φυτών στον αμπελώνα ΦΟΙΒΟΥ:
Το μικρό αμπέλι ρωτάει το μεγάλο: Πως σε λένε? Μοσχάτο, εσένα? Μοσχατέλλα. Πόσο χρονών είσαι? Δεν θυμάμαι παιδί μου, είμαι πολύ μεγάλος, εσύ πόσο με κάνεις? τι να σου πω, αφού εγώ είμαι 80 χρονών δεν θα είσαι εσύ τουλάχιστον 200 χρονών! Κι αυτό το μαύρο-κόκκινο μεγάλο φαίνεται! είναι σαν εσένα παππού, μαυροδάφνη, αλλά δες με τι δύναμη ξαναγεννιέται!..
