Την 28 Ιουνίου 1979, επικυρώθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο η υπογραφείσα στο αίθριο του Ζαππείου Μεγάρου ένα μήνα πιο πριν, την 28 Μαϊου 1979, Συνθήκη Προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, ως 10ου ΙΣΟΤΙΜΟΥ ΜΕΛΟΥΣ.
Τότε ο αείμνηστος πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Καραμανλής, παρουσία των ηγετών των υπολοίπων εννέα μελών, έλεγε: (http://www.thetoc.gr/politiki/article/i-upografi-entaksis-tis-elladas-stin-eok)
«……επιβεβαιώθηκε έτσι, ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν είναι, ούτε θέλει να γίνει μία ΚΛΕΙΣΤΗ ΛΕΣΧΗ και μάλιστα λέσχη πλουσίων…… Η ΕΛΛΑΣ προσέρχεται στην Ευρώπη με την βεβαιότητα, ότι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης, εμπεδώνεται για όλα τα μέλη η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, κατοχυρώνονται οι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ, επιταχύνεται η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ και γίνεται με την συμμετοχή όλων, κοινός καρπός η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ…..Η ΕΛΛΑΣ είναι ο ακρίτας των ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ…..Με τον εκσυγχρονισμό της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μπορεί να αναχθή και πάλι σε πρωταρχική αξία η αρετή του πολίτη, που θα “επίσταται και άρχειν και άρχεσθαι” κατά τον Αριστοτέλη……».
Λίγους ακόμη μήνες πιο πριν στις 22 Δεκεμβρίου 1978, με το διάγγελμά του προς τον Ελληνικό Λαό, για τον τερματισμό των συνομιλιών ένταξης στην ΕΟΚ, έλεγε: ( https://www.youtube.com/watch?v=yXkny1xaxSg )
«……Με την ΙΣΟΤΙΜΗ συμμετοχή μας σε μία ισχυρή οικογένεια, ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΛΑΩΝ, όπως θα είναι η Ενωμένη Ευρώπη, θα κατοχυρώσουμε την ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, γιατί η ένταξη της Χώρας μας στην οικογένεια αυτή θα την απαλλάξει από οποιεσδήποτε εξαρτήσεις, αφού θα την καταστήσει ΙΣΟΤΙΜΗ με τις Μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες, με τις οποίες θα έχει ψήφο ισοδύναμη. Με την συμμετοχή μας στην Ενωμένη Ευρώπη, θα ενισχύσουμε και τους ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, γιατί όλη η θεσμική δομή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ την ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ σε κάθε χώρα ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ. Γιατί είναι αυτονόητο, ότι με την ένταξή μας θα συνδέσουμε το μέλλον μας πολιτικά και οικονομικά με την Ενωμένη Ευρώπη, αφού θα αποτελέσουμε ΟΡΓΑΝΙΚΟ ΤΗΣ ΤΜΗΜΑ……)
Σήμερα, που ο Ελληνικός λαός καλείται να ψηφίσει ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε μία «ούτως ειπείν» συμφωνία, ίσως θα πρέπει όλοι μας να ανατρέξουμε και να θυμηθούμε τις ΑΡΧΕΣ επί των οποίων στηρίχθηκε το όραμα μίας ενωμένης Ευρώπης.
Οι αναφορές στην δημοκρατία και τους δημοκρατικούς θεσμούς, πόσο άραγε υπηρέτησαν και υπηρετούν, όλοι εκείνοι οι «απ΄έξω» και «από μέσα», που όχι μόνο αμφισβητούν, αλλά γίνονται πολέμιοι και μάλιστα με πάθος, του δικαιώματος ενός Λαού να αποφασίζει για το μέλλον του;
Πόσο έχει κατοχυρωθεί η Εθνική Ανεξαρτησία τα χρόνια των μνημονίων από τους κύριους διαμορφωτές της άκρας νεοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής πολιτικής που ακολουθείται σήμερα σε βάρος των, κατά την δική τους ορολογία PIGS (γουρούνια), Χωρών του Νότου και ιδιαιτέρως της Ελλάδος;
Πώς συμβιβάζεται η βασική θεωρία του οράματος, ότι η Ευρώπη «δεν είναι, ούτε θέλει να γίνει μία κλειστή λέσχη και μάλιστα λέσχη πλουσίων», όταν ευθέως οι σημερινοί «ηγέτες» της, αυτό το απόλυτο δημοκρατικό δικαίωμα του ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε ένα πλαίσιο συμφωνίας, το μεθερμηνεύουν, ως ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Πώς συμβιβάζεται η απόλυτα τιθέμενη προϋπόθεση λειτουργίας σε κάθε Χώρα πολιτεύματος δημοκρατικού, με την άνευ ίχνους διακριτικότητας τοποθέτηση ακραίων επώνυμων ευρωπαϊκών «ηγετών», ότι πλέον δεν συζητάμε με την εκλεγμένη συγκυβέρνηση;
Μήπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν), που αποτελεί θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με απώτερο σκοπό την προστασία των κοινοτικών συμφερόντων των κρατών μελών της Ένωσης, έχει μετεξελιχθεί σε ένα είδος τεχνοκρατικής δικτατορικής υπερκυβέρνησης που στραγγαλίζει την Δημοκρατία, όπως γράφει ο Dr Κωνσταντίνος Γρίβας στα «Επίκαιρα»;
Πολλές είναι οι ευθύνες, που θα μπορούσε κάποιος να αποδώσει στην Κυβέρνηση και ιδιαιτέρως στους χειρισμούς, από τα καθ΄ύλην αρμόδια στελέχη, αλλά και τον πρωθυπουργό, σε ότι αφορά το πλαίσιο συμφωνίας για την αντιμετώπιση του χρέους, αλλά και την διαγραφή του.
Η Χώρα μας θα κληθεί να πληρώσει και πάλι την διαχρονική έλλειψη Εθνικής Στρατηγικής, λόγω της συνεχούς προσπάθειας κάθε πολιτικής ηγεσίας να αποφεύγει τις «δεσμεύσεις» της, ακόμη και τις αυτονόητες, που αφορούν στην υλοποίηση του «δικού της» πολιτικού προγράμματος, για το οποίο εκλέγεται.
Απότοκος της έλλειψης Εθνικής Στρατηγικής είναι ο ακραίος εκβιασμός της «τελευταίας στιγμής» προς έναν ολόκληρο Λαό, που επέλεξε και η σημερινή πολιτική ηγεσία, που, ενώ εξελέγη για να υπογράψει συμφωνία με καλύτερους όρους, εν τούτοις προέβη σε «απονενοημένον διάβημα» για την Χώρα.
Καταγράφεται όμως και στα θετικά το μήνυμα προς τους «απέξω» εκφραστές της «καθεστηκυίας τάξεως», που όμως έχουν αναγάγει την ΕΛΛΑΔΑ σε «παράδειγμα προς αποφυγήν», σε Χώρα που επιβάλλεται να τιμωρηθεί «προς παραδειγματισμό».
Αυτή είναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης, του σεβασμού των δημοκρατικών θεσμών, της κοινωνικής ευημερίας και της οικονομικής ανάπτυξης ή έχει μετεξελιχθεί στην Ευρώπη της εξαθλίωσης των λαών εις τον βωμό ενός ισχυρού νομίσματος.
Θλιβερό επίσης το φαινόμενο σύσσωμης της αντιπολίτευσης, όπως διαβάζουμε στον τύπο, να δημιουργηθεί «ευρωπαϊκό μέτωπο» από ένα μνημονιακό συνονθύλευμα καταδικασμένων και απαξιωμένων πολιτικών προσώπων, μηδέ του «αρχιερέα της διαπλοκής», όπως τον αποκαλούσαν κάποτε κάποιοι εξ αυτών, εξαιρουμένου.
Η Ενωμένη Ευρώπη που πιστεύει στην Εθνική Ανεξαρτησία, κατοχύρωση των δημοκρατικών ελευθεριών, επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης, με ΚΟΙΝΟ ΚΑΡΠΟ μέσα από αυτή την κοινωνική και οικονομική ευημερία όλων των μελών της, καταδεικνύεται ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΟΡΑΜΑ και για την σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία.
Η ΕΛΛΑΔΑ δεν δικαιούται κατά την γνώμη της σύγχρονης ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας, ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, στην ισχυρή ευρωπαϊκή οικογένεια, ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ & ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΛΑΩΝ.
Η παρανοϊκή εμμονή στην συνταγή
σε φτωχαίνω για να σε κάνω πλούσιο
δεν αποτελεί επιλογή για τον Έλληνα.
ΨΗΦΙΖΩ ΟΧΙ
Ηλίας Παρίσης
Υποστράτηγος ε.α.
