Η σημερινή ημέρα 5 Ιουλίου αφιερωμένη διεθνώς στο Συνεταιρισμό κάθε μορφής και δραστηριότητας, μας τονίζει την σημασία αυτού του θεσμού που έχει βαθιά ριζώσει και έχει αποφασιστικά επηρεάσει την οικονομική, κοινωνική, και πολιτιστική εξέλιξη σχεδόν όλων των χωρών του πλανήτη.
Η κατασυκοφάντηση του Συνεταιριστικού θεσμού στην Ελλάδα – αναίτια ή και σκοπίμως κατά ένα μέρος αλλά και υπαίτια κατά άλλο – έχει οδηγήσει πολλούς στο συμπέρασμα ότι ο Συνεταιριστικός θεσμός είναι ξεπερασμένος. Ότι είναι απολίθωμα του παρελθόντος στο οποίο ταιριάζει μόνο η ευθανασία. Οι αλλεπάλληλες νομοθετικές και διοικητικές παρεμβάσεις των κυβερνήσεων στους Συνεταιρισμούς τους έχουν βλάψει καίρια. Αντίστοιχες παρεμβάσεις δεν παρατηρούνται στις ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες αφήνονται ήσυχες στο επιχειρηματικό τους έργο.
Η κατάσταση αυτή οδηγεί και καλόπιστους θιασώτες του Συνεταιριστικού θεσμού να θεωρούν ότι οι Συνεταιρισμοί δεν μπορούν να επιβιώσουν επιχειρηματικά στην Ελλάδα. Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι ο Συνεταιριστικός θεσμός “θριαμβεύει” ακόμη και στα προπύργια του καπιταλισμού. Οι μεγαλύτερες Συνεταιριστικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη και Η.Π.Α. αποτελούν αψευδή μάρτυρα.
Όσο και αν ηχεί ενοχλητικό για τους παλαιότερους συνεταιριστές, τους αγνούς ιδεολόγους που πρόσφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες στους Συνεταιρισμούς, η λογική που επικρατεί στον σημερινό αδυσώπητο κόσμο είναι ότι όποιος δεν είναι ανταγωνιστικός μπαίνει στο περιθώριο μέχρι να αφανιστεί. Εάν έτσι έχουν τα πράγματα, η ανταγωνιστικότητα καθίσταται κυρίαρχη έννοια και, αν πρέπει κάτι να θυσιαστεί, αυτό θα προέρχεται από τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά του Συνεταιριστικού θεσμού. Εννοείται ότι οι οποιεσδήποτε θυσίες δεν μπορεί να μεταμορφώνουν τα θεμέλια του Συνεταιριστικού θεσμού, που είναι οι αξίες της ενότητας, της αλληλεγγύης και της συσπείρωσης, αλλά να εισάγουν παραλλαγές που υπήρξαν ανέκαθεν αποδεκτές από τους μελετητές της θεωρίας και της πράξης του Συνεργατισμού.
Ο Συνεταιρισμός ενσωματώνει την έννοια της βιωσιμότητας δηλαδή την ικανότητα για υποστήριξη, διατήρηση ή ανθεκτικότητα της ανάπτυξης, στο μοντέλο λειτουργίας του και στις αξίες του.
Η ύπαιθρος ήταν πάντα ένα σωτήριο στήριγμα για την Κεφαλονιά και το Θιάκι σε δύσκολες στιγμές στο παρελθόν και εκτιμάται ότι έχει την δυναμική να το κάνει και σήμερα. Η γεωργία, η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία, η αλιεία και η υλοτομία έχουν το κλειδί στην παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, αλλά και θεμέλιο του μέλλοντός του.
Στα νησιά μας που κλυδωνίζονται από την οικονομική κρίση, η φετινή 20η διεθνής Παγκόσμια Ημέρα Συνεταιρισμών αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα και ο Συνεταιρισμός μπορεί να λειτουργήσει λόγω της συνεκτικότητας και της προσαρμοστικότητας του αναδεικνύοντας πως ως μοντέλο επιχείρησης είναι σε καλύτερη θέση να αναπτύξει και να χτίσει την βιωσιμότητα στο 21ο αιώνα για όλα τα παραγωγικά μέλη της κοινωνίας της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης.
Για τον Ενιαίο Αγροτικό Συνεταιρισμό Κεφαλληνίας & Ιθάκης
Ανδρέας Π. Καλαφάτης Πρόεδρος Δ.Σ.
