Ήμουν ήδη δευτεροετής στη Νομική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών και είχα στο ενεργητικό μου ατομικές εκθέσεις έργων μου στην Κεφαλονιά και την Ιθάκη (1973,1974) καθώς και στην Αθήνα 1976, που είχαν προξενήσει ενδιαφέρον σε φιλότεχνους και κριτικούς της τέχνης, ενώ προετοίμαζα ατομική έκθεση στον Πειραιά. Επίσης είχαν εκδοθεί δύο συλλογές με τα εφηβικά και πρώιμα ποιήματα μου 1975,1976, που είχαν θετική υποδοχή από σημαντικές προσωπικότητες της εποχής. Παράλληλα συνέχιζα τη μαθητεία μου στους αείμνηστους  Γιώργο Φωκά, ζωγράφο και τεχνοκρίτη και τον Γιώργο Βογιατζή που διατηρούσε έγκριτο φροντιστήριο σχεδίου. Η πλούσια πνευματική και καλλιτεχνική ζωή της πρωτεύουσας και η συναναστροφή μου με καλλιτέχνες και λογοτέχνες όλων των εκφραστικών μορφών και τάσεων, σε συνδυασμό με την εντατική μελέτη των αισθητικών φαινομένων, του μεγάλου Ευρωπαικού παρελθόντος και παρόντος, ήδη από τα μαθητικά μου χρόνια, συντέλεσαν στην αποφασιστική μου θέση για μια τολμηρή, ειλικρινή και ελεύθερη έκφραση. Την ακραία και δυναμική αυτή καλλιτεχνική έκφραση που άγγιζε τη σφαίρα της ιδεολογίας, διαπίστωσα ότι ήταν περιττό να την διατυπώσω με κατεστημένο τρόπο. Με τον τρόπο δηλαδή της μετά τον Σεφέρη εκφραστικής και γενικά το στοχαστικό έντεχνο στυλ της δεκαετίας του 1980 -με αρκετούς εκπροσώπους της περιόδου είχα ήδη επαφές- αλλά ήθελα να εκφραστώ με ένα νέο, έστω νεωτεριστικό ιδίωμα, αισιοδοξίας, αλλαγής και απαλλαγής από τα δεσμά κάθε λογής. Ομολογώ η ιδιαίτερη αγάπη και εντρύφηση μου στο Βυρωνικό έργο, στην φρέσκια, δυναμική νεανική ποίηση του Ρεμπώ και βέβαια τα Καβαφικά αναγνώσματα, σε συνδυασμό με την καθημερινή εκ του φυσικού ζωγραφική σπουδή μου και την δημιουργία συνθέσεων με σύμβολα καθώς και την παρακολούθηση πολλών θεατρικών και μουσικών σύγχρονων έργων Ελλήνων, αλλά κύρια διάσημων ξένων καλλιτεχνών, γέννησαν την ποιητική μου σύνθεση Η ΤΟΛΜΗΡΗ ΕΠΙΛΥΣΗ.

Δεν θυμάμαι ακριβώς αν ονειρεύτηκα τον κύριο κορμό της και τον κατέγραψα κάποιο χειμερινό πρωί, πάντως σε τρεις μέρες είχαν γίνει και οι διορθώσεις. Κύριο θέμα της η απελευθέρωση ενός νέου ανθρώπου από το ασφυκτικό-πλην καλοπροαίρετο, οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον, με κύριο στόχο την απόλαυση της ερωτικής ηδονής! Δεν δίστασα να προχωρήσω στην λιθογραφική εκτύπωση με κόκκινη μελάνη του ιδιόγραφου ποιήματος, που “σκωπτικά” χαρακτήρισα στον υπότιτλο: Τονικό συμφωνικό ποίημα εις Οοοο Μείζων, σε 300 αντίτυπα! Ορισμένα τα απέστειλα σε προσωπικότητες που εκτιμούσα για να λάβω την κρίση τους. Πολλοί μου την είπαν προφορικά και ήταν η γνώμη τους ενθουσιαστική. Ανάμεσα σε αυτούς μου έστειλαν γραπτά την γνώμη τους και με εμψύχωσαν απίστευτα ήταν ο Κώστας Ταχτσής. (Βλ. την ιδιόγραφη απάντηση του επίσης με κόκκινη μελάνη!). Αν και συνέχισα να γράφω μικρά ποιήματα με τον οικείο τρόπο, η απήχηση της τολμηρής μου επίλυσης είχε βάλει τα εννοιολογικά και ρεαλιστικά δεδομένα για την συγγραφή της συλλογής των τολμηρών αφοριστικών μου ρήσεων  “Γραφήματα ‘ 77”, που κυκλοφόρησαν το 1978 και βέβαια για το τραγικό πλέον ποίημα μου “Το δωμάτιο”, και την επιλογική επίκληση “Ενταφιάστε με…”, με το οποίο ολοκλήρωσα βιωματικά την φάση της νεανικής μου ποιητικής παρουσίας, εξασφαλίζοντας με τη μετάφραση του ποιήματος στην αγγλική από τον γνωστό Ελληνιστή Κίμωνα Φράιερ το 1981, την αρχική επικοινωνία μου με εκπαιδευτικά ιδρύματα της Αμερικής.

Έκτοτε και παρά τις όποιες διαφωνίες και αδιαφορία των γνωστών κατεστημένων κύκλων “Η Τολμηρή Επίλυση” της νεότητος μου είχε μια διαχρονική διαδρομή επιβεβαιώνοντας ίσως τη ρήση μου: απευθύνομαι στο “μεθαύριο”…Το 1985 με πρωτοβουλία του υπεραμυνόμενου της Λεωνίδα Χρηστάκη, αναδημοσιεύτηκε, με μικρές διορθώσεις, στο περιοδικό ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ. Το 1989 περιλήφθηκε στην έκδοση του περιοδικού ΑΛΕΞΙΣΦΑΙΡΟ “Χειρόγραφα Ποιήματα Ελλήνων- Χαρακτικά Μιχάλη Αρφαρά”. Το 1993 περιλήφθηκε με τυπογραφικά στοιχεία στην συλλογή μου “Τετραλογία της Υγρασίας”, εκδόσεις ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ και το 2002 στην συγκεντρωτική έκδοση των μέχρι τότε ποιημάτων μου, στην “Αλέα Προσομοίων”, εκδόσεις ΑΠΟΠΕΙΡΑ.

Σήμερα, 38 χρόνια μετά την “Έλλαμψη” της νιότης, είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος που θα παρασταθεί στα πλαίσια της εικαστικής έκθεσης μου στο Polis Art από ταλαντούχους καλλιτέχνες, εν δυνάμει παιδιά μου, που με το δικό τους χαρισματικό ερμηνευτικό τρόπο και την πνευματική μου σύμπραξη, θα ζωντανέψουν τις εικόνες και τις ιδέες ενός ανθρώπου που ποιητικά επιλέγει την αποδέσμευση και τη χαρά της ζωής!!

Ευχαριστώ από καρδιάς την καταξιωμένη χορογράφο, σκηνοθέτιδα Φένια Αποστόλου, Χοροθέατρο Λυδία Λίθος, η οποία με τη σύμπραξη της Γαλήνης Γυρτάτου, του Γιάννη Καραούλη και του Ηλία Μπαγεώργου, θα δώσει μια νέα ζωντανή διάσταση στην πάντα ζητούμενη “Τολμηρή Επίλυση”!