Το εσπέρας της 21ης Μαρτίου 2014 στο θέατρο «ΚΕΦΑΛΟΣ» Αργοστολίου, Κεφαλληνίας εορτάσθηκε η Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης την οποία διοργάνωσαν ο Σύλλογος Ναυτικών Κεφαλληνίας «Νίκος Καββαδίας» και το Γραφείο Αποδήμων Κεφαλληνίας και Ιθάκης.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιδήμαρχος κύριος Βαγγέλης Κεκάτος και πλήθος κόσμου. Η βραδιά άνοιξε με χαιρετισμό του Προέδρου του Συλλόγου των Ναυτικών, καπετά – Τάσου Παγουλάτου ο οποίος μίλησε για την ημέρα της ποίησης και ανάγνωσε τον χαιρετισμό του Αντ/ρχη Κεφαλληνίας κ. Σωτήρη Κουρή.
Εν συνεχεία έδωσε το βήμα στον καπετά – Γιώργο Σπηλιώτη που συντόνισε την εκδήλωση και μίλησε για την Ημέρα της Ποίησης , πλαισιωμένος από δύο Μούσες την Ελένη Κουνάδη και την Φρόσω Λειβαδά οι οποίες απήγγειλαν ποίηση.
Δεν είναι τυχαίο που η Ημέρα της Ποίησης συμπίπτει με την Άνοιξη και την επιστροφή της Περσεφόνης από τον Άδη κοντά στην μητέρα της Δήμητρα.
Είναι για να δώσει στον άνθρωπο την ευκαιρία να ξεφύγει από τον λήθαργο του χειμώνα, να αισθανθεί την αναγέννηση της φύσης και να νοιώσει ο ίδιος ψυχική ανάταση. Ιδιαίτερα φέτος χρειαζόμαστε αυτή την ψυχική ανάταση για να ξεπεράσουμε τα όσα προβλήματα μας άφησε η επίσκεψη του εγκέλαδου.
Και αυτή τη χρόνια θα προσπαθήσουμε να σας ταξιδέψουμε με τη μουσική των στοίχων για να ακούσετε ήχους από κύματα και θαλασσοπούλια, αρχίζοντας ένα ταξίδι με θαλασσινή ποίηση με τους πρώτους Έλληνες Ποιητές: Ορφέα, Όμηρο, Ησίοδο, Νόννο και Μουσαίο.
Ο Μανώλης Λαμπρίδης έγραψε για τον ποιητή: «Ο ποιητής θεωρείται σαν ένας διάμεσος ανάμεσα στους θεούς και ανθρώπους, ένας μεταφραστής της φωνής του θεού, των πνευμάτων και των σημάτων τους, σε ανθρώπινη λαλιά. Γνώστης και κάτοχος της αλήθειας σε πρώτο βαθμό. Αυτή η ιδιαίτερη σχέση ποιητή – θεού κάνει τον ποιητή ικανό όχι μόνο τα τωρινά και τα περασμένα να διηγείται, αλλά να προλέγει τα μέλλοντα».
Ο Καβάφης στο ποίημά του « Εν Μεγάλη Ελληνική Αποικία το 200 π.Χ.» περιγράφει την οικονομική κρίση σε κάποιες Ελληνικές αποικίες και τη λύση που πρότειναν οι τότε «ειδικοί σύμβουλοι», που είναι η ιδία λύση που δίνουν σήμερα οι τεχνοκράτες της Τρόικα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται στη σημερινή οικονομική κρίση που είναι το αποτέλεσμα του ξεπεσμού των ηθικών αρχών.
Απαγγέλθηκαν αποσπάσματα από το ποίημα « Ορφικά» του Ορφέα, από το ποίημα «Τα καθ’ Ηρώ και Λέανδρο» του Μουσαίου και ποιήματα νεώτερων ποιητών όπως Διονύση Σολωμού, Κωστής Παλαμάς, Νίκου Καββαδία, Σπύρου Μαρκάτου και άλλων. Η Γεωργία μαθήτρια του Γυμνασίου και η Κωνσταντίνα μαθήτρια του Λυκείου απήγγειλαν ωραιότατα το « Όσο Μπορείς» και το «Ιθάκη» του Καβάφη.
Μέλη της ποιητικής συντροφιάς που συναντιούνται κάθε δεύτερη Πέμπτη βράδυ στο ξενοδοχείο «Αίνος» στο Αργοστόλι, απήγγειλαν δικά τους ποιήματα: Παναγής Παυλάτος, Κώστας Γιωργόπουλος , η Μαρκόνησα Μαίρη Κολαϊτη, Ελευθερία Τζάκη, Ζηνοβία Γαρμπή, Διονύσης Μαρκαντωνάτος , Παναγής Μεταξάς, Γεράσιμος Παντελιός, Διονύσης Μεσολωράς, Παναγιώτης Τζανάτος, Κωστούλα Ραζή, ενώ ο Κlaus & η Κωνσταντίνα Luthardt απήγγειλαν στην Αγγλική γλώσσα ποιήματα του Robert Frost.
Επίσης ακούστηκαν ποιήματα των: Φώτη Παυλάτου, Νίκου Λαζαράτου, Ρήγα Καπάτου, Σοφίας Αράφου – Παπαδάτου, Πέτρου Πετράτου, Αικατερίνης Κρασσά, Γιώργου Ζαφειράτου, Φώτη Δημητρόπουλου, Κώστα Σταμάτη Υ/ρχου Λ.Σ. ε.α. και Νίκου Καββαδία.
Από τα ποιήματα που ακούστηκαν ήταν γραμμένα από τους ιδίους που τα απήγγειλαν, γεγονός ενθαρρυντικό ότι συνεχίζεται το ποιητικό δαιμόνιο του Κεφαλλονίτη.
Αφήσαμε, χωρίς να τους έχουμε ξεχάσει πολλούς Κεφαλονίτες και Κεφαλλονίτισες που γράφουν ποίηση. Τους αναφέρουμε στις ποιητικές βραδιές που έχουμε στο Ξενοδοχείο «Αίνος», ευγενική προσφορά της οικογένειας Μεταξά την οποία δημοσίως την ευχαριστούμε.
Ο ποιητής Σπύρος Χατζηπέρης, ζει στην Αίγινα. Έκδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Εφαλτήριο Προβληματισμού Σοφίας – Θέωσης». Αποτελείται από 90,000 15σύλαβους στοίχους με ομοιοκαταληξία. Το πρώτο μέρος αναφέρεται στην Ελληνική φιλοσοφία, το δεύτερο στην Εβραϊκή φιλοσοφία και το τρίτο μέρος στην Χριστιανική φιλοσοφία.
Παγκοσμίως, το μεγαλύτερο ποίημα που έχει σωθεί είναι το «Έπος Γκιλγαμές» στις Ινδίες: «Μαχαμπαράτα» 214.778 στοίχους. Το «Ραμαγιάνα» Ινδίες με 48.000 στοίχους και η «Αινειάδα» του Βιργιλίου με 24,000 στοίχους. Ο Γιώργος Σπηλιώτης ανακοίνωσε ότι η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών συνέλεξε και απέστειλε 500 λογοτεχνικά βιβλία στο Ελληνικό Κέντρο Πολιτισμού στην Μόσχα, 200 βιβλία στις φυλακές Κορυδαλλού και 105 βιβλία ποίησης στον ίδιον για να εμπλουτισθεί η δανειστική βιβλιοθήκη που διαθέτει ο ίδιος στα μέλη της ποιητικής συντροφιάς που συναντιούνται στο ξενοδοχείο «Αίνος» στο Αργοστόλι. Ευχαριστούμε την Ε.Ε. Λογοτεχνών.
Ο Γιώργος Σπηλιώτης έκλεισε τη βραδιά με τα λόγια ενός φιλόσοφου: « Αν ο άνθρωπος ήξερε τη δύναμη στης σκέψης του, δεν θα τολμούσε να κάνει ούτε μια αρνητική σκέψη». Το μήνυμα είναι «Να αρχίζει η ημέρα μας με θετικές σκέψεις».
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΥΓΕΙΑΝ ΚΑΛΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
Καπετά – Γιώργος Σπηλιώτης, E-mail:yorgosspil@gmail.com, www:yorgos-spiliotis.com
Όμως Θυμήσου
«….. Ότι έγινε μπορεί να ξαναγίνει αδέλφια!
Στων πυρωμένων τούτων βράχων τη λαμπράδα
Με σάρκα θεία μπόρεσ’ ο άνθρωπος να ντύσει
Το φωτεινότερο απ’ όλα τα όνειρά του…
Κι αν πρέπει να πεθάνουμε για την Ελλάδα,
Θεία είναι η Δάφνη! Μια φορά κανείς πεθαίνει».
Frederic Mitral 1830 – 1914
Ευρώπη, αχ Ευρώπη, μονάκριβή μου κόρη,
πως ξέχασες τη μάνα που σε γέννησε,
που βρήκες δύναμη να θρέψεις τόσο μίσος;
Γιατί, γιατί υποδαυλίζεις ξανά γενοκτονία;
Να, πάρ’ το σπαθί της λευτεριάς,
που στάζει ακόμη αίμα,
και την καρδιά ξερίζωσ’ απ’ τα στήθη μου,
αν ικανοποιεί το πάθος σου, τον ασελγή σου πόθο
και δώρο χάρισέ την στους βαρβάρους.
Ισοπέδωσε τους ναούς των θεών
και τα μνημεία των ηρώων αδελφών σου.
Όμως θυμήσου εσύ κι οι βάρβαροι,
το πνεύμα μου θα ΖΕΙ!
Δεν θα πεθάνει η Ελλάδα!
Ρίξε στη φωτιά κάθε τι όπου ’ναι Ελληνικό,
να μη σου θυμίζει Ιστορία, Αρχιτεκτονική,
Γεωμετρία, Ηθική, Μαθηματικά, Αστρονομία,
Ποίηση, Ιατρική, Φιλοσοφία, Δημοκρατία.
Αχ! Ναι, Δημοκρατία. Δυστυχισμένη κόρη,
οι βάρβαροι, πόρνευσαν τη Δημοκρατία μου,
που εγώ τη γέννησα και σού ’δωσα για προίκα.
Ρίξε στη φωτιά τα όσα κλεμμένα
στολίζουν τα μουσεία σου Ευρώπη.
Πιές απ’ το κρασί της λησμονιάς για να ξεχάσεις
τ’ όνομα Πυθαγόρας, Αναξαγόρας, Αριστοτέλης,
Πλάτωνας, Θαλής, Ηράκλειτος, Σωκράτης,
Πίνδαρος, Δημόκριτος, Ιπποκράτης, Ευκλείδης,
και μια χιλιάδα ακόμη Ελλήνων
που σου ’δωσαν το φως του Προμηθέα.
Κι όταν απαρνηθείς απ’ όλα αυτά,
σαν απαρνήθηκες τη μάνα που σε γέννα,
εσύ ποιά θα ’σαι;
Πως θα σε λένε τότε οι βάρβαροι;
Τι, τα παιδιά σου δίδαξες;
Όμως θυμήσου εσύ κι οι βάρβαροι,
το πνεύμα μου θα ΖΕΙ!
Δεν θα πεθάνει η Ελλάδα!
Νοεμβρίου 20, 2012, Καπετά – Γιώργος Σπηλιώτης
Από την ποιητική συλλογή «Ο Ναυτικός μου Σάκος»
ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ
Συγχώρεσέ μας Κύριε!
Δεν βρήκαμε νερό
να νίψουμε τα ανομήματά μας.
Λίγο που έχει απομείνει
μουχλιασμένο
ήταν μολυσμένο
– αιώνες τώρα –
από τις ανομίες των βασιλέων
της βασιλεύουσας,
που ένιβαν μόνο την όψη τους.
Κωσταντινούπολη
Φώτης Δημητρόπουλος, Φιλόλογος, τέως Λυκειάρχης
Στο Πλακόστρωτο Αλώνι του Ιουλίου
Στα καλντερίμια του νησιού έτρεξα
μα δε σε βρήκα,
με πρόσμενες
στο πέτρινο μουράγιο της παραλίας.
Δώσαμε τα χέρια
-οδοιπόροι νέοι της ζωής-
στο πλακόστρωτο αλώνι του Ιουλίου.
Μπροστά στα θερισμένα στάχυα
φιλήσαμε τις πυρές του ήλιου ακτίνες.
Με τον ιδρώ των πάλλευκων αλόγων
ιχνογραφήσαμε το ταξίδι μας.
Και ξεκινήσαμε-
δυό πορευτές εμείς της ζωής και της νιότης.
Προχωράμε.
Συντροφιά μας κρατούν
οι δροσοσταλίδες της αυγής
Και της νύχτας οι πυγολαμπίδες.
Πέτρος Πετράτος, Ιστορικός
Από τη συλλογή «Ωδή στην Πέτρα» Τραγούδι στην Κεφαλλονιά
Τη δόξα σου Κεφαλλονιά, θέλω να τραγουδήσω,
τους βράχους, τ’ ακρογιάλια σου, τους κάμπους, τα βουνά σου,
τον ήλιο που βυθίζεται, στου ορίζοντα την άπλα,
τη θάλασσα που ακούραστη, χαϊδεύει τα πλευρά σου.
Μα κι’ όταν πάλι σε κτυπά, Νοτιάς, άγρια μπόρα
που κύματα θεόρατα, φουσκώνουν και κυλούνε
και τρίζουν τα θεμέλια σου, ΜΑΝΑ Κεφαλλονιά μου,
κι ύστερ’ ανοίγουν οι ουρανοί και σου χαμογελούνε.
Απ’ το Μεγάλο σου βουνό τον Αίνο κατεβαίνει,
μια ομορφιά πρωτόγνωρη, Νησί μου αγαπημένο
και τρέχει τον κατήφορο, ως τ’ Αργοστόλι μέσα,
που τα παιδιά σου τόχουνε χιλιοτραγουδισμένο.
Κι’ απέναντι καμαρωτή του Λασκαράτου η χώρα,
που πρώτη έφτιαξε ο Θεός σ’ όλη την οικουμένη,
το ξακουστό Ληξούρι σου στέκει με περηφάνια
και σου κρατάει την ποδιά, σαν κόρη αγαπημένη.
Σκέπη και προστασία σου των Ομαλών τα μέρη,
όλες τις δύσκολες στιγμές, βρίσκεται στο πλευρό σου,
όταν σκιάζει το κακό, πάντα σου παραστέκει,
ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, φύλακας άγγελός σου.
Φισκάρδο, Πόρος, Λειβαθώ, Άσσος, Σκάλα και Σάμη,
λάμπουν σαν άστρα τ’ ουρανού, αθάνατη πατρίδα,
στολίζουν την εικόνα σου με τέτοια θεία χάρη
π’ άλλο νησί πιο όμορφο, δεν ξέρω και δεν είδα.
Δουλεύτρα του Ιόνιου, πολυσυζητημένη,
πόχεις στα πέρατα της γης, παιδιά ξενιτεμένα,
μα που κανείς δεν σε ξεχνά, Κεφαλλονιά μου αφέντρα,
λεβεντογέννα μου τρανή, Δόξα, τιμή σε σένα.
Γιώργος Ζαφειράτος, Μουσικός, από τη συλλογή «Ξεχασμένα Φεγγάρια»
Δαμουλιανάτα, Κεφαλληνίας
