Ναπολέων Λιναρδάτος
Στην αρχή μπορούσαμε να είχαμε την αυταπάτη ότι η κρίση ίσως θα τους άλλαζε. Μετά είδαμε ότι δεν ήθελαν. Τώρα θα πρέπει να ξέρουμε ότι και να ήθελαν δεν μπορούν.
Κάθε μήνα, ΙΚΑ και ΟΑΕΕ, εισπράττουν 1 δις, αλλά πρέπει να πληρώσουν 2.2 δις. Μετά από σχεδόν 5 χρόνια μνημονίου μάθαμε ότι ακόμα δίνονται συντάξεις με την συμπλήρωση 15ετιας. Ήταν κάπως αναμενόμενο το ΠΑΣΟΚ να προσπαθήσει να προασπίσει το κράτος που έφτιαξε τα τελευταία 30 χρόνια, έστω και αν η πελατεία του έχει μετακινηθεί πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος είναι η στάση της ΝΔ.
Στους ελεύθερους επαγγελματίες η ΝΔ έχει καταφέρει να επιβάλλει φόρους που φτάνουν το 71% ενώ ταυτόχρονα έβαζε κόκκινες γραμμές στην τρόικα για την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου της “Αλλαγής”. Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να εξηγήσει αυτή την στάση; Ποιος μπορεί να εξηγήσει πολιτικά τον ανασχηματισμό μετά τις ευρωεκλογές και την απομάκρυνση τους ενός και μοναδικού υπουργού που προσπάθησε να κάνει κάποιες αλλαγές; Ποιος μπορούσε να πιστέψει ότι η επαναφορά της λεγόμενης “αντι-μνημονιακής” ρητορικής θα πετύχαινε τίποτα περισσότερο από την πλήρη πολιτική νομιμοποίηση της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιες είναι οι τελευταίες τους προτάσεις στην τρόικα, φόροι, φόροι και άλλοι νέοι φόροι.
Μερικές βασικές αλήθειες:
– Η ΝΔ του σήμερα και να ήθελε δεν θα μπορούσε να βγάλει την Ελλάδα από τη κρίση. Δεν πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και δεν την ενδιαφέρουν. Βλέποντας δε πως χειρίζονται υποθέσεις που είναι λίγο πιο περίπλοκες από τις συνηθισμένες (βλ. ΕΡΤ,ευρωεκλογές, Ρωμανός) καταλαβαίνει κανείς ότι οι άνθρωποι και να ήθελαν δεν θα μπορούσαν να κάνουν τις αλλαγές που χρειάζεται η χώρα. Οι προκλήσεις των καιρών βρίσκονται πολύ πιο πάνω από τις νοητικές τους ικανότητες. Δεν θέλουν, αλλά ακόμα χειρότερα δεν μπορούν, και δεν ξέρουν ότι δεν μπορούν.
– Ίσως να υπάρχουν ακόμα εκείνες οι αθώες ψυχές που βλέπουν την τρόικα ως δύναμη μεταρρύθμισης και προόδου. Θα έπρεπε μάλλον να αναρωτηθούν πως μετά από σχεδόν 5 χρόνια μνημονίου οι μόνες “μεταρρυθμίσεις” που μένουν είναι αυτές των αυξήσεων των φόρων. Σαν τους “ελληνάρες” που κοροϊδεύουν, έτσι και οι “ευρωπαϊστές” βλέπουν ως σωτήρες ένα άλλο ξανθό γένος από τον βορρά που θα τους λύσει τα προβλήματα. Είναι μάταιο να περιμένεις την εισαγόμενη και εκ των άνω σωτηρία, είναι ακόμα πιο μάταιο να περιμένεις ότι οι ευρωπαίοι κρατιστές θα σε σώσουν από τους εγχώριους.
– Θα είχαμε πολύ λιγότερα προβλήματα αν η λεγόμενη σοβαρή δημοσιογραφία έκανε την δουλειά της. Αλλά το μόνο που ξέρει να κάνει πέντε χρόνια τώρα είναι να επαναλαμβάνει τις ανοησίες του εκάστοτε “σοβαρού” υπουργού των οικονομικών. Είναι η “σοβαρή” δημοσιογραφία που πήρε στα σοβαρά τον “εκσυχρονισμό” των τριτοκοσμικών κυβερνήσεων του κ. Σημίτη. Που πίστεψε, σχεδόν μέχρι τέλους, την επανίδρυση του κράτους και μετά την ήπια προσαρμογή των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή. Που πουλούσε μέχρι προσφάτως το success story του κ. Σαμαρά. Με αυτή την “σοβαρή” δημοσιογραφία δεν είναι τυχαίο που άτομα όπως ο κ. Παπανδρέου, και τώρα ο κ. Τσίπρας, μπορούν να γίνουν πρωθυπουργοί. Αυτά έχουμε, αυτά παθαίνουμε.
