Του Παύλου Βασιλάτου

Διευθυντή  Γενικού Λυκείου Σάμης

Ξεκινώντας από τα τυπικά ευχολόγια:  Καλή σχολική χρονιά, καλή επιτυχία  στους υποψηφίους των Πανελλαδικών Εξετάσεων , εισέρχομαι κατ ευθείαν  στο θέμα.

Τα  σχολεία μας ή καλύτερα Για τα σχολεία μας …….πιο συγκεκριμένα : Τι σχολείο θέλουμε; Ποιοι είμαστε εμείς που το θέλουμε;  Τι κοινωνία είμαστε; Τι είδους πολιτικές , οικονομικές, κοινωνικές συνθήκες βιώνουμε , βιώνουν τα παιδιά μας;

Ας ξεκινήσω από το τελευταίο . Οι συνθήκες που βιώνουν τα παιδιά μας  , βιώνει η Ελληνική οικογένεια, δεν είναι οι καλύτερες. Φτώχεια ανεργία , ανασφάλεια , απαισιοδοξία για το μέλλον  ,είναι η τραγική καθημερινότητα. Η κρίση οικονομική , πολιτική , κοινωνική βρίσκεται παντού. Βρίσκεται δίπλα μας , μέσα στο σπίτι μας. Τα παιδιά μας τη ζουν καθημερινά. Μπορούμε να κάνουμε κάτι για να τη μετριάσουμε; (Δε λέω να την αποτρέψουμε γιατί δεν είμαι ουτοπιστής.)

Για να απαντήσω σ’ αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντήσω πρώτα σε αυτό που έθεσα παραπάνω. Τι κοινωνία είμαστε; Εάν είμαστε κοινωνία δημοκρατική , μαχόμενη, μια κοινωνία που στηρίζεται στην αλληλεγγύη και στην αγάπη των μελών της , μπορούμε να κάνουμε πολλά. Εάν είμαστε κάτι διαφορετικό  δε μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα. Μοιραία αυτή η κρίση ,που κατασκεύασαν  αυτοί που ορίζουν τη τύχη μας και το μέλλον μας, θα μας πηγαίνει εκεί που αυτοί θέλουν , σε δύσκολα μονοπάτια…….

Ποιοι είμαστε εμείς κι τι είδους σχολείο θέλουμε; Είμαστε πολίτες  γονείς , καθηγητές, μαθητές. Έχουμε ευθύνες , υποχρεώσεις , όχι μόνο δικαιώματα. Εάν είμαστε μέλη της Δημοκρατικής – μαχόμενης κοινωνίας που προανέφερα, εάν έχουμε έστω και λίγη ενσυναίσθηση  για τα προβλήματα του διπλανού μας, τότε θέλουμε ένα Δημοκρατικό, Ελεύθερο , Αντιρατσιστικό Σχολείο.

Θέλουμε:  Δημοκρατικό Σχολείο. Δηλαδή  ένα σχολείο χωρίς κατάχρηση εξουσίας και ψευτοδύναμης από οποιονδήποτε σε οποιονδήποτε. Είτε αυτός  είναι  διευθυντής , καθηγητής, γονέας, μαθητής. Ένα σχολείο αγάπης , αλληλεγγύης ,  συναδελφικότητας, χωρίς μαθητοδικεία , χωρίς <<λαϊκά δικαστήρια>>  από αδαείς, κακοπροαίρετους , επικίνδυνους  που βάλλουν εναντίον των υποτιθέμενων <<εχθρών>> δηλαδή των καθηγητών, διευθυντών, μαθητών. Ένα σχολείο στο οποίο επιτρέπονται τα ακούσια , ανθρώπινα λάθη, στο οποίο όλοι μπορούν και πρέπει να ζητούν συγνώμη όταν δείχνουν ειλικρινή μεταμέλεια .

Θέλουμε: Ελεύθερο Σχολείο. Δηλαδή ένα σχολείο που μπορεί να πει ο οποιοσδήποτε τη γνώμη του, το προβληματισμό του , την αντίρρηση του χωρίς τα λεγόμενα του να παρερμηνεύονται σκόπιμα. Ένα σχολείο  που δεν ασκείται βία, δεν ασκείται καταπίεση.

Θέλουμε: Αντιρατσιστικό Σχολείο.  Δηλαδή ένα σχολείο , κατά του παραμικρού ρατσισμού μεταξύ των μελών π.χ. καλών – κακών μαθητών, χοντρών-λιγνών κ.λπ. , κατά  του ακραιφνή ρατσισμού π.χ. διαφορετικών εθνοτήτων ή φυλών.

Ας μη ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια νέα εποχή  που δεν υπάρχουν σύνορα, δεν υπάρχουν φραγμοί. Υπάρχουν τα μέσα κοινωνικής επικοινωνίας που δυστυχώς ή ευτυχώς μας φέρνουν πιο κοντά.

Καλή Σχολική Χρονιά