Μετά από μια πρόσφατη βόλτα που έκανα στην γέφυρα με λύπη μου, και για να είμαι απολύτως ειλικρινής με οργή, διαπίστωσα ότι δυστυχώς  αυτά τα δέκα – είκοσι άμυαλα πιτσιρίκια (δεν είναι περισσότερα) που με ένα σπρέι στο χέρι έχουν καταστρέψει τα πάντα πάνω στο νησί, από πινακίδες οδικής σήμανσης μέχρι τοίχους σπιτιών και καταστημάτων τώρα αποφάσισαν ότι ήρθε και η σειρά της γέφυρας….

Αναρωτιέμαι πόσο ακόμα μπορούμε να μένουμε απαθής και να μην κάνουμε κάτι να σταματήσει αυτό το φαινόμενο όλοι εμείς σαν απλοί πολίτες αλλά πρωτίστως οι αρμόδιοι Φορείς / Αρχές.

Τα τελευταία χρόνια όλοι μας έχουμε δει τι συμβαίνει με τις πινακίδες οδικής σήμανσης που οι περισσότερες είναι καλυμμένες με σπρέι ή αυτοκόλλητα διαφόρων ομάδων.

Και καλά εμείς οι ντόπιοι ξέρουμε ποιος είναι μονόδρομος ή που επιτρέπεται να στρίψουμε …έχει σκεφτεί κανείς αυτούς τους δύσμοιρους τουρίστες που τους βλέπεις σαν χαμένους μπροστά στις διασταυρώσεις μη ξέροντας προς τα που πρέπει να πάνε και βέβαια αν κάνουν λάθος επιλογή μπορεί να είναι αιτία για τροχαίο ατύχημα.

Επίσης αξιοσημείωτο, είναι η καταστροφή των τοίχων σε σπίτια και καταστήματα, η οποία πέρα από το άσχημο αισθητικό αποτέλεσμα, επιβαρύνει οικονομικά τους ιδιοκτήτες και ειδικά στις μέρες μας που σε κανέναν δεν περισσεύουν χρήματα.

Δεν θα ξεχάσω περιστατικό στο οποίο ήμουν παρόν ένα πρωινό όταν σε μονοκατοικία επί τις οδού Χαροκόπου μια γιαγιά, η ιδιοκτήτρια του σπιτιού, έκλαιγε αντικρίζοντας τον τοίχο του σπιτιού της βαμμένο με σπρέι με κάποιο σύνθημα ποδοσφαιρικής ομάδας που κάποιοι είχαν γράψει το προηγούμενο βράδυ.

Έκλαιγε και μονολογούσε που θα βρει τα χρήματα για να βάψει πάλι τον τοίχο…

Επιτέλους κάτι πρέπει να γίνει με το θέμα αυτό για να σταματήσει.

Και είναι εύκολο να σταματήσει αρκεί οι όποιοι αρμόδιοι αναλάβουν τις ευθύνες τους και πράξουν αυτό που ορίζει ο νόμος.

Βαγγέλης Νοδάρος