Οι πρόσφατες επιλογές των κρατών που ηγούνται αυτού του αδιέξοδου πολέμου για κλιμάκωση των πολεμικών ενεργειών αξιολογούνται ως λάθος. Ένα λάθος που, πολύ απλά, θα έχει και συνέπειες...
«Απ’ τους Αζτέκους στους Τζιχαντιστές»

Πολιτική
26/11/2015 | 06:16

του Γιάννη Βαρούχα

Υπάρχει ένα εξαιρετικό ιστορικό βιβλίο του Νίκου Τσιφόρου με τίτλο «Τα ρεμάλια ήρωες». Το θέμα του είναι οι «επιχειρήσεις» που διεξήγαγαν οι Δυτικοί στις χώρες του Νέου Κόσμου(orbis novus) αμέσως μετά την ανακάλυψή του. Με το μοναδικό και ιδιαίτερο σαρκαστικό του ύφος, ο Τσιφόρος μας περιγράφει με ενάργεια τις ανείπωτες θηριωδίες που έλαβαν χώρα απ’ τους «πολιτισμένους» Ευρωπαίους ενάντια στους «απολίτιστους» Αμερικανούς. Αναφερόμαστε στους γνήσιους Αμερικανούς που δεν ήταν άλλοι απ’ τους Αζτέκους, τους Μάγιας και τους Ίνκας. Αυτά τα έθνη, που σήμερα έχουν εξαφανιστεί, είχαν διαπράξει ένα μοιραίο σφάλμα : τολμούσαν και ζούσαν σε περιοχές που τα εδάφη τους ήταν πλούσια σε χρυσό!

Με τις χρηματοδοτήσεις των βασιλέων της Ευρώπης και υπό τις ευλογίες της εκκλησίας, απατεώνες, εγκληματίες και περιθωριακά στοιχεία της γηραιάς Αλβιόνας στελέχωναν πλοία τα οποία απέπλεαν προς την άλλη μεριά του Ατλαντικού με μοναδικό τους στόχο να γεμίσουν τα αμπάρια τους με χρυσάφι αδιαφορώντας για το όποιο τίμημα. Μερικές δεκάδες απ’ αυτά τα «κατακάθια» της Ευρώπης ήταν σε θέση, εξαιτίας των όπλων που διέθεταν, να εξανδραποδίζουν ολόκληρους οικισμούς χιλιάδων αθώων ανθρώπων και να παίρνουν βιαίως ό,τι επιθυμούσε η αρρωστημένη επιθυμία τους χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν.

Στο γεωγραφικό χώρο που ορίζεται στις μέρες μας ως Μέση Ανατολή, επικρατεί συνεχώς τις τελευταίες δεκαετίες μία εμπόλεμη κατάσταση που απλώς μεταφέρεται από «γειτονιά» σε «γειτονιά». Ο λόγος αυτού του ατελείωτου αιματοκυλίσματος διαφέρει μόλις μία λέξη απ’ την πιο πάνω ιστορία, καθώς εδώ το μοιραίο λάθος των αθώων ανθρώπων που σκοτώνονται καθημερινά στην εν λόγω περιοχή, είναι το ότι «τολμούν» και ζουν σε μία περιοχή όπου αφθονεί ο μαύρος χρυσός. Και με την ίδια ροή που ο μαύρος χρυσός αναβλύζει απ’ τη γη υπέρ απομακρυσμένων και μη οικονομικών κέντρων, το αίμα των θυμάτων ποτίζει τη γη πληρώνοντας για ένα έγκλημα που δε διέπραξαν ποτέ.

Η σύνθετη και οδυνηρή κατάσταση με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι σήμερα μπορεί, κατά το μάλλον ή ήττον, να αναλυθεί μέσα στο μικρόκοσμο της πόλης, του χωριού ή της κοινότητάς μας. Εμείς, οι άνθρωποι, κάνουμε λάθη και απλώς πληρώνουμε τις συνέπειες. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό. Πρόσφατα ο Ομπάμα παραδέχτηκε ότι οι παρεμβάσεις της Δύσης που είχαν ως στόχο την ανατροπή των αυταρχικών καθεστώτων της περιοχής(το λάθος), είχαν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξης του ισλαμικού εξτρεμισμού(η συνέπεια). Το παράδοξο είναι ότι ενώ αναγνωρίζει το λάθος του αντί να το διορθώσει το επαναλαμβάνει!

Στις αναλύσεις που φιλοξενεί η “Le Monde” αλλά και άλλες εφημερίδες του κόσμου, φαίνεται ξεκάθαρα πως ο πνευματικός κόσμος ζητάει την επικράτηση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή προκειμένου να απομακρυνθεί η απειλή της τρομοκρατίας αλλά και να σταματήσουν οι μαζικές προσφυγικές ροές. Την ίδια ώρα οι αρχηγοί των κρατών αποφασίζουν κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων. Γιατί αυτή η τρανταχτή αντίθεση μεταξύ των εκπροσώπων της πολιτικής και του πνεύματος;

Οι Αζτέκοι έκαναν ανθρωποθυσίες και αυτό ήταν ένα βασικό επιχείρημα των Ευρωπαίων που έβαλαν «στόχο ζωής» να τους εκπολιτίσουν. Οι Τζιχαντιστές, ήγουν το πρόσφατο δημιούργημα των παρεμβάσεων της Δύσης, βιντεοσκοπούν αποκεφαλισμούς και σπέρνουν τον τρόμο στο μέσο πολίτη που έχει συνηθίσει να ζει μακριά απ’ τις πολεμικές συρράξεις. Όμως απ’ το να διαφωνούμε με τις πρακτικές ενός κράτους μέχρι την απόφαση να διεξάγουμε πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον του, υπάρχει τεράστια απόσταση.  Γι’ αυτό και οι πρόσφατες επιλογές των κρατών που ηγούνται αυτού του αδιέξοδου πολέμου για κλιμάκωση των πολεμικών ενεργειών αξιολογούνται ως λάθος. Ένα λάθος που, πολύ απλά, θα έχει και συνέπειες…

Αργοστόλι, 26/11/2015
Γιάννης Βαρούχας

Υ.Γ.: Κάθε χρόνο την τελευταία Πέμπτη του Νοεμβρίου οι Αμερικανοί γιορτάζουν τη μέρα των Ευχαριστιών. Αυτή η γιορτή ξεκίνησε με τις αφίξεις απ’ τους πρώτους άποικους της Αμερικής που ήθελαν να ευχαριστήσουν τον όποιο Θεό πίστευαν για την ευτυχή κατάληξη του ταξιδιού τους. Την ίδια μέρα οι απόγονοι των γνήσιων Αμερικανών πραγματοποιούν μνημόσυνο για όλους εκείνους τους συμπατριώτες τους που οι ζωές τους χάθηκαν λόγω των παραπάνω αφίξεων…
ΓΒ

eKefalonia
eKefalonia
eKefalonia
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ