Επιμέλεια: Μαρία Χριστοφοράτος
Απεβίωσε ο ομογενής Τζορτζ ντε Πάρις (Γεώργιος Χριστόπουλος), ο οποίος έχει ράψει τα κοστούμια εννέα προέδρων των ΗΠΑ, ξεκινώντας από τον Λίντον Τζόνσον μέχρι και τον πρόεδρο Ομπάμα. Ο εκλιπών ήταν ο πιο διάσημος ράπτης στην Ουάσιγκτον όχι μόνο διότι έχει ράψει τα κοστούμια όλων των προέδρων και κυβερνητικών παραγόντων από τη δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα και στελεχών επιχειρήσεων, αλλά και διότι η ζωή του θα αποτελούσε ένα τέλειο σενάριο για το Χόλιγουντ.
Ο εκλιπών γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 28 Σεπτεμβρίου 1934 και απεβίωσε στις 13 Σεπτεμβρίου 2015 στο «Hospice Center» του Αρλινγκτον μετά από πολύμηνη μάχη με την επάρατη νόσο. Η σορός του αύριο, Παρασκευή, θα εκτεθεί για προσκύνημα στον Ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης στο Φαλς Τσερτς της Βιρτζίνια και στις 11:00 θα ψαλεί τρισάγιο.
Ο εκλιπών, όπως επεσήμανε ο Γεώργιος Κάλας, ιδιοκτήτης-διευθυντής του Γραφείου Τελετών «George P. Kalas», δεν έχει άμεσους συγγενείς στην Αμερική, παρά μόνο την αδελφή του, τα ανίψια και τα εγγόνια στην Καλαμάτα. Τη διευθέτηση των λεπτομερειών της κηδείας του την είχε αναλάβει ο πληρεξούσιος (power of attorney), στον οποίο έχει αναθέσει την εκτέλεση της διαθήκης του ο αείμνηστος.
Παράλληλα, προθυμοποιήθηκε να επικοινωνήσει με τον πληρεξούσιο και μάλιστα του άφησε μήνυμα να επικοινωνήσει με τον «Εθνικό Κήρυκα» προκειμένου να μας πει περισσότερες λεπτομέρειες για τον εκλιπόντα και την οικογένειά του στην γενέτειρα, αλλά μέχρι και την ώρα έκδοσης της εφημερίδας δεν κατέστη δυνατή η επικοινωνία.
Ο Γιώργος Κάλας ανήκει στην τρίτη γενιά των Ελληνοαμερικανών και φέρει το όνομα του παππού του, Γιώργου Κάλα (Καλαβρυτινού) που είχε έρθει από την Αθήνα και απέκτησε το Γραφείο Τελετών «George P Kalas», το οποίο έχει δύο ομώνυμα γραφεία στο Μέριλαντ.
Ο εκλιπών έτυχε ευρείας προβολής καθώς κάθε φορά που ο πρόεδρος των ΗΠΑ έκανε πρόβα του νέου του κοστουμιού φωτογραφιζόταν με τον ομογενή και η φωτογραφία έκανε τον γύρο του Κόσμου. Οι μεγάλες εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και η “New York Times», έχουν δημοσιεύσει πολλά άρθρα γι’ αυτόν και οι περισσότεροι δημοσιογράφοι τον ανέφεραν ως Γαλλοαμερικανό Οταν όμως ήρθε η ώρα να συντάξουν την νεκρολογία τους ανακάλυψαν στην εγκυκλοπαίδεια ότι ο Τζορτζ ντε Πάρις δεν ήταν Γαλλοαμερικανός, αλλά Ελληνοαμερικανός.
Η εφημερίδα «New York Times» στη νεκρολογία που ανήρτησε το απόγευμα της Τρίτης στην ιστοσελίδα της αναφέρει ότι οι πιο συνεπείς λογαριασμοί της ζωής του ήταν η άφιξή του το 1960 στην Αμερική από την Μασσαλία ως Γεώργιος Χριστόπουλος και η μετονομασία του σε Τζορτζ ντε Πάρις, καθώς και η μετεξέλιξή του από άνεργο και άστεγο στον πιο διάσημο ράπτη της Ουάσιγκτον και των Προέδρων.
Ο αείμνηστος γεννήθηκε σε μια αγροτική οικογένεια της Καλαμάτας και σε ηλικία δώδεκα ετών έμαθε την ραπτική τέχνη. Υπηρέτησε στον Στρατό και στις αρχές της δεκαετίας του ’50 επιβιβάστηκε σε ένα καράβι και κατέληξε στη Μασσαλία όπου εργάστηκε ως ράπτης.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 δι’ αλληλογραφίας γνώρισε μια Αμερικανίδα, η οποία ήταν ράφτρα στην Ουάσιγκτον και προσφέρθηκε να τον προσκαλέσει στην Αμερική να εργαστούν μαζί και να παντρευτούν. Ο ομογενής νόμιζε ότι ήταν η Μπριζίτ Μπαρντό και μάλιστα της είχε δώσει να διαφυλάξει τις τέσσερις χιλιάδες δολάρια που είχε εξοικονομήσει από την εργασία του στη Μασσαλία.
Οταν όμως ήρθε η ώρα να αποφασίσουν για τον γάμο ο ομογενής αρνήθηκε και αυτή τον πέταξε στους πέντε δρόμους.
Εμεινε άνεργος και για αρκετό διάστημα άστεγος και κοιμόνταν στα πάρκα της πρωτεύουσας. Σε σύντομο χρονικό διάστημα αγόρασε μια ραπτομηχανή και άρχισε να ράβει τα πρώτα κοστούμια. Εγινε διάσημος διότι έραβε τα κοστούμια των προέδρων των ΗΠΑ και διότι είχε το χάρισμα της επικοινωνίας με τους δημοσιογράφους και ήταν πάντα σε θέση «να ζυγίσει με το δικό του καντάρι» την ευσπλαχνία και την γενναιοδωρία των προέδρων και δεν δίσταζε να τους βαθμολογήσει.
Το ραφείο του βρισκόταν πλησίον του Λευκού Οίκου και η φήμη του μεγάλωνε. Παρά ταύτα ο ομογενής διατηρούσε χαμηλό προφίλ και ζούσε μια κανονική ζωή.
Οταν του έλεγαν ότι είσαι φημισμένος ράπτης αυτός τους απαντούσε ότι δεν είναι τίποτε παραπάνω από έναν απλό ράπτη που εξασφαλίζει τα χρήματα για μια απλοϊκή κανονική ζωή και για να είναι συνεπής και να πληρώνει τους λογαριασμούς του.
«Εγώ είμαι ο Τζορτζ ντε Πάρις και τίποτε παραπάνω. Οταν φτάνεις στο σημείο να κοιμάσαι στους πέντε δρόμους δεν μπορείς παρά να ευγνωμονείς τον Θεό και όλους όσοι σε βοήθησαν να ορθοποδήσεις», είχε δηλώσει σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις της ζωής του ο Γεώργιος Χριστόπουλος.
Πηγή: Εθνικός Κήρυκας
