Τα τελευταία δύο χρόνια εξελίχθηκε μια προσπάθεια σπίλωσης τόσο εμένα, ως Α/Δ Αργοστολίου όσο και των υπηρεσιακών στελεχών του τότε Δήμου, ειδικά της κ. Ευαγγελίας Παπαναστασάτου, εμμέσως δε, μέσω ημών, και του τότε Δημάρχου κ. Γ. Τσιλιμιδού.
Η υπόθεση που χρησιμοποιήθηκε σ’ αυτή την προσπάθεια ήταν η υλοποίηση του εξώδικου συμβιβασμού για την αποπληρωμή της μελέτης προσθήκης του 1ου Δημ. Σχολείου που είχε αποφασίσει με συντριπτική πλειοψηφία συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης το Δημοτικό Συμβούλιο της περιόδου 2007 – 2010.
Αλλιώς κατά τους λασπολόγους αρθρογράφους συγκεκριμένου εντύπου, η υπόθεση του «ατρύπητου τιμολογίου» για να δίδεται η αίσθηση της αδιαφάνειας και της παρανομίας στην κοινή γνώμη.
Με απόφαση δύο δικαστηρίων, τόσο του τριμελούς Πλημμελιοδικείου Αργοστολίου, την 1/7/2013 που είναι γνωστή, όσο και την πρόσφατη 7/3/2014 του Εφετείου Πατρών που είναι και η οριστική, εγώ και οι συγκατηγορούμενοί μου κηρυχθήκαμε ομόφωνα αθώοι.
Οι δύο αυτές αποφάσεις, αλλά και το διατυπωθέν ρητορικό ερώτημα στο κλείσιμο της ολι γόλεπτης αγόρευσης του Αντιεισαγγελέα Εφετών Πατρών «απορώ πως μια τέτοια υπόθεση απασχόλησε τόσες ώρες το Πρωτοδικείο Κεφαλληνίας» εκθέτει πανηγυρικά όσους ήθελαν να με κηλιδώσουν.
Μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης σήψης και διαφθοράς οι εκφραστές του λαϊκισμού βρήκαν χώρο μαζί με τα «ξερά» να κάψουν και τα «χλωρά» για να ξεκαθαρίσουν τους πολιτικούς τους λογαριασμούς.
Είναι «κρίμα κι άδικο» να «λοιδορούνται» και να «σπιλώνονται» άνθρωποι που δεν έφταιξαν γιατί πρέπει να «χτυπηθούν» κάποιοι, γιατί τα «συμφέροντα» και η «συγκυρία» τα επιβάλλουν. Ευτυχώς αυτό το «κρίμα κι άδικο» το ξεκαθάρισε η δικαιοσύνη.
Μέσα απ΄ αυτήν την περιπέτεια βγήκα περισσότερο περήφανος, δυνατός και πιο σοφός.
Υπερήφανος γιατί πιστοποίησα στους χιλιάδες μαθητές μου, στους συμπολίτες μου, στους συναδέλφους μου, στην κοινωνία που αφειδώλευτα υπηρέτησα και υπηρετώ, που με τίμησα και την ευχαριστώ γι’ αυτό, ότι ο «δάσκαλος» όπως με αποκαλούν, και είναι τίτλος τιμής για μένα, είναι πάντα ακέραιος στις αρχές και τις αξίες που δίδαξε και διακήρυξε.
Πιο δυνατός γιατί αντιστάθηκα στις ανθρωποφάγες διαθέσεις κυκλωμάτων που ήθελαν να με κατασπαράξουν για να προωθήσουν τις πολιτικές τους επιλογές εις βάρος ανθρώπων που συνδέονταν πολιτικά μαζί μου.
Πιο σοφός γιατί διαπίστωσα την ειλικρινή παρρησία και «ντομπροσύνη» κάποιων ανθρώπων.
Με αγάπη για όλους
Παναγής Κοψαχείλης
Υ.Γ. Το σημείωμα αυτό γράφεται με λίγες μέρες καθυστέρηση λόγω απουσίας μου εκτός Κεφαλονιάς.
