Σχετικά με το θέμα που προέκυψε με τους εθελοντές πολίτες που προσέφεραν τη βοήθειά τους στο μουσείο του Ληξουρίου, είναι τουλάχιστον άκαιρο, άτοπο και προπάντων άδικο.  Αυτά τα παιδιά αφήνοντας πίσω τους σπίτια και μαγαζιά καταστραμμένα, ήρθαν να προφέρουν για το κοινό καλό και με  πραγματικό αλτρουισμό και μια απίστευτη κατάθεση ψυχής κατάφεραν μέσα από ατελείωτες ώρες  δουλειάς  (χειρονακτική και ψυχική), να στήσουν στις πρώτες κρίσιμες μέρες ένα αξιοζήλευτο δίκτυο διανομής τροφίμων. Και ξαφνικά εκεί που κάθε μέρα τα προβλήματα ελαχιστοποιούνταν προς το καλύτερο οι πολίτες – εθελοντές, λοιδορήθηκαν και ‘αδειάστηκαν’ με άκομψο τρόπο και τους απομάκρυναν με ένα απλό “θα σας ειδοποιήσουμε, αν σας χρειαστούμε”, κάτι πραγματικά πρωτοφανή για τα παγκόσμια δεδομένα που είθισται να ζητάνε εθελοντές και όχι να διώχνουν. Θεωρώ ότι για άλλη μία φορά η γραφειοκρατική αντίληψη θριάμβεψε επί του πρακτέου και πραγματικά λυπάμαι πολύ για αυτό. Εγώ προσωπικά, έχοντας ζήσει δίπλα τους, όλες αυτές τις κρίσιμες μέρες του αγώνα τους, θέλω να εκφράσω προσωπικά στον καθένα ένα μεγάλο ευχαριστώ, μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου και να τους υπογραμμίσω ότι αυτό που έκαναν ήταν υπέροχο.

ΠΑΝΑΓΗΣ ΒΛΑΧΟΣ
Μέλος Π.Ε. και Ν.Ε. Κοινωνικής Συμφωνίας και
Πρώην Νομαρχιακός Σύμβουλος Κεφαλονιάς και Ιθάκης