Του Γαβριήλ Μανωλάτου*
Πριν από μερικά χρόνια, η Ευρώπη πρωτοστατούσε στην πορεία των ανεπτυγμένων χωρών προς την Αειφόρο Ανάπτυξη. Στόχος πλέον, ανύπαρκτος. Τώρα κανείς δεν ασχολείται με την αειφόρο ανάπτυξη και την αειφορία. Υπάρχει μια καθολική μεταστροφή των κυβερνήσεων και των κρατών της Ευρώπης. Η Αειφόρος Ανάπτυξη έγινε τώρα, Αέναη Λιτότητα. Η Ελλάδα και οι Έλληνες αφενός γνωρίζουν και αφετέρου υφίστανται τις συνέπειες αυτής της μεταστροφής προς την αέναη λιτότητα, όσο κανείς άλλος. Οι συνέπειες προς την κοινωνία και την εθνική οικονομία είναι αποκαρδιωτικές έως και καταστροφικές. Τα δεινά που υφιστάμεθα σαν λαός και σαν έθνος πλησιάζουν εκείνα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής καταστροφής.
Η κατάσταση είναι αφόρητη. Η εξαθλίωση βαθαίνει και επεκτείνεται. Η κοινωνική συνοχή έχει διαρραγεί και ο κοινωνικός αποκλεισμός φθάνει στο απροχώρητο. Η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη. Τα στοιχεία και οι αριθμοί δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ψευδαίσθησης.
–Το ΑΕΠ συρρικνώθηκε, τουλάχιστον, κατά 25% από την εφαρμογή των μνημονίων. Πρόκειται για μεταπολεμικό ΑΕΠ και μεταπολεμική πραγματικότητα. Στην Κύπρο, μετά τους δύο ΑΤΤΙΛΕΣ, τη διχοτόμηση του νησιού και την Τουρκική εισβολή και κατοχή, η μείωση του ΑΕΠ και της οικονομίας της ήταν 16%. Στην Ελλάδα των μνημονίων η πτώση του ΑΕΠ αγγίζει τα όρια της καταστροφής. Με τις πιο ευοίωνες συνθήκες και τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, δεν είναι αρκετή μία εικοσαετία για να επανέλθει το ΑΕΠ στα προ-μνημονιακά επίπεδα. Οι 65ντάρηδες που συνταξιοδοτούνται σήμερα, θα φύγουν… σε βαθιά γεράματα και δε θα έχει αποκατασταθεί η σύνταξή τους στα προμνημονιακά επίπεδα. Τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα θα ενηλικιωθούν και η αμοιβή εργασία τους δε θα φθάνει την αμοιβή που έπαιρναν οι γονείς τους πριν τα μνημόνια.
–Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, το 2010, υπήρχαν στην Ελλάδα 2,34 εκατομμύρια πολίτες κάτω από το όριο της φτώχιας. Τότε, η ανεργία ήταν 14%. Σήμερα η ανεργία έφθασε στο 27,4%. Ποιο είναι το επίπεδο της φτώχιας;
–Σύμφωνα με έρευνα της UNICEF και του Πανεπιστημίου Αθήνας, το 2011, τα φτωχά ή κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά στην Ελλάδα έφθαναν τις 597.000. Με τα 322.000 εξ αυτών να είναι σε σοβαρή υλική αποστέρηση. Σήμερα, ποια είναι η κατάσταση;
–Η ανεργία το πρώτο τρίμηνο του 2013 άγγιξε το 27,4%, ενώ το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) εκτιμά ότι το 2013 θα κλείσει με την ανεργία να ανέρχεται στο 30,1%. Οι άνεργοι θα κυμαίνονται κατά μέσο όρο στους 1.450.000 στη διάρκεια του 2013.
– Η ανασφάλιστη εργασία ανέρχεται στο 45%, σύμφωνα με στοιχεία και εκτιμήσεις του ΙΚΑ.
–Η ανεργία των νέων το 2012 ήταν 55,3% ενώ το Φεβρουάριο του 2013 έφθασε στο 64,2 %.
Τι άλλο να αναφέρουμε;
–Την κατάσταση στα νοσοκομεία με τους διασωληνωμένους ασθενείς χωρίς οξυγόνο, ή χωρίς γάζες; Τα αστυνομικά αυτοκίνητα χωρίς βενζίνη ή λάστιχα; Τις δημόσιες υπηρεσίες και τα σχολεία χωρίς χαρτί ή μελάνι; Τις χιλιάδες αυτοκτονίες; Τις χιλιάδες νέους μετανάστες; Την εγκληματικότητα και μάλιστα την παιδική εγκληματικότητα, για ανάγκες διαβίωσης; Τη δραματική μείωση των συντάξεων και των μισθών; Την κατάργηση των θεσμών προστασίας της εργασίας; Την κατάργηση των βασικών επιδομάτων ενίσχυσης των αδυνάτων και την καταστροφή των κοινωνικών δομών; Τον αυξανόμενο αριθμό αυτών που ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια; Τη φορολογική επιδρομή και τα δυσβάσταχτα χαράτσια; Τις χιλιάδες λουκέτα σε επιχειρήσεις; Την κατάρρευση των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης; Την παράκαμψη των νόμων και την περιφρόνηση της έννοιας της δικαιοσύνης και της ισονομίας; Την εκχώρηση σημαντικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της Χώρας μας; Την καταστρατήγηση του συντάγματος και την περιφρόνηση των δικαιωμάτων του πολίτη και μάλιστα με την ανοχή των ίδιων των δικαστών;
Η λίστα είναι μεγάλη. Τα δεινά είναι ατέλειωτα. Το μέλλον δεν είναι βέβαιο. Δεν διαφαίνεται, ούτε ίχνος φωτός στο βαθύ και μακρύ τούνελ που βρισκόμαστε και που δεν ξέρουμε που οδηγεί. Ο κόσμος ζει καθημερινά την αδυσώπητη πραγματικότητα. Ας μην επιτρέψουμε άλλο να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Ας ανατρέψουμε αυτήν την κατάσταση μαζί και αυτούς που είναι υπεύθυνοι. Ας μη γίνουμε συνένοχοι του εγκλήματος που διαπράττεται εις βάρος της πατρίδας και του λαού.
Η συνέχεια στο επόμενο άρθρο μας, τη Δευτέρα, με τίτλο «Η Θεραπεία του Σοκ» -Λάθη-Ψέματα-Θυσίες». Αναφερόμαστε στα περί λαθών του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αποκαλύπτουμε τους πραγματικούς στόχους και επιδιώξεις των δανειστών μας. Θα αναφερθούμε επίσης στις θυσίες των ελλήνων και ποιοι ωφελούνται πραγματικά από αυτές.
Για τα σχόλιά σας: gamanolatos@gmail.com
*Ο Γαβριήλ Μανωλάτος είναι καθηγητής Οικονομικών και Ανάπτυξης
