Δεν υπάρχει Έλληνας πολιτικός ή θεσμικός, που να μην επισημαίνει καθημερινάτα προβλήματα της χώρας, τα οποία φυσικά έχουν δημιουργήσει οι«άλλοι» και είναι οι άλλοι που δεν του επιτρέπουν να τα λύσει. Όλοι μιλούν για το τι πρέπει να γίνει αλλά κανείς για το πώς!
Προς το παρόν πάντωςανατρέχουμε στον Μπελογιάννηνα μας δώσει τα φώτα του. Γιατί ωςφαίνεται κάποιοι ζουν στο 1952 και στο 1917 και όχι στο 2017!
Όλοιπαραδέχονται ότι το κυριότερο πρόβλημα της χώρας είναι η έλλειψηπαραγωγής, αλλάη μοναδική φωνή που δεν ακούγεται είναι αυτή τωνπαραγωγών! Όλοι γνωρίζουν ότι μόνο μεγάλες και καλά οργανωμένεςεπιχειρήσεις μπορούν να εκμεταλλευτούν τις οικονομίες κλίμακας, ώστενα καταστούν ανταγωνιστικές σε διεθνές επίπεδο,αλλά ο λαϊκισμόςαπαιτεί ο κάθε Έλληνας να είναι και επιχειρηματίας!Δυστυχώς, τοπρόβλημα δεν είναι μόνο οι πολιτικοί. Είμαστε κι όλοι εμείς. Σαφώς όμως, όλοι όσοι χρημάτισαν υπουργοί οικονομικών εγκλημάτησαν,ψηφίζοντας σωρηδόν και πλειστάκις αντικρουόμενους νόμους καιφορολογικά νομοθετήματα, με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθείστρατιές φοροτεχνικών, ανυπακοή του δημοσίου σε αποφάσειςδικαστηρίων, αυθαίρετες παρατάσεις φορολογικών ελέγχων, εχθρικόεπενδυτικό περιβάλλον και φυσικά το τέλειο φορολογικό αλαλούμ. Τοελληνικό δημόσιο χάνει ετησίως 11-16 δις ευρώ από τη φοροκλοπή και ηεφορία διεκδικεί φόρους από τους κληρονόμους κάποιου που πέθανε το1992! Από το «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» έως και σήμερα,καμία σοβαρήπροσπάθεια εκσυγχρονισμού του φορολογικού μας συστήματος δεν έχειγίνει. Χρειαζόμαστε μία σαρωτική διαγραφή όλου του υφιστάμενουφορολογικού συστήματος,αφού πρώτα μελετηθεί ένα νέο φορολογικόσύστημα,όπως αρμόζει σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, που ναπροσελκύει επενδυτές και συγχρόνως να δίνει κίνητρα στους πολίτες ναμην φοροδιαφεύγουν, γιατί φθάσαμε στο σημείο το 8% των Ελλήνων ναπληρώνει το 70% του φόρου φυσικών προσώπων.
Αξιώνω βέβαια σοβαρή διακυβέρνηση της χώρας, όταν δεν είμαστε ειςθέση να αντιληφθούμε ότι: Θα ήταν χίλιες φορές καλύτερα αν είχαμε κλείσει την αξιολόγηση πριν λίγους μήνες – έστω και με επώδυνα μέτρα – παράλίγους μήνες αργότερα, που σίγουρα τα απαιτούμενα θα είναιδυσβάστακτα. Δυστυχώς, στην προσπάθειά του ο ΣΥΡΙΖΑ να παγιδεύσει τη ΝΔ, ίσως παγιδεύσει τη χώρα ολόκληρη.
Σημείωση
Αναφερόμενος στο «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα», απλώς υπενθυμίζω ότι το 1981 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 670 δις δραχμές ή 25% του ΑΕΠκαι το 1989 έφθασε τα 14.7 τρις δραχμές, δηλαδή αυξήθηκε 22 φορές σε μία οκταετία! Και από το 25% του ΑΕΠ έφθασε στο 100%. Έτσι, για να μην ξεχνάμε ποιοι έβαλαν τα ‘θεμέλια’της καταστροφής της χώρας.
