Πολύ φτωχότερο είναι από σήμερα το χωριό μας. Ο Βαγγέλης Σταθάτος του Διονύση, ο πρωτοχορευτής του χωριού μας, ο άνθρωπος που ξεσήκωνε τους πάντες με τις μοναδικές φιγούρες του Μπάλου, ο άνθρωπος που γινόταν το κέντρο της παρέας με την πολύ ωραία φωνή (σκέτο αηδόνι) και τις καντάδες που τραγουδούσε, αλλά και με το αστείρευτο κέφι του, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Τους τελευταίους μήνες ταλαιπωρήθηκε από την επάρατο νόσο αλλά την αντιμετώπισε με ψυχραιμία και αγωνίστηκε μέχρι την τελευταία στιγμή, όπως πάντα ήταν αγωνιστής και πρώτος σε ότι και να έκανε.
Ήταν ο πρώτος των πρώτων στο μεγάλο χορευτικό συγκρότημα του χωριού μας και έμειναν μοναδικές οι φιγούρες του στο μπάλο, τις οποίες κανένας δεν μπόρεσε να αντιγράψει.
Αγαπήθηκε από όσους τον γνώρισαν για την ντομπροσύνη του και τον ακέραιο χαρακτήρα του και δεν είναι τυχαίο ότι δημιούργησε μία πολύ ωραία οικογένεια με την σύζυγό του Αιμιλία και τα δύο αγόρια τους.
Είναι σίγουρο ότι η απουσία του θα είναι καθημερινά αισθητή από όλους . Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του.