Επειδή η επικείμενη πτώχευση της εταιρίας ‘Μαρινόπουλος’ έχει δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση στην αγορά, προσπαθώντας να δω την οικονομική της πορεία,διαπίστωσα ότι ενώ η εταιρία το 2010 είχε 84 εκατομμύρια ευρώ ζημιές, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου αμείφθηκαν με 44 εκατομμύρια ευρώ! Όπως επίσης το 2009, που η εταιρία είχε μόλις 6 εκατομμύρια κέρδη, πρo φόρων, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου εισέπραξαν ξανά 45 εκατομμύρια ευρώ! Και επειδή γίνεται προσπάθεια να μην πτωχεύσει, καλό είναι να γνωρίζουμε αν τα 120 εκατομμύρια που πήραν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου ως αμοιβές, μέσα σε τέσσερα χρόνια και ενώ η εταιρία είχε υποστεί εκατοντάδες εκατομμύρια ζημιές, πρόκειται να επιστραφούν ή θα πληρώσουν ξανά οι Έλληνες πολίτες τα χρέη της ‘Μαρινόπουλος’. Βέβαια σε κανέναν καταναλωτή δεν θα λείψουν τα προϊόντα της εν λόγω εταιρίας, γιατί δόξα τω Θεώ υπάρχουν άλλα supermarkets. Ακόμη και οι πωλήσεις των προμηθευτών της δεν θα μειωθούν αισθητά,γιατί απλούστατα θα πωλούν μεγαλύτερες ποσότητες σε άλλα supermarkets. Όμως, η καταβαλλόμενη προσπάθεια να παραμείνει ανοικτή μία κακοδιοικούμενη και σίγουρα με σαθρά κριτήρια χρηματοδοτούμενη από τις τράπεζες εταιρία, δημιουργεί τεράστιους κινδύνους να μετατραπούν σε προβληματικές άλλες υγιέστατες επιχειρήσεις του κλάδου.
Είναι αναγκαία η άμεση εξυγίανση της αγοράς από τις δεκάδες κρατικοδίαιτες εταιρίες, τις εταιρίες-βιτρίνες και τις χιλιάδες εταιρίες που επιβιώνουν χάρη στη φοροκλοπή στην οποία επιδίδονται.Μόνο αν κλείσουν τα μισά από τα υπάρχοντα καταστήματα λιανικού εμπορίου θα μπορέσει να ανασάνει και να εξυγιανθεί η αγορά. Φθάσαμε στο γελοίο σημείο να αποκαλούμε ‘επιχειρηματία’ την κάθε κυρία που πάει ένα ταξίδι και γεμίζει δύο βαλίτσες με ρούχα φτιαγμένα στο Μπαγκλαντές και ανοίγει μία μπουτίκ. Μόνο παραγωγικές και εξαγωγικές μονάδες, καθώς επίσης και αυτές που δημιουργούν προστιθέμενες αξίες, πρέπει να χρηματοδοτούνται και συγχρόνως να έχουν φορολογικές ελαφρύνσεις.Δεν μπορεί ο κάθε Μαρινόπουλος που εισπράττει μετρητά και πληρώνει μετά από μήνες, να δανείζεται από τις τράπεζες και στο τέλος να αφήνει στον δρόμο 13.000 εργαζόμενους και να μην λογοδοτεί ούτε αυτός, ούτε τα στελέχη των τραπεζών που τον δάνειζαν. Άλλο φιλελευθερισμός και άλλο σαπίλα και ασυδοσία.
Σημείωση
Ασύδοτοι όμως είναι και οι εργατοπατέρες που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους στις δημόσιες μεταφορές που με συνεχείς απεργίες προσπαθούν να αποτρέψουν την ιδιωτικοποίησή τους για να συνεχίσουν όλοι μαζί το αραλίκι. Η διαφθορά, το ρουσφέτι, ο χρηματισμός και οι εκβιασμοί θα σταματήσουν μόνο την ημέρα που δεν θα βρίσκεται κάτω από κρατική διαχείριση ούτε καν ένα περίπτερο .
